Dzień Dobry Pani,
Zacznę od tego, że tam, gdzie widzimy bezsens czegoś, to dopiero zaczyna się sens.
To, że nie ma u Pani już przyzwolenia na obecną relację, "bez relacji " w Państwa związku, to widzę to jako świadomy krok do zmiany tego, co Pani nie służy.
U Państwa pewne zachowania stały się mocno utrwalone nawykowo.
Związek małżeński nie jest relacją, w której oczekiwalibyśmy, żeby partner spełniał nasze oczekiwania.
Na dojrzały i dający satysfakcję obu stronom związek pracuje się codziennie.
Związek to jest taki metaforyczny kwiat, który trzeba codziennie pielęgnować..., są nawet teorie, że nawet do kwiatka powinno się mówić, żeby pięknie rósł, kwitł i cieszył nasze oczy swoim naturalnym pięknem.
Dlaczego nie układa się w Państwa relacji małżeńskiej?
Bo prawdopodobnie jest między Wami wadliwa komunikacja.
Bo prawdopodobnie nie zweryfikowaliście Państwo przed ślubem swoich oczekiwań względnie siebie w związku, dotyczącego codziennych obowiązków domowych i wolnego a wspólnie spędzanego czasu np. że macie wspólne zainteresowania, bo np. oboje jeździcie na rowerach i lubicie wyjazdy rowerowe.
Albo raz w tygodniu Pani spotyka się z koleżanką, a mąż w tym czasie spotyka się z kolegami, np.na koszykówkę albo na grę w szachy.
Bo prawdopodobnie może być u Państwa lęk przed bliskością (co bywa bardzo częste w związkach).
Bo prawdopodobnie nie zarządza Pani swoim czasem tak, by mieć czas tylko dla siebie, na swoje przyjemności, np. na zajęcia z jogi, na kosmetyczkę, na spotkanie z koleżanką, czy wyjście przed siebie- takie bez celu...., czy też na inne przyjemności, np. po prostu zamknięcie się w swoim pokoju i nic nie robienie, a patrzenie w sufit, czy leżenie w łóżku i czas na myślenie o tym, o czym ma Pani ochotę, ale niech to będzie Pani tylko czas, kiedy nikt nie będzie Pani przeszkadzał.
A sprawy związane z gotowaniem, sprzątaniem zajmują czas, wymagają skupienia, i nie ma już siły ani czasu na zadbanie o siebie.
Tak więc namawiam Panią do zajęcia się samą sobą, bo gdy Pani mąż zobaczy Panią zadbaną, zrelaksowaną, uśmiechniętą, to będzie chciał z Panią rozmawiać, współpracować, adorować i pomagać.
Na nowo stanie się Pani atrakcyjną i interesującą dla męża kobietą.
A to, że czasami nie będzie posprzątane, czy zamiast pełnego obiadu będzie jedno wykwintne danie tzw. "makaron z serem", to będzie w porządku, bo Pani poda go tak, jak najwspanialszy obiad, z załącznikiem dobrej energii.
Ale się rozpisałam...
Czy powinna Pani zawalczyć o małżeństwo?
Jak najbardziej tak.
Proszę Panią przede wszystkim trzeba z mężem umiejętnie rozmawiać, bez oceniania, na spokojnie (tej sztuki komunikacji uczymy się całe życie).
Dlatego zachęcam Panią do rozmowy z mężem, w spokojnej przestrzeni, by wspólnie zastanowić się, jak możecie razem poprawić jakość Waszego związku.
A jeśli byłaby trudność ze znalezieniem wspólnego mianownika, to najlepiej na jakiś czas może odpocząć od siebie albo też rozstać się.
Myślę, że wskazana byłaby dla Pani praca nad poczuciem własnej wartości z psychologiem lub podjęcie terapii, celem wzmocnienia Pani zasobów.
Bardzo pomocna byłaby terapia małżeńska, gdyby mąż wykazał na nią otwartość.
Gdyby Pani zechciała, to zapraszam również Panią online, do rozmowy na Skype.
Życzę Pani, żeby się Wam udało,
Irena Mielnik-Madej
