Czy potrzebuję konsulatacji psychologicznej?

Czy poradzę sobie z tym sama? Jak tak to jak mogę sobie z tym poradzić? Witam. Jestem dziewczyną, która za niedługo kończy 18 lat. Od wielu lat męczę się z ogromnym stresem wywołanym przez szkołę oraz rówieśników. Od małego żyłam z różnymi lękami tu przed ogniem,tu przed połknięciem leków. Ale już od paru lat utrzymuje się w mojej głowie jeden lęk. Boję się każdego dnia że zwymiotuje, cały czas o tym myślę, po czym od razu histeryzuje i mam myśli a co sie stanie jak zwymiotuje... Nie wiem co z tym zrobić, czy da się z tym w jakikolwiek sposób poradzić samemu? Czy przy takim czymś jest potrzebna wizyta u psychologa?
KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Dzień dobry,
Najprawdopodobniej cierpi Pani na emetofobię i w związku z tym, że objawy utrzymują się tak długo doradzałabym konsultację ze specjalistą. Polecam w przypadku tego typu trudności psychoterapię poznawczo - behawioralną, która jest najskuteczniejsza w leczeniu fobii. Książka nie zastąpi oczywiście terapii, ale w ramach psychoedukacji i autoterapii polecam także "Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi" Edmund J. Bourne, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego. Mam nadzieję, że terapia przyniesie szybko efekty i tym bardziej zachęcam do wizyty u specjalisty.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog - kulczycka.pl/

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy potrzebuję psychoterapii?

Witam Podejrzewam u siebie fobie społeczna i depresje . Odkryłam depresje przy tym że : Czuje się przygnębiona i mam stałą pustkę w sobie od 2 lat . Mój stan się nie zmienił od tego czasu . Potrzebuje psychoterapii .Mam racje?
KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Dzień dobry,

Na podstawie tak krótkiego opisu nie mogę stawiać diagnozy ani wypowiadać się w kwestiach konieczności zastosowania psychoterapii u Pani. Jeśli jednak cierpi Pani z powodu jakiś objawów obniżających jakość życia to sądzę, że terapia może stanowić dobre rozwiązanie. Doradzałabym w takim przypadku konsultację z psychologiem psychoterapeutą w gabinecie, który oceni Pani stan i zaplanuje wspólnie z Panią dalsze etapy pomocy.

Pozdrawiam serdecznie,

Katarzyna Kulczycka

http://psycholog - kulczycka.pl/

0

Witam

Oczywiście - psychoterapia pomoże Pani z wymienionymi trudnościami.

Zachęcam też do konsultacji u psychiatry, ponieważ 2 lata to długi okres, i warto by lekarz ocenił, czy potrzebuje też Pani wsparcia farmakologicznego.

Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy potrzebuję pomocy?

Mam 16 lat, 162 cm wzrostu i ważę 40 kg. Mam jadłowstręt, ale nie mam z kim o tym porozmawiać. Ciągle jestem blada i boli mnie brzuch. Najchętniej nie wstawałabym z łóżka. Boję się, że popadnę w anoreksję. Uważam, że moje nogi mogłyby być zgrabniejsze... Nie chcę się odchudzać, ale często się głodzę. Dużo czytałam o tej chorobie i nie wiem, czy nie popadam w jakąś paranoję. Czy to możliwe, że mam anoreksję? Jeśli tak, to co mam robić, gdzie szukać pomocy? Tracę kontrolę nad swoim ciałem...

KOBIETA, 15 LAT ponad rok temu

Witam!

Rozpoznanie anoreksji jest wysoce prawdopodobne!!!! Przy tak niskiej masie ciała rozważa się często leczenie szpitalne. Twoje BMI to 15,2.  Wartości poniżej 17,5 są jednym z kryteriów rozpoznania anoreksji. Piszesz, że utrata wagi została spowodowana celowym ograniczaniem przyjmowania posiłków, postrzegasz swoją figurę jako nieprawidłową - to kolejne kryteria.

Ponadto ton Twojej wypowiedzi, obniżony nastrój, zmniejszona aktywność, gorsze samopoczucie w godzinach porannych z niechęcią do wstawania z łóżka może wskazywać na zespół depresyjny, który często jest powikłaniem anoreksji. Lekarz psychiatra może przepisać Ci leki przeciwdepresyjne, które dodatkowo wpływają korzystnie na sen i apetyt. Podstawową metodą leczenia anoreksji jest psychoterapia. Pacjentkom poniżej 18 roku życia zaleca się psychoterapię rodzinną.

W tej sytuacji powinnaś udać się razem z Mamą do lekarza internisty w celu wykonania odpowiednich badań. Internista może Cię też skierować do endokrynologa i innych specjalistów. Ponadto konieczna jest konsultacja lekarza psychiatry, najlepiej w ramach poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży. Do psychiatry nie jest potrzebne skierowanie.

Proszę, abyś jak najszybciej porozmawiała na ten temat z rodzicami.

Z pozdrowieniami i życzeniami szybkiego powrotu do zdrowia

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty