Zmęczenie psychiczne wywołane związkiem

Jestem wykończony psychicznie, albowiem staję się często tarczą dla ataków swojej partnerki. Jesteśmy od 3 lat i było dobrze - jednakże jej zdaniem - tz jej znajomi zawsze mieli mi coś do zarzucenia - mimo, że ich nie znam osobiście. Były ciepłe i chłodne dni i wszystko co złe zawsze jest mi przypisywane. Jestem od partnerki 5 lat starszy bardziej doświadczony i to jak mnie traktuje to mnie nie rusza - kiedy próbuje być spokojny ona jeszcze głośniej na mnie krzyczy.Wszędzie szuka igły w stogu..

MĘŻCZYZNA, 30 LAT ponad rok temu

Pogorszenie relacji z bliskimi Psychologia

Mgr Edyta Kołodziej-Szmid Psycholog, Gdańsk

66 poziom zaufania

Witam,
Napisał Pan, że to jak Pana traktuje partnerka Pana nie rusza, jednocześnie, że jest Pan wykończony. A więc ewidentnie rusza,,tylko zdaje się powstrzymuje się Pan od reakcji na jej zachowanie co może być wykańczające. Tymczasem powinien Pan zacząć stawiać jej granice, nikt nie ma prawa wyładowywać na innych swojej złości, a szczególnie na swoich bliskich, pozwalanie na to nie jest objawem miłości tylko braku asertywności. Jeżeli coś jej się nie podoba porozmawiajcie o tym spokojnie, jeżeli zbyt dużo rzeczy jej nie odpowiada, to może czas zakończyć ten związek? dać sobie i jej szansę na znalezienie kogoś kto doceni i będzie bardziej szczęśliwy z Panem niż ona.
pozdrawiam
Edyta Kołodziej Szmid

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

71 poziom zaufania

Witam. Skoro znajomi mają Panu coś do zarzucenia to znaczy, że nie chwali Pana przed nimi tylko krytykuje. Skoro nie widzi w Panu zalet to trzeba zadać Jej i sobie pytanie po co razem być.
Magdalena Brabec

Mgr Iwona Hildebrandt Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Pytanie czy przy deklarowanym zmęczeniu psychicznym ma Pan jeszcze siłę by walczyć o ten związek. Proszę porozmawiać szczerze z partnerką. Pisząc, że coś Pana nie rusza i partnerka intensyfikuje swoje działania dochodzą do wniosku że to jest jej jakaś forma zwrócenia uwagi na Siebie, na Was, na jakieś relację- Pana uwagi. Niestety formuła którą dobiera do tego niestety nie wywołuje pożądanego efektu. Pan jeszcze bardziej się wycofuje, jest sfrustrowany a partnerka pewnie podobnie. Tylko współpraca i rozmowa może pomóc pójść dalej inaczej się Państwo zamęczycie.

Mgr Daniel Filipek Psychologia, Katowice

29 poziom zaufania

Pana problem wydaje się, jeśli dobrze zrozumiałem, zaostrzać. Proponowałbym nie czekać tylko porozmawiać z żoną i rozważyć terapię.

Mgr Wojciech Romatowski Psycholog, Białystok

7 poziom zaufania

Witam Pana,
jeżeli problemy eskalują, czekanie ich nie rozwiąże. Proponuję konsultację u psychoterapeuty, który pracuje z parami.

Pozdrawiam
Wojciech Romatowski
Psycholog, Certyfikowany Psychoterapeuta Gestalt
www.psycholog-bialystok.com

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Konflikt i zazdrość w związku – odpowiada Mgr Anna Ręklewska
Sen o seksie z innym mężczyzną – odpowiada Mgr Karolina Pietrzak
Oziębłość w związku partnerskim – odpowiada Mgr Agnieszka Wawer-Sajko
Jak poradzić sobie z trudami w związku? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Konflikty w związku po 7. miesiącach od rozpoczęcia – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
Czy przerwie w związku trudno jest wrócić do siebie? – odpowiada Mgr Bożena Dykowska
Kłótnie z partnerką i rozstanie – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Jak uwolnić się od natrętnych myśli? – odpowiada Mgr Małgorzata Mont
Problemy w związku a rozstanie – odpowiada Mgr Joanna Pluta
Stan obojętności w związku – odpowiada Mgr Joanna Pluta

artykuły

Jak postępować z osobą, która chce popełnić samobójstwo?

Myśli samobójcze należy zawsze traktować poważnie.

Beata Tadla zszokowana zachowaniem aptekarki. Farmaceutka zapytała, po co jej maseczka skoro koronawirus nie istnieje

Znana dziennikarka Beata Tadla udała się do apteki

Smutna prawda o SORach: Przekroczenie granicy godności

W maju dziennikarka Magdalena Rigamonti opisała na

Przemoc psychiczna w związku

Czy partner ktory dopuszcza sie przemocy psychicznej moze w momencie zagrozenia zmienic sie z ostrego władczego meżczyzny na płaczącą ofiare.Jak przy takim obrocie ról ma zachowywac sie kobieta ktora chce odejsc z tego zwiazku? Joanna

ponad rok temu

Psychoterapia

Mgr Kamila Drozd Psycholog

80 poziom zaufania

Witam serdecznie Pani Joanno!
Jak najbardziej osoba, która dopuszcza się przemocy psychicznej, może z kata, agresora przemieniać się w płaczącą ofiarą. Jest to rodzaj manipulacji, sposób wzbudzania poczucia winy u osoby nękanej tak, by poczuła wyrzuty sumienia. Jest to kolejny z mechanizmów zniewalania swojej ofiary. Przemoc psychiczna może przybierać różne formy, np.: bezustannej krytyki, poniżania, nieuzasadnionych oskarżeń, upokarzania, drwin, wyzwisk, izolowania od przyjaciół, wzbudzania lęku, grożenia, kontrolowania, nękania, wmawiania winy, dręczenia, kłamania, agresji słownej, a także manipulacji i szantażu emocjonalnego. Partnerzy, którzy dopuszczają się przemocy psychicznej, niejednokrotnie zaprzeczają swoim agresywnym zachowaniom poprzez zrzucanie winy za spowodowanie przemocy na kobietę („To Twoja wina. Jakbyś mnie słuchała, nie musiałbym krzyczeć”, „To Ty mnie sprowokowałaś do takiego zachowania” itp.). Jednocześnie udają osoby przyjazne, miłe, dobrze wychowane, kulturalne w miejscach publicznych, by zachować pozory udanego związku, a także próbują wzbudzać litość wobec własnej osoby poprzez płacz czy prośby – ta ostatnia strategia najczęściej wykorzystywana jest bezpośrednio wobec partnerek. Jest to tzw. faza miesiąca miodowego w cyklu przemocy. Agresor okazuje skruchę, przeprasza, tłumaczy się, czasem kupi kwiaty, a kobieta zazwyczaj zaczyna wierzyć mężczyźnie, że przemoc to jednorazowy incydent i zostaje przy nim. Schemat się jednak z czasem powtarza i partner znowu staje się agresywny. Jak się zachować, kiedy partner wmawia Pani winę i próbuje „odkręcić kota ogonem”, robiąc z siebie ofiarę? Najlepiej ignorować jego słowa, nie słuchać, nie wdawać się w jałową wymianę zdań. Jeżeli podjęła Pani decyzję o odejściu z tego związku, proszę załatwić wszystkie niezbędne formalności i nie dać się sprowokować mężczyźnie, który najwidoczniej jest toksycznym partnerem. Zachęcam też do przeczytania artykułów:
http://portal.abczdrowie.pl/przemoc-psychiczna-w-rodzinie http://portal.abczdrowie.pl/przemoc-psychiczna-w-malzenstwie http://portal.abczdrowie.pl/znecanie-sie-psychiczne-i-fizyczne http://portal.abczdrowie.pl/przeciwdzialanie-przemocy-w-rodzinie
Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Mgr Iwona Siudak Psycholog, Olkusz

21 poziom zaufania

Tak w przypadku przemocy psychicznej, emocjonalnej partner może przejawiac mechanizmy manipulacji emocjonalnej - by osiagnać swój cel i zatrzymać Panią przy sobie; może także obiecywac Pani, ze się zmieni itd...- ale tu trzeba byc ostrożnym, bez podjęcia psychoterapii ta zmiana nie bedzie trwała. - przemoc ma tendencje do powrotu. Co może zrobić osoba, która chce odejść- być pewnym swego stanowiska, niekoniecznie informowac o wszystkim, gdyz będzie się to wiazało z kolejnymi próbami ze strony partnera zatrzymania Pani przy sobie (nawet z ewentualnym powrotem do zachowań przemocowych) i liczą się tu z Pani strony nie tyle słowa co konkretne działania - konsekwentnie wykonywanie tego co się wczesniej zapowiedziało np. Jeżleni nadal bedzieśz mnie wyzywał, znieważał nie będziemy mieszkać razem - to wtedy trzeba zrealizować. Może skontaktować się Pani z osrodkiem Interwencji Kryzysowej dzie psychoterapeuci pracuja z ofiarami przemocy - choćiażby po wsparcie jak ma Pani reagować na zachowania Partnera lub na konsultlację psychologiczną- by trochę się wzmocnić w podjętej decyzji. Powodzienia Iwona Siudak- psycholog, psychoterapeuta

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy zachowanie męża to już przemoc psychiczna? – odpowiada Mgr Monika Wróbel
Przemoc psychiczna męża nad żoną i dwójką dzieci – odpowiada mgr Adam Zajączkowski
Relacje z partnerem stosującym przemoc psychiczną – odpowiada Mgr Agnieszka Nowogrodzka
Na czym polega przemoc psychiczna w rodzinie? – odpowiada Mgr Przemysław Mućko
Czy jestem ofiarą przemocy psychicznej w związku? – odpowiada Mgr Ewa Wójcik
Przemoc w związku przyjaciółki – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Objawy psychiczne po rozwodzie – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
Jak radzić sobie z przemocą psychiczną w związku? – odpowiada Mgr Monika Wróbel
Osobowość borderline czy przemoc psychiczna? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Agresja słowna i przemoc psychiczna ze strony męża – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak

artykuły

Manipulowanie uczuciami

Poczucie winy, szczególnie to nieuzasadnione i wyw

Pasywna agresja - objawy, przyczyny i przykłady

Pasywna agresja jest techniką manipulacyjną, która

Mobbing a depresja

Według Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrow

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mirosława Rojek Psychoterapia, Piła

umów wizytę

Mgr Karolina Karolczak Psychoterapia, Wrocław

umów wizytę

Czy menopauza może wywołać zmiany psychiczne?

Dzień dobry, moja mama ma 51 lat, od jakiegoś czasu zaczęła jej się menopauza. Bardzo dziwnie się zachowuje, nie wiem czy objawy psychiczne mogą być z tym powiązane, czy może rozwija się choroba psychiczna? Mama zachowuje się jakby miała paranoję, twierdzi że wszyscy ją okłamują i że jest to od lat, wszędzie widzi jakiś podstęp.. Nie bardzo wiem co robić, czy zwrócić się z tym do psychiatry czy może to objawy menopauzy i iść do ginekologa o tym porozmawiać? Z góry dziękuję za odpowiedź.

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Ginekologia Menopauza Psychiatria

Lek. Wiesław Łuczkowski Neurologia, Wrocław

88 poziom zaufania

Witam!
Wszelkie zmiany hormonalne mogą być przyczyną zaburzeń psychicznych: od nerwicy po psychozę. Może to również być czynnik spustowy "utajonych zaburzeń". Tak czy inaczej sprawę należy zdiagnozować i włączyć odpowiednie leczenie. Żartów nie ma! W leczeniu i diagnozowaniu tych spraw zdecydowanie właściwszy będzie psychiatra.
Z poważaniem
W. Łuczkowski.

Lek. Grzegorz Nawara Psychiatria, Warszawa

60 poziom zaufania

Witam,

Opisana przez Panią sytuacja wydaje się poważna i wydaje mi się, że bezwzględnie konieczna jest wizyta mamy u psychiatry. Najlepiej, gdy psychiatra wcześniej będzie poinformowany o problemie przez członka rodziny.
Pozdrawiam.