Wspólna codzienność może przynieść przyzwyczajenie w związku. W przeciwieństwie do czasu "randkowego", gdy dla ukochanej osoby przeznaczona była cała uwaga. Należy jednak pamiętać, że tylko w momencie spotkania, bo poza tym czasem, było jeszcze dużo innego czasu na własne sprawy (którego może brakować w relacji codziennej, a być może to właśnie jest odbierane jak brak zainteresowania).
Być może Pani wrażenie wynika także z pojawienia się na świecie córeczki i pewnego "podziału" uwagi męża? Dodatkowo warto pamiętać, że pojawienie się dziecka w małżeństwie często zmienia jego relację z rożnych powodów (np. mąż pracuje, żona jest w domu= on oczekuje odpoczynku, ona zainteresowania i aktywności, odciążenia z obowiązków rodzicielskich, dochodzi zmęczenie, niedospanie, brak wspólnych aktywności wynikających z opieki nad małym dzieckiem itp). Być może także to jest przyczyną dystansu, jaki powstał między Wami?
Zachęcam do podjęcia szczerej, spokojnej rozmowy dotyczącej Pani uczuć, oczekiwań wobec męża. Ważne także, by możliwość wypowiedzi miały obydwie strony i by rozmowa odbyła się w atmosferze troski, a nie pretensji.
Jeśli trudno będzie o wypracowanie kompromisu, warto skorzystać z pomocy psychoterapeuty par i małżeństw.
