Czy wybaczyć partnerowi kłamstwo?
Witam, w ostatnia niedziele moj facet wyszedl na spotkanie z kumplem, nie mialam nic przeciwko chociaz podejrzewalam ze beda pic alkohol, pozniej bylo mi smutno I odczuwac am ogromna tesknote. Ok 20 moj facet zadzwonil do mnie, powiedzial ze jest wypity , czeka na taxi I jedzie do domu spac. Po godzinie czasu probowalam sie do niego dodzwonic lecz bez rezultatu. Spakowalam swoje rzeczy I pojechalam do niego, chcialam mu zrobic niespodzianke. Niestety nie zastalam go w domu, czekalam pol godziny, tel tez nie odbieral. Wrocilam do domu zawiedziona.Na drugi dzien pojechalam do niego to wyjasnic, zapytalam gdzie byl gdy dzwonilam do niego I Co robil. Odpowiedzial ze o tej porze byl w domu I spal I wtedy sklamal mnie w zywe oczy I wmawial mi ze to ja klamie mowiac ze bylam u niego. A bylam u niego w domu, bo mam klucze do jego mieszkanie ktore mi dobrowolnie dal. To perfidne klamstwo wyprowadzilo mnie z rownowagi, mowilam glosno co o tym sadze ze to okropne jest tak klamac, nic sobie z tego nie robil, powiedzialam mu ze jak mogla matka takiego syna wychowac, I wkurzyl sie na mnie, powiedzial ze przesadzilam, zebym zostawila jego matke. Troche mi bylo glupio, ale on zawsze znajdzie powod zeby odkrecic wine od siebie. Niewiem co mam o tym myslec I Co mam zrobic? Zawsze to ja musialam wyciagac reke po zgode, on moglby sie nie odzywac tygodniami, miesiacami.
