Dzień dobry,
To, że chce pani pomóc dziecku, a nie obwinia go za zachowanie, świadczy o Pani refleksyjności i szczerym zainteresowaniu rozwiązaniem problemu. To bardzo cenny zasób i warto pielęgnować go w sobie, tym bardziej, że sytuacja może budzić dużą frustrację.
Myślę, że dobrze by było, gdyby udała się Pani na konsultację do psychologa, specjalizującego się w psychologii dziecka, lub do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Przyczyn zachowania Pani dziecka może być bardzo wiele, trzeba dokładnie przeanalizować wspomniane przez Panią sytuacje, żeby zrozumieć to, co się dzieje, żeby zrozumieć Pani dziecko i powody jego zachowania. Dobrze by też było gdyby skontaktowała się Pani z psychologiem i pedagogiem szkolnym, współpraca z ich strony będzie też pomocna, tym bardziej, że zachowania dotyczą środowiska szkolnego oraz funkcjonowania w grupie rówieśniczej.
Być może pomocna dla Pani okaże się też książka "Sposób na trudne dziecko" A.Kołakowski, A.Pisula lub "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały" Faber Adele, Mazlish Elaine. Może to być źródło podpowiedzi i inspiracji jak rozmawiać ale też ustalać zasady z dzieckiem.

Pozdrawiam

Witam,
Pani syn przeżywa bardzo emocjonujący dla niego czas.
Jego zachowanie jest tego przejawem.
Troszczy się Pani o syna i stara się go przekonać do zmiany niektórych zachowań.
Na sytuację syna można spojrzeć z dwóch punktów widzenia: 1. tego, co dzieje się w nim i 2.tego co dzieje się wokół niego.
1. Przeżycia syna. Myślę, że warto zastanowić się , po co syn "zaczepia inne dzieci"? czego potrzebuje? Może chce zwrócić ich uwagę? Może zależy mu na kontakcie z innymi?
Zastanawiam się, na ile syn ma rozwinięte umiejętności bycia z innymi dziećmi. W jakim stopniu mógł nauczyc się tego wcześniej? Bo może po prostu dopiero uczy się relacji z innymi dziećmi.
Może też syn przeżywa jakieś trudne emocje. Warto o to go zapytać.
2. Sytuacja. Dziecko znalazło się w nowym środowisku. nauczenie się nawych zasad zajmuje czas. Pisze Pani, że "dostaje uwagi od wychowawczyni klasy...". Co takiego robi, że nauczyciele chcą to zmienić? Jeżeli ich uwagi nie skutkują to może powinni oni zmienić swoje sposoby oddziaływania na dziecko? (syn ma 6 lat i ma prawo zachowywac się czasem inaczej niż dorośli chcą) Co syn mysli o ich działaniu? Jak się czuje ?

Proponuję więc przeprowadzić jeszcze jedną rozmowę w której będzie Pani raczej pytała syna niż mu coś polecała. Proszę zapytać go o to, co mysli o szkole, kolegach, nauczycielach? co czuje? czego chce?
Odpowiedzi pozwolą Pani lepiej zrozumieć kochane dziecko i lepiej mu pomóc.
Może też warto będzie spotkac się z psychologiem dziecięmy, który Wam (pani i synowi) pomoże w lepszym zrozumieniu tego co się dzieje i zaplanowaniu działań.
Pozdrawiam
Artur Brzeziński

Często takie zachowania występują u dzieci z deficytem uwagi, czy ADHD, czy walczącymi o uwagę dorosłych.Dziecko nie chce stosować się do reguł- to też może być walka o władzę.do przyczyn takiego zachowania należą również zaburzenia SI, wynikające z niedojrzałości układu nerwowego, ale też nadmiar cukru w organiźmie, czy produktów na które dziecko może być uczulone.Co poradzić na to : jasne reguły w domu i w szkole i może dieta na obniżenie cukru, może badania w kierunku nietolerancji pokarmowej, refluksu, alergii.

Witam
W szkole wiele zależy od nauczyciela. To on ustala zasady klasowe i konsekwencje. Jeśli są one przestrzegane, uczniowie traktowani jednakowo i w porę zostaje uruchomiony proces pomocy uczniowi, który ma problemy z dostosowaniem się to takie sytuacje są rzadkie. Proszę porozmawiać z wychowawcą i wspólnie zastanowić się jak również zaobserwować w jakich okolicznościach syn zachowuje się źle oraz co następuje po tego rodzaju wybrykach. Jeśli dostaje dodatkową uwagę nauczyciela to takich zachowań pewnie będzie więcej. Stawianie uwag niczego nie zmieni.
Pozdrawiam AM