Witam,
Zachęcam by umówiła Pani konsultację u psychologa/psychoterapeuty i opowiedziała o swoich objawach i samopoczuciu. Proszę rozważyć podjęcie psychoterapii, która może Pani pomóc lepiej zrozumieć siebie, swoje emocje i to co się z Panią dzieje oraz lepiej radzić z emocjami i zachowaniem. Być może pomocne byłyby leki, ale w tej sprawie proszę skontaktować się z lekarzem specjalistą psychiatrą.
Pomoc może Pani znaleźć między innymi w Poradniach Zdrowia Psychicznego, czy gabinetach prywatnych psychologów/psychoterapeutów oraz lekarzy psychiatrów.
Pozdrawiam.
Dzień dobry,
Proszę znaleźć w swojej okolicy psychoterapeutę i udać się na konsultacje, które mogą zakończyć się wspólną decyzją o podjęciu leczenia.
Pomoc może Pani uzyskać w ramach NFZ - np.: Poradnia Zdrowia Psychicznego, Poradnia Leczenia Nerwic lub prywatnie. W internecie dostępna jest również lista certyfikowanych psychoterapeutów Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego wg miejscowości.
Witam Panią. Po przeczytaniu tego, co Pani napisała chciałbym swoją odpowiedź podzielić na dwa aspekty. Zacznę od Pani. Wydaje się (na podstawie Pani opisu), że Pani układ nerwowy jest bardzo pobudzony i reaktywny. Bardzo często tego typu zachowania, o których Pani pisze są odpowiedzią na sytuację zagrożenia. Być może w przeszłości i/lub obecnie miały/mają miejsce sytuacje, które były dla Pani zagrażające. Wystarczy, że w obecnych sytuacjach jakiś element przez Pani układ nerwowy jest kojarzony z tamtymi sytuacjami i pojawia się reakcja na zagrożenie. Mamy do dyspozycji trzy takie reakcje: walka, ucieczka, zamrożenie. Który z wymienionych występuje u Pani najczęściej sama może Pani rozpoznać. Teraz napiszę o drugim aspekcie. Jeśli obecnie mają miejsce takie sytuacje, w których Pani bezpieczeństwo jest zagrożone to w pierwszej kolejności trzeba się tym zająć. Jeśli jednak to wynik doświadczeń z przeszłości to w imię bezpieczeństwa Pani dzieci i tego by Pani się czuła ze sobą w kontakcie lepiej proszę poszukać odpowiedniego specjalisty. Jeśli moje hipotezy byłyby prawdziwe to proszę szukać psychologa specjalisty od pracy z traumą. Jeśli jednak przyczyna jest inna proszę wybrać się na pierwszą wizytę diagnostyczną do psychologa, który jest dla Pani najbardziej dostępny. Pozdrawiam Panią
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Problemy z opanowaniem nerwów i emocji – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Problemy z opanowaniem emocji u 40-latki – odpowiada Mgr Nina Szalas
- Co powoduje ataki złości i trudności z opanowaniem emocji? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
- Problemy z własnymi emocjami – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Problemy z opanowaniem nerwów u 18-latki – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
- Brak opanowania nad emocjami i nerwami – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Nadmierny stres i problemy z opanowaniem emocji – odpowiada Mgr Przemysław Mućko
- Jak zapanować nad emocjami i powstrzymać uczucie strachu? – odpowiada Dr Anita Rawa-Kochanowska
- Problemy z panowaniem nad emocjami – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
- Problemy z opanowaniem emocji – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
artykuły
Jak postępować z osobą, która chce popełnić samobójstwo?
Myśli samobójcze należy zawsze traktować poważnie.
Poradnia psychologiczna dziecięca i dla dorosłych - kiedy się udać?
Poradnia psychologiczna jest placówką, z pomocy i
Jeden dzień w Dziennym Domu Opieki Medycznej
Dzień zaczyna się tutaj jak w każdym prawdziwym do