Czy to objawy depresji albo lęku?

Dzień dobry, utrata pracy jest jednym z najbardziej stresujących wydarzeń życiowych - nie dziwne więc, iż jest Pan w gorszej formie. Dokładając do tego obecną sytuację na świecie - nastrój może być obniżony. Jednak gdy nie trwa do dłużej niż 2 tygodnie, maksymalnie do 4 tygodni - nie jest to wskazaniem do leczenia (jednakże oczywiście może Pan udać się na wizytę do lekarza, psychologa, by rozeznać sytuację). Z drugiej strony wspomniał Pan o wielu innych objawach - poczuciu niezaradności, braku motywacji do dbania o siebie, poczuciu alienacji, nasilonych afektywnie reakcjach, problemach z koncentracją, lęku przed odpowiedzialnością, własną sprawczością, o nadmiernych rozmyślaniach na swój temat, przez które być może wyrażają się trudności w obszarze samooceny. Te wszystkie wymienione objawy są do dobadania. Jeśli trwają od dawna, istotnie utrudniają Panu funkcjonowanie, realizowanie się w sferze zawodowej, w sferze osobistej, uczuciowej - psychoterapia jest potencjalnie wskazana dla Pana. Piszę "potencjalnie", dlatego, że najpierw trzeba by Pana dodiagnozować. Niestety nie odpowiem Panu na pytanie "o co tu chodzi"- za mało danych na ten moment. Pozdrawiam serdecznie. W razie pytań zostawiam dane kontaktowe - kamidziwota@gmail.com tel. 513306125

Witam. Na podstawie tego, co Pan pisze można wnioskować, że gdzieś w tle jest nierozwiązany wątek tożsamościowy. Najprawdopodobniej szuka Pan siebie. Problem z wzięciem odpowiedzialności za podejmowane działania nie wziął się znikąd i może wynikać z Pana historii. Czytając Pana wypowiedź można mieć wrażenie, że człowiek gubi się w niej za ilością poruszonych wątków. Rozumiem też, że problemem są zmienne emocje, co na dłuższą metę może być męczące, ponieważ zarówno w nastroju depresyjnymi, jak i w nadmiernej frustracji traci się kontakt ze sobą. Radziłabym skorzystanie z pomocy psychoterapeutycznej w miejscu swojego zamieszkania. Taka forma wsparcia z pewnością pomogłaby Panu poradzić sobie z zalewającymi emocjami, a także zrozumieć nieuświadomione motywy funkcjonowania, co w konsekwencji może służyć do wypracowania nowych, bardziej adaptacyjnych wzorców zachowań. Angelika Urban, pozdrawiam i życzę powodzenia

Witam Pana. Najważniejszą sprawą w życiu każdego człowieka, jest odpowiedzialność za jego życie. Życie dostajemy za darmo, ale jak je zrealizujemy, to zależy już tylko i wyłącznie od nas. Na pewno utrata dobrej pracy mogła być czynnikiem stresującym i obniżającym potencjał intelektualny i fizyczny. Proszę przeanalizować jeszcze raz, dlaczego stracił Pan tą dobrze płatną pracę i wziąć za to odpowiedzialność. Nie przerzucać tej odpowiedzialności na nikogo innego. To będzie trudne, ale jest możliwe do zrealizowania. Warto może skontaktować się z jakimś coachem lub psychoterapeutą, którzy mogą pomóc w rozwikłaniu problemu. Proszę również myśleć o sobie wspierająco. Młodość to jest ogromny potencjał, który otrzymujemy tylko raz i w zależności od tego, jak go wykorzystamy, takie będzie nasze późniejsze życie. Dlatego też, młodzi ludzie się uczą, czytają, zdobywając wiedzę i umiejętności na późniejszy czas. Narzekanie i biadolenie nie rozwiąże naszych problemów. Proszę spróbować wziąć się w garść. Pomocne mogą być książki inspirujące lub inspirujące informacje z internetu, medytacje, ćwiczenia fizyczne, modlitwa. Wszystkie dostępne środki które będą windowały nas do góry dając nam wsparcie. Życzę powodzenia w odnajdywaniu siebie! Pięknego, młodego, inteligentnego, twórczego i kreatywnego człowieka. Pozdrawiam, da Pan sobie radę w każdej sytuacji życiowej. Alicja Jankowska