Witam. Przed Panem ogromne wyzwanie- powoli przestawać żyć przeszłoscią i tak to zacząć traktować, a zacząć myśleć w przód. Wiem, ze to bolesne, ale to jedyna droga do pogodzenia się i bycia pogodnym, szcześliwym.
Jeśli odeszła do innego mężczyzny, być może właśnie zakochanie się było powodem rozstania?
Rozumiem, ze trudno jest pogodzić się z odejściem jeśli to nie Pan był strona, dla której uczucie się skończyło. Teraz jest bardzo ciężko, to trochę tak, jak w przypadku żałoby po stracie. Wprawdzie nie umarł nikt fizycznie, jednak "umarł" związek. I jest naturalnym, ze przeżywa Pan smutek, rozżalenie, cierpienie, tęsknotę.
Z czasem, warto coraz bardziej patrzeć na to, co jest w Pana życiu, zamiast na to, czego nie ma. Zapełnić przestrzeń (zarówno tą fizyczna jak i czasową), która wcześniej wypełniał czas i aktywność wspólna. Starać się nie rozpamiętywać, nie rozdrapywać ran, a raczej skupić się na tym, co mógłby Pan i chciał, by się zmieniło, inaczej mówiąc wyznaczyć sobie cele i je realizować. Działanie pomaga nam oderwać się od myślenia, a także na nowo określić swoje życie.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p
Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b
Strach przed śmiercią na ogół przychodzi z wiekiem
