Żal, smutek i poczucie winy podczas radosnych chwil z powodu chorego brata

Witam mam 22 lata i mam bardzo chorego brata,walczącego o życie i przez to nie wiem czy mam prawo być szczęśliwa. Zawsze gdy ktoś mnie rozbawi, mam dobry humor to zaraz myślę o nim, że jest chory, że ja się bawię a on zamknięty w domu, czuję wtedy żal, smutek i winę . Kocham go najbardziej na świecie i nie wiem co myśleć oczywiście przy nim jestem "naturalna" ale w środku cała krzyczę. Proszę tylko o nie odsyłanie do psychologa ani terapeuty.

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Psychologia Psychoterapia Poczucie winy

Mgr Adam Kowalewski Psychologia, Łódź

62 poziom zaufania

Takie wachania uczuć są czymś zupełnie normalnym. Tylko dzięki temu że nie jesteśmy w jednym nastroju pozwala zachować równowagę psychiczną i nie przesadzać z reakcjami. Twój brat też napewno woli cię wesołą i uśmiechniętą. Zmartwienie pomaga mobilizować się by poszukiwać pomocy a radość daje nadzieję na normalne życie.
Także bądź i smutna i wesoła bo potrzebuje tego twój brat i ty by być szczęśliwym.
Pozdrawiam.

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Serdecznie współczuję trudnej sytuacji. Radzenie sobie z ciężką chorobą bliskiej osoby to właśnie taka sytuacja, w której jednym z pomocnych rozwiązań może okazać się psychoterapia.
Niestety, nie istnieją takie uniwersalne rady, które można przekazać natychmiast, w pełni zrozumieć i rozwiązać "problem" na podstawie kilku zdań informacji w kontakcie internetowym.
Osobisty kontakt z psychologiem ma także tą zaletę, że z czasem pozwala coraz żywiej, bardziej otwarcie i świadomie przeżywać wszystkie swoje emocje - zarówno te pozytywne, jak i te trudne, które (jak sama Pani pisze) ukrywa Pani i blokuje.

Pozdrawiam!

Mgr Agata Wons Psycholog, Katowice

30 poziom zaufania

Choroba bliskiej osoby jest wyczerpująca emocjonalnie, bardzo trudna do zniesienia, tym bardziej choroba terminalna. Aż "krzyczy Pani w środku", ale tego krzyku nikt nie słyszy. Takie tłumienie emocji bardzo pozbawia sił. W takiej sytuacji osoby opiekujące się swoimi bliskimi są narażone na przewlekły stres i jak pokazują badania mogą bardzo szybko się wypalić (syndrom wyczerpania energii). Dlatego bardzo ważne by Pani w tej sytuacji zadbała także o siebie: poszukała wsparcia, znalazła sposób na doładowywanie wewnętrznych akumulatorów-i to wcale nie jest egoizm! Wręcz przeciwnie dzięki temu będzie Pani miała więcej siły na to, by być przy boku cierpiącego brata, by go wspierać.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Smutek i poczucie pustki z powodu choroby – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Mieszkanie z bratem chorym psychicznie i ojcem alkoholikiem – odpowiada Mgr Justyna Plucińska
Ataki złości i agresja w stosunku do brata – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
Jak leczyć depresję u brata? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Agresywne zachowanie brata chorego psychicznie – odpowiada Mgr Jacek Zbikowski
Pustka i samotność po stracie ukochanego brata – odpowiada Mgr Agnieszka Nowogrodzka
Pomoc osobie chorej na raka, która nie chce podjąć leczenia – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Jak pomóc bratu, który jest uzależniony od alkoholu? – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
Jak pomóc bratu choremu na schizofrenię paranoidalną? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak pomóc 22-letniemu bratu, który jest chory na schizofrenię paranoidalną? – odpowiada Marta Osińska-Białczyk

Żal, smutek i poczucie winy podczas radosnych chwil z powodu chorego brata

artykuły

"Nie jestem zaklinaczem dzieci. Jestem psychologiem. Uczę, jak wychowywać" - rozmowa z Michałem Kędzierskim

"Każda z nas czasem nie wytrzyma". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Aktualne trendy

Popularne tematy

Artykuły na ten temat

Najnowsze pytania z tej specjalizacji

Popularni lekarze

logowanie

przypominanie hasła