Blokada wewnętrzna podczas rozmowy

Podczas rozmowy z drugą osobą, nie zawsze ale często występuje u mnie coś w rodzaju strachu przed porażką. Blokuje mnie to przed powiedzeniem tego co czuje, nie potrafię wyrazić swoich emocji. Nie raz zdarza się, że nie umiem zachować się w danej sytuacji a wtedy obwiniam się za to. Bardzo przeszkadza mi to w codzienny życiu i jest to powodem i częstego załamywania się, popadania w dołek.. Odczuwam brak akceptacji i zrozumienia. Często przebywam sam, ale dobrze się wtedy czuje.

MĘŻCZYZNA, 18 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy w relacjach młodzieży

Mgr Sabina Sadecka Psycholog, Poznań

32 poziom zaufania

Strach przed porażką, o którym Pan pisze można wyobrazić sobie jako efekt działania Wewnętrzego Krytyka, który stale przygląda się Pana zamiarom i poczynaniom. Wewnętrzny Krytyk nie dodaje nam odwagi, wręcz przeciwnie, osłabia nas i demotywuje. Proszę - na dobry początek - wsłuchać się w swój monolog wewnętrzny, czyli w to, co Pan sam do siebie mówi w opisanych przez siebie chwilach. Czy mówi Pan wtedy do siebie w sposób wyrozumiały i opiekuńczy, czy krytykujący i bezlitosny? Jeśli to drugie - proszę starać się zmienić słowa monologu wewnętrznego, z krytykujących, na wspierające. Zamiast mówić do siebie - "Ale jestem beznadziejny", proszę spróbować czegoś w rodzaju "Pomimo tego, że nie wiem, jak się teraz zachować, nadal jestem wartościowym człowiekiem". Tyle mogę zaproponować na dobry początek :). Życzę powodzenia!

Mgr Anna Rossa Psycholog, Katowice

44 poziom zaufania

Sporo ludzi miewa podobne problemy. Najlepiej w takim wypadku skorzystać z profesjonalnej pomocy, żeby odkryć przyczyny takiej blokady. Często traktujemy siebie tak, jak byliśmy traktowani w przeszłości przez bliskie osoby. Zastanów się czyjej akceptacji Ci zabrakło?
Przyjrzyj się, w jakich sytuacjach masz tę blokadę, przy jakich osobach. Może coś je łączy?
Kiedy następnym razem ją poczujesz, zatrzymaj się i zbadaj jaka myśl Ci przychodzi do głowy. Czym straszy Cię wtedy Twoja wyobraźnia? Zapamiętaj to i przemyśl potem na spokojnie. Spytaj swojego rozsądku, na ile to, co sobie wyobraziłeś, faktycznie mogłoby się wydarzyć a na ile strach ma wielkie oczy.

Ten sposób bynajmniej nie zastąpi terapii, ale regularnie stosowany może Ci pomóc nad tym panować.