Dzień dobry,
Proszę udać się do psychoterapeuty na konsultacje, które być może zakończą się wspólną decyzją o podjęciu leczenia i/lub skierowaniu na psychoterapię pary.
Pomoc może Pani uzyskać w ramach NFZ lub prywatnie.
W internecie dostępna jest również lista certyfikowanych psychoterapeutów Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego wg miejscowości.
Diagnozowanie siebie niczemu nie służy, nie jest istotne, że jest Pani choleryczką, natomiast istotne jest, że Pani sposób komunikowania się z innymi bywa dla nich krzywdzący. Z Pani opisu wynika, że reaguje Pani impulsywnie w momencie, kiedy ktoś ma odmienne zdanie, widzi coś inaczej. Pani niski poziom tolerancji na zachowania innych osób, musi być bardzo trudny dla Pani samej i dla otocznia. Sztuka bycia z innymi, to umiejętność budowania kompromisu, to rozmowa a nie obrażanie się.. Bardzo ważne jest, aby pozwoliła sobie Pani na pracę nad sobą i rozpoczęła Pani psychoterapie indywidualną. Psychoterapia pomoże Pani w rozpoznaniu skąd u Pani takie reakcje, pomoże je zatrzymywać i z większą tolerancją reagować na odmienne opinie. Liczę się z tym, że na moje słowa może Pani też zareagować impulsywnie, bo dotkną one jakiejś wrażliwej części w Pani. Jednak zdecydowałam się jak najuczciwiej opisać to co się z może z Panią dziać. Pozdrawiam
Dzień dobry, nie ma możliwości odpowiedzenia na pani pytania na tym portalu. Jeżeli widzi pani problem (rozumiem, że podejrzewa pani, że denerwuje się nieadekwatnie do problemów) to zachęcam do podjęcia psychoterapii. Dobrze rozpocząć od pogłębionej diagnozy psychologicznej, która składa się z kilku spotkań z psychologiem. Następnie specjalista zaleci dalsze kroki postępowania. Pozdrawiam.
Dlaczego? Trudno odpowiedzieć na te pytania, bo nie dała Pani absolutnie żadnych informacji. Najprościej odpowiedzieć - bo nie kontroluje Pani emocji...
...ale dlaczego się tak dzieje to powinna Pani ustalić już osobiście w gabinecie psychologicznym. Być może poznawczo-behawioralny trening opanowania złości pomoże Pani w problemie. A może być też tak, że Pani problem jest trochę głębszy i będzie wymagał dłuższych spotkań ze specjalistą. Jedno jest pewne - skoro Pani problemy narastają i nie umie sobie Pani z nimi poradzić samodzielnie - niezbędne jest podjęcie spotkań z psychologiem lub psychoterapeutą. Pozdrawiam.
Udzielenie odpowiedzi na pani pytanie wymagałoby osobistej konsultacji. Po to, aby zebrać szczegółowy wywiad i uzyskać więcej informacji o tym, co się dzieje, skąd pani zachowania się biorą. Poza tym diagnoza - diagnozą, od samego nazwania problemu nie nastąpi zmiana. Zachęcam więc do rozważenia psychoterapii.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Problem z opanowaniem emocji – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Problemy z opanowaniem nerwów i emocji – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Trudności z opanowaniem zachowania – odpowiada Mgr Karolina Matlak
- Brak opanowania nad wrażaniem emocji – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
- Trudności w opanowaniu emocji u matki dwójki dzieci – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Brak uczuć i silnych emocji – odpowiada Mgr Karolina Matlak
- Problemy z opanowaniem emocji – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
- Problemy z opanowaniem emocji u 30-latki – odpowiada Mgr Karolina Matlak
- Jak pomóc dziecku z opanowaniem emocji? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jak opanować emocje i nerwy w kontakcie z partnerem? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
artykuły
Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy
Tajemnice pracy psychologa - wywiad z psychologiem i psychoterapeutką Magdaleną Nagrodzką
Rozumienie ludzkich zachowań to zadanie, przed któ
Jak znaleźć dobrego psychologa?
Znalezienie dobrego specjalisty, zdolnego zdiagnoz