Zaburzenia nastroju, myśli samobójcze, samookaleczenia, agresja i zanik empatii

Witam. Mój problem ma naturę psychologiczną. Chciałabym usłyszeć od lekarza psychiatry, co takiego MOŻE mi dolegać na podstawie opisanych objawów. Owe objawy to: ostre skoki nastrojów (w jednej chwili depresja, a w drugiej pełnia szczęścia), myśli samobójcze, intensywne samookaleczanie, raz nadpobudliwość a raz okropne znużenie, ogromna agresja pojawiająca się często bez powodu, powolny zanik empatii. Dodam, iż pochodzę z rodziny patologicznej: ojczym pijak i damski bokser.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Depresja Agresja Zaburzenia nastroju Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze

Rozpoznanie nerwicy

Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka Psychiatria, Lublin

72 poziom zaufania

Prawdopodobne zaburzenia kształtowania się osobowości z powodu patologii rodzinnej oraz towarzyszące zaburzenia nastroju i zachowania, potrzebna pomoc psychologa oraz pomoc od leków - zleconych przez psychiatrę

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

84 poziom zaufania

Dzień dobry!

Niestety, nie jest możliwe postawienie diagnozy za pośrednictwem Internetu, bez osobistego kontaktu. Wspomniane objawy mogą wiązać się zarówno z depresją, nerwicą, zaburzeniami lękowymi, stresem pourazowym itp. Często jednak samo nazwanie problemu nie jest kluczowe. Postawienie "diagnozy" może być przedwczesnym i niepotrzebnym etykietowaniem, a zaopiekowanie się sobą i rozpoczęcie pozytywnych zmian w swoim życiu jest możliwe i bez tego. Wspomina Pani, że pochodzi z trudnego domu, doświadczała przemocy i alkoholizmu. Tak niestabilne, niebezpieczne dzieciństwo często jest źródłem problemów w życiu dorosłym, chwiejności emocjonalnej, braku poczucia bezpieczeństwa, niskiego poczucia własnej wartości, poczucia braku kontroli nad swoim życiem, niemożności bycia szczęśliwym itp. Jest to niejako "normalna reakcja" na "nienormalną sytuację", naturalne mechanizmy obronne psychiki, która już od najmłodszych lat doświadczała traum, nadużyć, lęków. Proszę pozwolić specjaliście, ale przede wszystkim - pozwolić sobie zaopiekować się sobą. Polecam podjęcie psychoterapii.

Pozdrawiam!