Witam,
Niewątpliwie są to zachowania niepożadane,które należy zmienić poprzez łagodzenie emocji dziecka i zastąpienie zakazów większą tolerancją.Tak zaspokaja się ciekawośc poznawczą dziecka,a więc ruchliwośc i zaglądanie wszędzie,włażenie w niebezpieczne miejsca i....psucie rzeczy albo zagrażanie własnemu bezpieczeństwu fizycznemu, ia także właściwy kontakt z ludżmi,których matrycą jest matka.
Jest więc niepokojące,że w kontaktach Pani z synem istnieje nadmiar agresji,które on sam ,z powodu Pai przewagi kieruje na samego siebie/autoagresja/.Proszę koniecznie zasięgnąć pomocy psychologa,gdyż zaburzy się rozwój emocjonalny dziecka w kierunku autoagresywnym w obecności osób silniejszych i agresywnym w obecności słabszych.Dalszych konsekwencji lepiej nie poruszać.
Trzeba uspokoić Panią i otoczenie,w którym Pani sama dostaje tak dużą dawkę stresu.
Coś poza dzieckiem jest tego powodem.
Pozdrawiam.
Dzieci w tym wieku przeżywają emocje całym sobą. Najczęściej nie radząc sobie z frustracja działają w sposób impulsywny. Warto tłumaczyć synkowi, co czuje. Zatrzymywać nieakceptowane zachowanie (jednak bez zgody na zakazana czynność!), pokazywać formy akceptowane odreagowania emocji.
Jeśli zachowania autoagresywne będą się nasilać lub pojawi się więcej niepokojących zachowań- warto zgłosić się do psychologa dziecięcego w celu rozwiania wątpliwości lub podjęcia diagnostyki i rehabilitacji.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Filip ma 5 lat. Kilka miesięcy temu zdiagnozowano
Pięciolatek, który podczas ataku złości demoluje m
Pacjenci często przychodzą do gabinetu psychoterap
