Czy 6-latek ma spektrum autyzmu?

Czy ponizsze objawy swiadcza o autyzmie? Witam serdecznie, Chcialabym zapytac na forum czy ponizsze objawy moga swiadczyc o spektrum autyzmu u 6-letniego dziecka. Chlopiec zaczal bardzo pozno mowic (okolo 4 roku zycia), jednakze z tego wzgledu, ze jest wychowywany w dwujezycznym srodowisku, rodzice i przedszkole traktowali to jako normalne. Od 4 roku zycia chlopiec uczeszcza na terapie wspomagania mowy i ergoterapie. Obecnie, majac 6 lat, mowi z trudem (glownie w jednym jezyku), budujac krotkie, 3-4 wyrazowe zdania. Od malego chlopiec nie bawil sie z innymi dziecmi, bawil sie „obok nich“, obecnie jedyna forma zabawy, w ktorej wchodzi w jakakolwiek interakcje z innymi dziecmi jest udawanie dinozaura i gonienie innych (przy wydawaniu glosnych dzwiekow). Chlopiec nie potrafi brac udzialu w zadnej grze, ktora wymagalaby wspolzawodnictwa. Jezeli jezdzi na rowerze z innymi dziecmi to zaraz zaczyna sie scigac, “na smierc i zycie”, i jezeli jakiekolwiek dziecko go wyprzedzi, wpada w straszna frustracje i zaczyna krzyczec, plakac i ciezko go uspokoic. Wpada w histerie jezeli w sklepie z lodami nie ma jego ulubionych (je tyko jeden rodzaj) i nie ma mozliwosci zeby go przekonac, zeby sprobowal innych. Podczas takich atakow histerii “spina sie”, piszczy, kopie przedmioty i niemolosiernie placze. Wiekszosc “normalnych” czynnosci, takich jak schodzenie po ruchomych schodach, jazde na hulajnodze, bieganie, traktuje jako wspolzawodnictwo z innymi dziecmi i od razu zaczyna sie scigac. Jezeli uda mu sie “wygrac” krzyczy “jestem pierwszy!”, a jezeli jakies dziecko go wyprzedzi zaczyna za nim krzyczec “Stop!”. Zapytany, odpowiada na pytania, ale zazwyczaj jest to jedno lub dwu-wyrazowa odpowiedz. Nigdy sam nic nie opowiada, np. co sie wydarzylo w przedszkolu, co ciekawego robil itd. Jezeli przychodza do niego dzieci, i jego mama poprosi go zeby sie z nimi bawil, trwa to zazwyczaj kilka minut, po ktorych wraca do swoich ulubionych zabaw w samotnosci (dinozaury, pociagi). Czesto nie rozumie zadawanych pytan i niekiedy trzeba kilkakrotnie powtorzyc jego imie, zeby zwrocil uwage na rozmowce. Ciezko mu sie skupic na rysowaniu i pisaniu literek, musi byc do tego bardzo dlugo przekonywany. Na zdjeciach przedszkolnych zawsze stoi z boku, nigdy wsrod innych dzieci. Nie ma jednego przyjaciela, z ktorym bylby zwiazany. Lubi sie przytulac (sam tego nie inicjuje, ale przytulany nie ucieka) i ma wzglednie dobry kontakt wzrokowy (ale tylko przez kilka sekund). Jego mama probowala go diagnozowac w wieku lat 3, ale po rozmowie z nia lekarz stwierdzil, ze dziecko nie jest autystyczne. Od tamtej pory kolejne proby diagnozy nie mialy miejsca.