Witam serdecznie,
Twoja obecna masa ciała jest zbyt niska w stosunku do wzrostu, dając wynik BMI 16,8 kg/m2. Wartości poniżej 17,5 kg/m2 wskazują na anoreksję.
Kolejny warunek niezbędny dla rozpoznania: wychudzenie zostało spowodowane celowym głodzeniem się, unikaniem ,,tuczących pokarmów" lub intensywnymi ćwiczeniami celowymi wymiotami. W Twoim wieku dobowe zapotrzebowanie kaloryczne to co najmniej 1500 kcal. W ciągu dnia powinnaś spożywać 4-5 posiłków. Obawiam się, że dwa małe posiłki nie zapewniają odpowiedniej wartości odżywczej.
Kolejne kryterium, jakie musi być spełnione, to postrzeganie masy ciała jako zbyt dużej, pomimo że występuje znaczna niedowaga. Osoby chore na anoreksję uważają, że nie mogą przytyć więcej niż do określonej wagi, przy czym ta ,,idealna waga" oznacza tak naprawdę znaczne wychudzenie. W związku z tym - czy dopuszczasz do siebie myśl, że powinnaś ważyć ok. 52-54 kg? Jeśli uważasz, że wtedy byłabyś za gruba i źle byś się z tym czuła, to rozpoznanie anoreksji jest prawdopodobne.
Kolejnym warunkiem dla rozpoznania anoreksji są zaburzenia hormonalne: opóźnienie wystąpienia pierwszej miesiączki, zatrzymanie miesiączki. Nie wiem jednak, czy masz objawy tego typu.
Wypadanie włosów, kruchość i łamliwość paznokci należą do typowych powikłań anoreksji.
Brak chęci jedzenia to jeden z podstawowych objawów - ,,anorexia" oznacza ,,jadłowstręt".
Anoreksja wymaga różnicowania z innymi schorzeniami, np. ze strony przewodu pokarmowego, cukrzycą, zaburzeniami hormonalnymi. W tej sytuacji konieczna jest wizyta u lekarza rodzinnego i wykonanie podstawowych badań diagnostycznych.
Jeśli spełniasz wymienione wcześniej warunki dla rozpoznania anoreksji, powinnaś udać się do psychiatry oraz psychoterapeuty specjalizującego się w leczeniu zaburzeń odżywiania.
Podstawową metodą leczenia jest psychoterapia, często zaleca się terapię rodzinną. Jak najszybciej powinnaś porozmawiać o tym z rodzicami.
Serdecznie pozdrawiam
