Czy osoba pełnoletnia ma prawo opuścić dom bez tłumaczeń?

Witam. Mam ukończone 18 lat, mieszkam na wsi i mam problem z rodzicami. Im starsza się stawałam, tym gorzej było.Kiedyś tylko szkoła dom, pojechać autobusem do szkoły i żadnych koleżanek. Sama oceniała z kim mogę się spotkać a z kim nie. Teraz, gdy zamknęli szkoły z powodu decyzji sanepidu na obecną sytuację nie mogę wyjść dosłownie nigdzie. Jedynie na własne podwórko. Naprawdę potrzebuję pomocy ...Czuję się jak w więzieniu. Mam chłopaka który mieszka za granicą(w Czechach). Często mnie odwiedzał,starał się raz w miesiącu, ale gdy ja chciałam odwiedzić jego to wybuchały wielkie awantury w domu. że to moja mama będzie decydować o tym czy pojadę czy nie. Obecnie mam tego dość, chciałabym poprostu opuścić dom rodzinny ale nie wiem jak mam to zrobić! Gdy byłam mała i pojechałam bez jej zgody do koleżanki, wydzwaniała do mnie i gdy powieziałam gdzie jestem przyjechała po mnie odrazu po telefonie. Jestem przekonana że teraz zrobiłaby tak samo. Moje pytanie brzmi: Czy jako osoba pełnoletnia uczęszczająca do szkoły ponadgimnazjalnej mam prawo do opuszczenia domu bez żadnych tłumaczeń?
KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Jak odróżni reakcję depresyjną od depresji?

Szanowna Pani

Osoba pełnoletnia teoretycznie może sama o sobie stanowić pod warunkiem, że potrafi samodzielnie siebie utrzymać i osiągnęła pełną dojrzałość psychospołeczną gwarantującą poradzenie sobie w dorosłym życiu. Warto zwrócić uwagę na to, że opisane przez Panią okoliczności i zadane w taki sposób pytanie sugerują, że jest Pani osobą w pełni na razie zależną od rodziców, uczącą się, nie posiadającą pracy. W tej sytuacji decyzja o opuszczeniu domu byłaby próbą ucieczki od rozmowy o trudnych tematach takich jak granice wolności osobistej, intymność młodego człowieka w rodzinie. Warto, żeby zadała sobie Pani pytanie dlaczego opuszczenie domu bez słowa traktuje Pani jako jedyne rozwiązanie. Zachęcam do rozmowy z najbliższymi, z mamą, być może podjęcie procesu psychoterapii, żeby umiejętniej stawiać granice bez konieczności tak radykalnych kroków jak ucieczka z domu rodzinnego. Uciekanie od problemów nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem. Warto poszukać innych rozwiązań, pracować w Pani rodzinie nad wzajemnym zaufaniem i szacunkiem i nauczyć się budować granice własnego świata w taki sposób, który nie spowoduje konieczności opuszczenia domu bez słowa.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty