Relacja w domu dziewczyny

Witam,

z pana opisu wynika, że Pana partnerka potrzebuje wsparcia, ponieważ trudno jej się obronić. Dodatkowo trudna jej sytuacja życiowa może przyczynić się w konsekwencji do wytworzenia poczucia bezradności. Zachęcam Pana do rozmowy z partnerką na temat psychoterapii. Być może kilka sesji pozwoli powrócić do równowagi.

Pozdrawiam
Ewa Czernik

Pytanie jak czuje się z tym dziewczyna? To ona musi postawić granice i w razie czego wziąć odpowiedzialność za swoje życie. Rozumiem, że martwi się Pan o nią i chciałby jej pomóc, jednak decyzje musi podjąć ona. Można wspierać ją emocjonalnie, przedstawić jej możliwe rozwiązania, zaproponować konsultację psychologiczną lub coachingową (w celu skuteczniejszego poszukiwania pracy) itp.

Witam,
Rodzice Pana dziewczyny stawiają jej określone wymagania. Chcieliby, aby podjęła pracę, a jeśli jej nie ma na ten moment, to ten czas ma poświęcić na zajęcia domowe. Nie pisze Pan ile dziewczyna ma lat, ale podejrzewam, że w tej sytuacji czuje się kontrolowana przez rodziców. To może być trudne jeśli chcemy być dorośli i samodzielni, a sytuacja życiowa sprowadza nas do pozycji dziecka.
Pana dziewczyna jeśli nie pracuje i pewnie utrzymują ją rodzice, no i z tego powodu mają prawo mieć wymagania. Ja bym Pana zachęcała, do tego aby bardziej skupić się na ty, jak można pomóc dziewczynie w znalezieniu zatrudnienia. Jeśli będzie pracować, to łatwiej będzie jej stać się niezależną i rodzice nie będą jej tak obciążać obowiązkami. Jeśli dziewczyna ma możliwość skorzystania z konsultacji doradcy zawodowego to zachęcam. Być może nie wie jak tej pracy szukać. Może nie ma pomysłu, co by mogła robić. Warto zastanowić się jakie możliwości oferuje jej rynek pracy? Może na początek jakaś praca dorywcza. Doradcy zawodowi określają również predyspozycje do danego zawodu. Uczą jak rozmawiać z pracodawcami. Najłatwiej znaleźć takich specjalistów w Urzędzie Pracy. Dziewczyna potrzebuje, aby Pan w nią wierzył i zachęcał do aktywności zawodowej. Wparcie bliskiej osoby jest w tym momencie najważniejsze.

Pozdrawiam
Milena Goncerz

Witam serdecznie,

Wygląda to tak, jakby rodzina znalazła w osobie Pana dziewczyny, kogoś na wzór "kozła ofiarnego".
Być może w całej rodzinie panuje oczekiwanie co do dorosłych osób, aby umiały na siebie zarobić. W sytuacji, kiedy Pana dziewczyna nie ma pracy, a cała reszta członków rodziny ją ma, jest jakby oceniana jako mniej wartościowy jej członek. Z drugiej strony jest jakby oczekiwanie, że w tej sytuacji Pana dziewczyna musi "zapracować"sobie, na to aby żyć w tym domu i być na utrzymaniu innych. Troszkę to sprawia wrażenie, jakby była "pracownikiem" a wymagającymi i oczekującymi podporządkowania się zwierzchnikami sa pozostali członkowie rodziny.
Myślę, że musi być jej trudno, z jednej strony poszukując i nie mogąc znaleźć pracy, z drugiej zaś - będąć tak traktowaną przez własną rodzinę.
Sugeruje Pan, że rozważacie wspólne zamieszkanie. Jeśli jest taka możliwość, mogłoby to byc dobre rozwiązanie tej sytuacji.

Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego,
Katarzyna Włoch
-------------------------
ZAPRASZAM NA
http://charakterownia.pl