Witam serdecznie,
Proszę się zastanowić, czy dwa lata temu wydarzyło się coś, co mogło spowodować takie samopoczucie Pani syna. Nie wiem, czy próbowała z nim Pani rozmawiać - jeśli nie, to proszę spróbować. Warto, żeby przy tej rozmowie, zapomniała Pani o oskarżeniach i wymówkach. Niech mu Pani powie, że go kocha, że zależy jej na nim i że pomoże mu Pani w każdej sytuacji, tylko musi Pani wiedzieć co tak naprawdę się dzieje.
Pozdrawiam
Witam
z wymienionych objawów można sądzić że syn choruje na depresje, ale żeby to potwierdzić lub lepiej zrozumieć to co się dzieje z synem, musiałby on zdecydować się na konsultacje u psychoterapeuty. Dwa lata to dosyć długi czas, różne nawyki np spanie do południa mogły juz się utrwalić. Ale dużo objawów może minąć jeżeli osoba zdecyduje się siegnąć po pomoc. W przypadku pani syna byłoby to regularne korzystanie z psychoterapii.
pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Brak motywacji i aktywności, ogólna niechęć oraz chaos organizacyjny a zaburzenia emocjonalne u 18-latka – odpowiada Mgr Anna Kontna
- Wysokie ambicje a depresja u 17-latka – odpowiada Mgr Nina Szalas
- Problemy z pamięcią i zachowaniem u 10-latka – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
- Co zrobić przy braku zainteresowania swoim życiem? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
- Agresywne zachowanie u 12-latka – odpowiada Mgr Justyna Szczygłowska
- Notoryczne kłamstwa u 24-latka – odpowiada Mgr Monika Bronisz
- Problemy z nawiązaniem porozumienia z 17-letnim synem – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Mania prześladowcza u 30-latka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak zwalczyć nieśmiałość? – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
- Kłamstwa i oszukiwanie w rodzinie – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska