Zainteresowanie nagimi kobietami u 8-latka

Witam ,mam pytanie odnosnie mojego syna ktory ma 8 lat i interesuje sie kobietami . tzn. interesuje go Jak wyglada naga kobieta. Nie bardzo wiem jak mu to wytlumaczyc i zaspokoic jego ciekawosc. Obawiam sie ze to zbyt wczesnie na takie obrazki dla niego ...
KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu

Dzień dobry.

Wbrew temu, co Pani napisała, Pani syn z całą pewnością nie interesuje się jeszcze kobietami. Jego zainteresowanie wynika prawdopodobnie po prostu ze zwyczajnej ciekawości, podsyconej być może usłyszanymi rozmowami wśród kolegów, bądź jakimś "nagim" obrazkiem. W takim wieku zainteresowanie ciałem nie oznacza też jeszcze zainteresowania seksem, co jest charakterystyczne dla wieku znacznie późniejszego. Może Pani spokojnie porozmawiać z synem na temat budowy ciała kobiety (nie wdając się zbytnio w anatomiczno-fizjologiczne szczegóły) oraz przede wszystkim różnic w budowie ciała kobiet i mężczyzn. Warto zadbać też, by rozmowa z synem nie przybrała też charakteru moralnego pouczania na temat grzeszności ciała i zła wynikającego z seksualności człowieka.
Mówiąc krótko - im bardziej rzeczowo, tym lepiej. Niekoniecznie też musi Pani rozmowę tę ilustrować obrazkami.
Na koniec dodam, że warto podejmować tego rodzaju tematy z dzieckiem, które i tak swoją poznawczą ciekawość zaspokoi - czerpiąc wiedzę na przykład z niezbyt zaufanych źródeł, jak koledzy, czy wszechobecny internet.

Pozdrawiam i życzę powodzenia.

0

Dzień dobry!

Ciekawość jest naturalną cechą dziecka, a wszystkie sfery świata są dla niego takie same. Z podobnym nastawieniem pyta o to, skąd się bierze śnieg, dlaczego samolot leci, jak i o to, jak wygląda naga kobieta i dlaczego nie ma penisa. To dorośli nadają tym pytaniom o seksualność negatywny kontekst, traktują ten temat jako trudny, niewygodny, niepotrzebny. Obrazki ludzkiego ciała stosuje się już w edukacji przedszkolaków. Nie muszą być to zdjęcia szczegółowo przedstawiające genitalia, ale schematy, rysunki, szkice, postaci animowane. Może też Pani sama narysować synowi szkic ciała i na jego podstawie odpowiadać na pytania. Pytania o płciowość, seksualność są naturalne i warto na nie odpowiadać. Na pewno jednak, jeśli podczas takiej rozmowy o tym, czym jest pochwa, macica i do czego służą piersi, opowie Pani synowi inną ciekawostkę np. o tym, jak rosną zęby albo jak działają złudzenia optyczne, będzie to dla niego równie ciekawe. O edukacji seksualnej dzieci w każdym wieku powstało wiele mądrych książek, podręczników, poradników. Warto, żeby lekturę rozpoczęli sami rodzice.

Pozdrawiam!

0

Ciekawość dzieci związana z budową ludzkiego ciała, zwłaszcza płci przeciwnej jest naturalna. Jeżeli ten temat jest dla Pani krępujący, proponuję podejść do niego bardziej naukowo niż emocjonalnie. Może Pani porozmawiać z synem korzystając z książeczek lub ilustracji dotyczących budowy ludzkiego ciała - opisujących i ilustrujących w sposób schematyczny różne układy (kości, mięśnie, krew itd.) w tym różnice w budowie ciała kobiety i mężczyzny. Wiele takich opracowań jest przygotowanych specjalnie dla dzieci. Za parę lat syn za pewne spotka się z podobnymi materiałami na lekcjach przyrody i biologii. Ważne, aby dziecko miało poczucie, że jest to temat naturalny, a nie wstydliwy, tajemniczy czy nieprzyzwoity. Posiadanie rzeczowych informacji być może ograniczy poszukiwanie wiedzy w relacjach z rówieśnikami i w tajemnicy przed osobami dorosłymi, ponadto da synowi poczucie, że również w sprawach krępujących, może zwrócić się do Rodziców. Pozdrawiam.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nadmierne zainteresowanie seksualnością u 8-latka

Dzień dobry. Mój 8-letni syn ma przyjaciela rówieśnika, z ktorym znają się właściwie od zawsze. Ostatnio podczas pobytu u nas w domu chłopcy zamknęli się w pokoju i stanowczo poprosili, abym nie wchodziła. To, oczywiście, wzbudziło moją podejrzliwość, dlatego kilka razy zajrzałam do środka przez dziurkę od klucza. Chłopcy byli nago, raz wyglądało to, jakby uprawiali seks oralny (nie było widać, bo byli zasłonięci kołdrą), następnym razem nie miałam już wątpliwości - zobaczyłam ich w pozycji "na pieska", wyglądało to dość jednoznacznie. Nie wiem, czy była to jedynie zabawa w naśladowanie, czy coś więcej. Jestem prawie pewna, że inicjatorem takich zabaw jest mój syn. Kilka miesięcy temu przyłapałam go na oglądaniu filmu dla dorosłych, wytłumaczyła mu wtedy, co to jest i dlaczego nie powinien oglądać takich produkcji. Następnie kilka razy widziałam go masturbującego się. Raz zdarzyło się nawet, że ochroniarz w markecie przywołał nas i pokazał na nagraniu, jak syn "majstrował" w spodniach w kącie. Staram się otwarcie rozmawiać z dziećmi, również na tematy intymne, jednak z synem jest to dość trudne, ponieważ ilekroć staram się go delikatnie wypytać, zawsze wszystkiemu gorliwie zaprzecza. Po tym, co zaobserwowałam ostatnio, kompletnie mnie zamurowało, nie wiem, co mam o tym sądzić i jak się zachować. Nie chcę chłopców straszyć, karać, ani wywoływać jakichś negatywnych skojarzeń, które rzutowałyby na ich przyszłe życie seksualne. Wiem, że zaistniałe zdarzenie wymaga interwencji. Postanowiłam jednak na razie nikomu o tej sytuacji nie mówić i skorzystać z pomocy psychologa, z którym miałam spotkać się za kilka dni. Sytuacja jednak dość mocno się skomplikowała - chłopcy zostali przyłapani podczas jednej ze swoich "zabaw" przez babcię kolegi w jego domu. Tym razem przebierali się w bieliznę mamy chłopca. Babcia opowiedziała o wszystkim rodzicom i w ten sposób dotarło to też do nas. Mąż zareagował bardzo ostro, powiedział synowi, że nie będzie tolerował w domu zboczeńca i tym podobne. Chłopcy dostali zakaz spotykania się. Proszę podpowiedzieć, jak powinnam się zachować. Obawiam się, że reakcja rodziców kolegi będzie dość ostra, tym bardziej boję się reakcji męża. Z góry dziekuję za wszelkie rady oraz sugestie.
KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Szanowna Pani,



wskazana jest konsultacja u specjalisty; psychologa dziecięcego, seksuologa.



Z wyrazami szacunku, Bożena Waluś

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Zainteresowanie kobietami z otyłością

Pytałem już o to ale chyba źle formułowałem wpisy. Podobają mi się grube kobiety, dostawałem odpowiedź że zależy jaka to otyłość - wizualnie myślałem, że jest mniejsza ale sprawdziłem wagę modelek plus size, które mi się podobają i okazuje, się, że to tak ok 100 kg przy wzroście 175cm. Nie chodzi mi o presję społeczną tylko o to, że nie podoba mi się taki gust i wiem, że jest zły a takie kobiety nie powinny mi się podobać, mają zniszczone ciała i nie powinny mi się podobać.Co z tym można zrobić?
MĘŻCZYZNA, 24 LAT ponad rok temu

A co chciałby Pan z tym zrobić? Co kieruje Pana myśleniem że kobiety "większych rozmiarów" nie powinny się podobać? (jeśli nie chodzi tu o presję społeczną). Jeśli źle się Pan czuje ze swoimi upodobaniami to dobrym pomysłem byłaby rozmowa z psychologiem który mógłby pomóc zrozumieć w czym tak naprawdę tkwi problem. Inaczej ciężko jest cokolwiek doradzić, bo może on tkwić głębiej niż sam się Pan tego spodziewa. W końcu najprostszym rozwiązaniem byłoby po prostu spotykanie się z "wymiarowymi" kobietami prawda? Pytanie tylko czy byłby Pan usatysfakcjonowany w takim związku.. Pozdrawiam, Monika

0

Dzień dobry!

Fetysze seksualne mają to do siebie, że bywają kontrowersyjne, a nawet wiążą się z sytuacjami ryzykownymi (np. zamiłowanie do seksu w miejscach publicznych) czy niebezpiecznymi dla zdrowia (BDSM, fascynacja zadawaniem lub doświadczaniem bólu). Otyłość ma z tym coś wspólnego, jeśli myślimy np. o tzw. "feedersach", którzy celowo tuczą swoje partnerki, mając na celu osiągnięcie przez nie jak największej wagi. W słowach "nie podoba mi się mój gust" jest duża wewnętrzna sprzeczność, konflikt wewnętrzny, nad którym warto popracować psychoterapeutycznie.

Pozdrawiam!

0

Stan napięcia objawiający się dyskomfortem psychicznym w Pana przypadku ma prawdopodobnie swoją przyczynę w dysonansie poznawczo-motywacyjnym. Zalecam podjęcie terapii behawioralno-poznawczej lub analitycznej. Drogą internetowego forum nikt nie przeprowadzi dogłębnej analizy Pana stanu/przypadku, dlatego też nie otrzymał Pan do tej pory zadowalającej odpowiedzi, na postawione myślę rzeczowo kwestię.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty