Rozpacz po śmierci mamy

28.09.2013 zmarła moja mama mam 38 lat wiele przejść za sobą ledwo dźwiigam ten ciężar prosto mówiąc sypię się,nie daje rady w jaki sposób mogę sobie pomóc.Dodam mam dziecko w wieku 10 lat nie chcę aby syn widział mnie w takim stanie.Proszę powiedzcie mi co mam robić?
KOBIETA, 38 LAT ponad rok temu

Wpływ depresji na życie seksualne

Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Psychiatra Agnieszka Jamroży wyjaśnia związek miedzy depresją a życiem seksualnym.

Wyrazy współczucia. Utrata rodzica w każdym wieku jest bardzo bolesna.Jednym zdaniem nie można pomóc. Są metody, które mogą pomóc np. pisanie listu , jednak należałoby zgłosić się do terapeuty . Pozdrawiam, Alicja M. Jankowska

0

Witam, proszę skorzystać z konsultacji z psychologiem. W zaciszu gabinetu będzie mogła Pani podzielić się swoimi zmartwieniami, smutkiem po stracie mamy, zastanowić się jak poradzić sobie w trudnej sytuacji, nie obawiając się że syn będzie widział Pani emocje. W Gdyni, ponieważ na wizytę u psychologa NFZ (placówki: https://zip.nfz.gov.pl/GSL/) trzeba długo czekać, może skorzystać Pani z pomocy ośrodków interwencji kryzysowej jak ul. Biskupa Dominika 25 : http://gdyniawspiera.pl/zadanie/50.html#87,14,-,-,Niepokoj%C4%85ce . Jeżeli potrzebuje Pani dłuższej rozmowy zapraszam do kontaktu.
Pozdrawiam serdecznie
Dorota Nowacka
psycholog
rejestracja@psycholognowacka.pl
www.psycholognowacka.pl

0

Witam Panią.
Śmierć jest momentem przełomowym i zarazem kryzysowym w życiu. Zdaję sobie sprawę z wagi Pani emocji i sytuacji.
Od razu na wstępie chciałbym zaznaczyć, że dziecko bez względu na wiek może widzieć u swojego rodzica jak u każdej innej osoby smutek, przygnębienie, obniżony nastrój, a co za tym idzie emocjonalność, wybuchy płaczu i inne zachowania. Dzieci powinny też uczyć się tego, że w życiu nie tylko mamy do czynienia z przyjemnymi wydarzeniami, uczuciami, sytuacjami, ale również to, że czasami się smucimy i dajemy temu wymiar fizyczny np. płacząc. Może Pani porozmawiać z dzieckiem i wytłumaczyć skąd bierze się Pani aktualny nastrój.
Jeśli chodzi o metody jest ich wiele np. pisanie listów, o którym Pani wspomniała. Jednak proponuję Pani udanie się do Poradni Zdrowia Psychicznego celem konsultacji z psychologiem/psychoonkologiem lub prywatnej wizyty u psychoterapeuty.
Myślę, że na pewno warto spróbować.
Życzę odwagi i wytrwałości.
Dariusz Pysz - Waberski

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty