Witam serdecznie,
O przyjęciu pacjenta do szpitala - za jego zgodą lub bez zgody- decyduje lekarz izby przyjęć, na podstawie osobistego badania, po stwierdzeniu wskazań do przyjęcia.
W przypadku osób powyżej 15 roku życia wymagana jest zgoda nie tylko przedstawiciela ustawowego (najczęściej - rodzica), ale i pacjenta.
Przypadki sporne rozstrzyga Sąd Rodzinny.
Wskazania do hospitalizacji osób chorych na anoreksję moga być różne. Kryterium wagi ciała to tylko jedno z nich.
Hospitalizacja jest wskazana np. w przypadku osób, u których BMI ma wartość <15 kg/m2. Inne przesłanki, bez względu na wagę to np. współwystępowanie innych zaburzeń psychicznych - np. depresji, zaburzeń lękowych, nadużywania substancji psychoaktywnych itp. Kolejną przesłanką może być również brak dostępności do leczenia w trybie ambulatoryjnym.
Inne przesłanki mogą wynikać ze współwystępowania chorób somatycznych i powikłań anoreksji - np. ze strony układu krążenia, przewodu pokarmowego.
Biorąc pod uwagę powyższe - trudno mi stwierdzić, czy hospitalizacja jest konieczna w Twoim przypadku.
Hospitalizacja wbrew woli pacjenta musi być związana ze stanem bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia pacjenta lub osób w jego otoczeniu lub z sytuacją, gdy nieprzyjęcie do szpitala spowoduje znaczne pogorszenie zdrowia lub pacjent nie jest zdolny do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych.
Szczegółowo określa to ustawa o ochronie zdrowia psychicznego.
Szpital jest miejscem pomocy, a nie ,,tuczu". Żywienie przez sondę jest możliwe jedynie w przypadku znacznego wyniszczenia organizmu, odwodnienia- są to stany zagrożenia życia i decyzja o zastosowaniu żywienia pozajelitowego jest oparta na przesłankach medycznych, a nie - sadystycznych. Pacjenci hospitalizowani z powodu anoreksji korzystają w trakcie pobytu w szpitalu przede wszystkim z intensywnej psychoterapii - indywidualnej i grupowej, która często jest dla nich niedostępna poza szpitalem. Psychoterapia jest podstawową metodą leczenia anoreksji, zalecaną przez standardy leczenia. Szpitale są zobligowane do leczenia zgodnie ze standardami. W każdym szpitalu psychiatrycznym o interesy pacjentów dba rzecznik praw pacjenta, do którego można zgłosić swoje zastrzeżenia. Jest to osoba niezależna od szpitala, zatrudniana przez Ministerstwo Zdrowia.
Z pozdrowieniami
