Czy mam zaburzenia odżywiania, które doprowadziły do depresji?
Witam, jestem 15-letnią dziewczyną. Już od 6 roku życia uprawiam sport. Na początku było to wyciskanie ciężarów, więc nabrałam sylwetki ciężarowca. Nie byłam gruba, ale ważyłam bardzo dużo (ze względu na masę mięśniową). Od 2 lat gram w siatkówkę i postanowiłam zmienić wygląd. Odchudzam się od miesiąca i schudłam już 10 kg. Nie głodzę się. Jem 4 posiłki - śniadanie, drugie śniadanie, obiad, kolacja, ale są to co prawda bardzo małe, a nawet śladowe ilości. Niestety nie mogę obecnie wykonywać żadnego wysiłku fizycznego, ponieważ uległam niedawno kontuzji stawu skokowego. Ciągle myślę o mojej diecie. Przeliczam każdy posiłek, zwracam uwagę na kalorie, każdy kęs. Jestem szczęśliwa, że w końcu mi się to udało. Miewam jednak wielki zmiany nastroju. Często płaczę, jestem smutna, przygnębiona, a nieraz szczęśliwa i radosna. Bardzo często myślę o diecie, jak już wcześniej napisałam oraz o kontuzji. Sport jest moim życiem, a zdałam sobie sprawę, że szybko do niego nie powrócę. Obawiam się przed tym czy wszystko się ułoży. Moi rodzice ciągle mówią, że mogę mieć anoreksję albo depresję. Mam teraz mętlik w głowie. Sama już nie wiem. Do czasu dzisiejszej rozmowy z rodzicami wykluczałam taką myśl. Teraz jednak jestem całkowicie rozsypana. Co mam robić? Tata chce omówić mnie na wizytę z dietetykiem, ponieważ uważają, że nic nie jem, a ja znowu nie wyobrażam sobie, abym miała jeść więcej niż teraz. Bardzo proszę o poradę. Boję się, że jestem chora. Co ja mam robić? Pomocy
