Zaburzenie rozwoju osobowości i podejrzenie Bordeline

Moja córka (17 lat) po wielu wizytach u psychiatry i po pobycie w szpitalu w związku z próbą samobójczą ma zdiagnozowane zaburzenie rozwoju osobowości - jak mi powieziano, na razie jest za młoda, by przec zaburzenie, ale wszystko wskazuje na Borderline. Kupiłam książki, pasuje wszystko, tak czytelne są jej zachowania jak na dłoni. Ale - mam pytanie - ona chodzi na terapię, zaczyna narzekać, że gadanie w kółko, nudzi się. Czy ja jako rodzic w domu - jej ataki mam omijać łukiem? Jak się zachowywać
KOBIETA, 44 LAT ponad rok temu

Dzień dobry,

Nie sposób odpowiedzieć na tak postawione pytanie, bo pod sformułowaniem "ataki" może kryć się wiele różnych zdarzeń. Może lepiej zapytać w ośrodku, w którym leczy się córka, czy jest dostępność psychoterapii rodzinnej/systemowej/ bądź konsultacji/porad psychoedukacyjnych dla rodziców.

0

Szanowna Pani,

istotnie nie można postawić diagnozy zaburzenia osobowości u osoby, której osobowość dopiero się rozwija, można natomiast wskazać, co zaburza dalszy rozwój oraz zagraża zdrowiu i życiu. Pod tym kątem będzie się odbywała praca terapeutyczna z córką.
Praca taka trwa długo, bo nie można szybko zmienić całego człowieka. Warto uświadamiać córce, że może spodziewać się kilku miesięcy wizyt i że często będą ją denerwowały, bo dotykają trudnych kwestii a czasami mają sprowokować pewne zachowania/przemyślenia. Zachowanie córki może też na początku się pogorszyć na skutek łamania przez terapeutę nieprawidłowych sposobów radzenia sobie z emocjami. Póki nie wykształci nowych - może czuć się źle. Powinna mieć to Pani na uwadze, jeśli córka dopiero rozpoczęła terapię i dać terapeucie kredyt zaufania na dłuższy czas. Prawidłowa częstotliwość terapii to 1h/tygodniowo, nie więcej jak 2 a nie rzadziej niż raz na 2 tygodnie.
Proszę omówić i rozważyć z terapeutą włączenie leków psychiatrycznych, które pomogą córce wyciszyć emocje, jeśli faktycznie przejawia zachowania typowe dla borderline. Jeśli będzie wskazanie - psychiatra może zalecić ich przyjmowanie. Proszę o zwrócenie uwagi, by wyjaśnił Pani ich działanie!

Problemy natury wychowawczej i reagowania na zachowanie córki najlepiej rozwiązać na terapii rodzinnej. Mogą to być dodatkowe spotkania co 2 tygodnie. Dzięki nim może Pani wypracować z terapeutą sposób postępowania wobec córki, ale też poznać bliżej ją i jej sposób postrzegania świata i problemów. Oraz,co bardziej praktyczne, ustalić pewne granice i zasady oraz jak je przestrzegać, by w domu panowała względna stabilizacja.

W razie pytań zapraszam do kontaktu,
Anna Szostak, www.ctzo.org

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty