Co dalej z leczeniem alkoholika przy diagnozie schizofrenii?

Czy alkoholik których ma zdiagnozowana schizofrenie prosta - po dwuch pobytach w szpitalu psychiatrycznym - ma szanse na powrót do w miarę normalnego życia skoro wypiera się choroby a próbę samobójcza i wszystkie inne zachowania spowodowane choroba tłumaczy swoją głupota? Obecie przebywa w szpiatalu ale lekarze wspominają o wypisie - on mówi ze nic mu nie jest i ze jak wyjdzie to przestanie brać leki. Twierdzi tez ze sprawy zaszły za daleko i nie widzi w niczym sensu ale chce wyjść ze szpitala.

KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu

Uzależnienie od alkoholu Schizofrenia Konsultacje psychologiczne Psychiatria Psychologia

Rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej

mgr Małgorzata Danielewicz Psychologia, Lublin

70 poziom zaufania

Witam.
Rzetelna odpowiedź na Pani pytanie wymagałaby oczywiście bezpośredniego spotkania zarówno z Panią, jak i z osobą o której Pani pisze.
Jednak z Pani listu wynika, że osoba ta nie ma wglądu we własną chorobę, zaprzecza jej, jej skutkom również, nie przyjmuje leków, co przecież jest podstawą leczenia w tym wypadku. Dodatkowo Pani nazywa tą osobę alkoholikiem, co oczywiście jest czynnikiem pogarszającym rokowanie.
Szansę na w miarę normalne życie ma osoba chorująca, poddająca się jednak leczeniu psychiatrycznemu, pozostająca w regularnym kontakcie ze swoim lekarzem prowadzącym i stosująca się do jego zaleceń (leki) oraz pozostająca pod opieką psychoterapeuty (leczenie psychologiczne).
To co Pani może zrobić to rozmowa z tą osobą, motywująca ją do wzięcia odpowiedzialności za swoje życie i zdrowie. Musiałaby ona dotyczyć również konieczności brania leków i kontynuacji leczenia.
Jeżeli ta rozmowa nic nie wniesie proszę spróbować zadbać o siebie...czasami (chociaż nie zawsze) jest tak, że w momencie, gdy przestajemy się starać za naszych bliskich oni sami zaczynają to robić.

Małgorzata Danielewicz

www.terapia-psycholog.com.pl
www.psychoterapia.lublin.pl

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

90 poziom zaufania

Witam, warto aby osoba o której Pani pisze była pod stałą opieką specjalistyczną. Jeżeli zaprzecza chorobie, nie chce brać leków, brak jest motywacji do leczenia, trudno będzie utrzymać wysoki poziom funkcjonowania. Proszę skonsultować się z lekarzem psychiatrą, psychologiem aby zastanowić się nad dalszą formą pomocy i realną możliwością wpływu na sytację. Pozdrawiam serdecznie