Mam 19 lat. Od jakiegoś czasu czuję się fatalnie. Mam problemy z nauką, nie potrafię się do niej zmotywować. Jest mi bardzo ciężko nawiązać nową znajomość, tym bardziej z dziewczynami. Nie potrafię znaleźć w sobie pozytywnych cech. Co mam zrobić, żeby siebie zmienić? Żeby ludzie widzieli mnie jako inną osobę? Dodam, że jestem nieśmiały, w szkole zawsze siadam z kolegami w tym samym miejscu...
Witam!
Ludzie widzą Pana podobnie, jak Pan widzi siebie. Oznacza to, że jeśli nie akceptuje Pan swojego wyglądu i charakteru, to inni widzą to i trzymają się na dystans. Ludzie zadowoleni z siebie i otwarci są otoczeni innymi osobami. Natomiast osoby zamknięte i wycofane faktycznie mają trudności z nawiązywaniem kontaktów.
Jest Pan teraz w trudnym, kryzysowym okresie wkraczania w dorosłość. W tym czasie na młodego człowieka spada odpowiedzialność za swoje życie i postępowanie. Warto, żeby popracował Pan nad swoją samooceną i pewnością siebie oraz samoakceptacją.
W kontaktach z innymi osobami liczy się przede wszystkim osobowość człowieka. Jeśli nie widzi Pan w sobie pozytywnych cech, to warto popracować nad zmianą słabszych cech w Pana mocne atuty. Zachęcam do uśmiechu, nawiązywania rozmów z innymi osobami, niż najbliżsi koledzy oraz większej otwartości. Może Pan zacząć od małych rzeczy, np. mówić "cześć" ludziom, których zna Pan ze szkoły. Warto, żeby w domu, na spokojnie pomyślał Pan nad tematami rozmów, w których będzie się Pan czuł dobrze, np. pogoda, samochody, sport, klasówka, serial TV. Będzie Pan mógł o tym mówić w trakcie rozmów z rówieśnikami.
Zachęcam także do skorzystania z pomocy poradników, np. na temat komunikacji interpersonalnej, relacji z innymi ludźmi czy samooceny. Zdobycie wiedzy teoretycznej i ćwiczenia praktyczne mogą pozwolić Panu przezwyciężyć trudności i wpłynąć na poprawę ilości i jakości kontaktów społecznych.
Pozdrawiam
Witam,
przekonania i opinie na własny temat w oparciu o doświadczenia życiowe wpływają na samoocenę. Szczególnie negatywne komunikaty i doświadczenia w procesie rozwoju są istotą niskiego poczucia własnej wartości. Spróbuj zastanowić się jaką wartość sobie przypisujesz, zastanów się, jak ta opinia wpływa na twoje myśli i uczucia, w związku z tym, jakie działania podejmujesz: 1)Czy doceniasz siebie? 2)Czy lubisz siebie? 3)Czy akceptujesz swoje zachowanie? 4)Jaka jest twoja skuteczność? 5)Czy masz poczucie własnej godności? 6)Jak widzisz siebie? Negatywne przekonania na własny temat - wysoki samokrytycyzm jest wskaźnikiem, który pokazuje, że skupiasz się na własnych słabościach, wadach i jednocześnie nie doceniasz swoich zalet. Emocje, które są synchronizowane z negatywnymi myślami to; smutek, lęk, frustracja, złość, poczucie winy i wstydu. Myśli i emocje mają wpływ na nasze zachowanie - obserwuje się to w różnych sytuacjach; trudność w asertywnym wyrażaniu potrzeb, niezdecydowanie w realizacji planów życiowych. Pojawiają się też dolegliwości somatyczne; napięcie, zmęczenie, ból głowy.
Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zrozumieć problem, im lepiej rozumiemy problem, tym łatwiej sobie z nim radzimy.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
