Smutek i przerażenie życiem

Zatem zacznę jak większość osób, które szukają odpowiedzi na nurtujące je pytania. Mam 28 lat, pracuję na uczelni wyższej i w zasadzie nie powinnam narzekać na swoje życie, tym bardziej że mimo młodego wieku, dzięki uporowi, pracowitości i chęci zaszłam dość wysoko. Nie mogę sobie jednak poradzić z własną psychiką i to do tego stopnia, że czasem jestem już zła sama na siebie, że taka jestem....a jaka jestem?...ciągle smutna, przerażona życiem i dniem jutrzejszym, zmartwiona i poddenerwowana.
KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu

Proszę skonsultować się z psychologiem. Podobne objawy mogą być początkiem depresji lub poważnego kryzysu, który warto przepracować zanim się pogłębi.

0

Stan wymaga pełnej konsultacji oraz prawdopodobnie podjęcia leczenia lub/ i terapii psychologicznej. Wiele wskazuje na zaburzenia nastroju.

0

Pacjenci często cierpią latami, obwiniając się za złe samopoczucie, zadając sobie pytanie "co ze mną jest nie tak" i tłumacząc sobie, że przecież "nie powinienem/powinnam narzekać". Wielu, jeżeli nie większość tych pacjentów, cierpi na zaburzenia na tle depresyjnym i/ lub nerwicowym, które nigdy nie zostały odpowiednio zdiagnozowane, a przez to pozostawały nieleczone. Tymczasem efektywne leczenie jest dostępne. To nie jest "Pani wina", że czuje się Pani w ten sposób. Po prostu należy się rzetelnie zdiagnozować i rozpocząć leczenie. Należy skonsultować się z doświadczonym lekarzem psychiatrą oraz wykwalifikowanym psychoterapeutą. Psychoterapia będzie koniecznością. Włączenie farmakoterapii - w zależności od diagnozy i oceny lekarza.
Zachęcam też do odwiedzenia strony www.rozwojowi.pl, gdzie znajdzie Pani podstawowe informacje na temat zaburzeń afektywnych oraz nerwicowych, a także kilka orientacyjnych testów (m.in. na depresję).

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty