Na początek zachęcam do podjęcia konsutlacji z psychologiem. Pomoże Pani zrozumieć przyczyny trudnosci w relacji mażeńskiej, swoje potrzeby i oczekiwania dotyczące małżeństwa, a także możliwe działania zmierzające do zmiany i poprawy relacji. Być moze także konieczne będzie podjęcie psychoterapii par i małżeństw.
Zalecam rozmowę z psychologiem, celem uzyskania przez niego większego wglądu w Pani sytuację. Wtedy możliwe będzie rozstrzygnięcie, czy Pani stosunek do męża jest odpowiedni, czy może przesadny. Pisze Pani, że mama tak jak Pani jest osobą bardzo emocjonalną. W tym przypadku warto było by porozmawiać z psychologiem na temat metod radzenia sobie z emocjami lub terapii pod kątem tego co Pani nazywa 'chorobliwym czepialstwem' i 'wybuchaniem'. Polecam terapię skupioną stricte na Pani aktualnym problemie. W dalszych krokach można by spróbować terapii skierowanej do małżeństw. Pozdrawiam serdecznie.
Witam Panią. Czytając Pani opis mam specyficzne wrażenie, którym chcę się z Panią podzielić. Z jednej strony z dużą pewnością pisze Pani z jakimi problemami się Pani boryka i czego Pani doświadcza ze strony męża (przede wszystkim zdrady i brak udziału w codziennym, rodzinnym życiu). Z drugiej strony kiedy nazywa Pani swoje zachowanie chorobliwym czepialstwem i poddaje Pani w wątpliwość czy jest pani normalna czytelnik może odnieść wrażenie, że wina jest po Pani stronie. To co mnie poruszyło i czym się z Panią dzielę może wskazywać na Pani konflikt wewnętrzny, który może utrudniać właściwą ocenę sytuacji i przeżywanie adekwatnych uczuć. Proszę udać się do bezpośredniego kontaktu z psychologiem, który może pomóc Pani w poradzeniu sobie z tym konfliktem. Wówczas wierzę, że będzie Pani wiedziała co zrobić z sytuacją zewnętrzną. Pozdrawiam Panią
http://piotrantoniak.pl/
Z jednej strony ma Pani konkretne oczekiwania wobec męża. Z drugiej natomiast umniejsza je Pani stwierdzając że się czepia...wskazuje to na dość małą stanowczośc i pewność swoich racji a w dalszej kolejności przekłada się to zapewne na brak stanowczości bezpośrednio do męża. Proszę mieć to na uwadze i popracować nad tym elementem. Ponadto polecam udać się na osobiste spotkanie z psychologiem, który pomoże Pani nabrać większej pewności w odniesieniu do werbalizowania swoich potrzeb. Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Samotność w małżeństwie i brak wsparcia – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Agresja i problem z emocjami u męża – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
- Problem z emocjami i częste natłoki myśli a brak wsparcia ze strony chłopaka – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Chorobliwa zazdrość o męża u 22-latki – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Brak zaangażowania ze strony męża – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
- Brak seksu ze strony męża – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Jak wzmocnić empatię u męża? – odpowiada Dr n. med. Antoni Jakubczyk
- Chorobliwa zazdrość męża i kłótnie w związku – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Aleksytymia u męża i niechęć do terapii – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Sposób na poradzenie sobie z agresywnie zachowującym się 17-latkiem z Zespołem Aspergera – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
artykuły
Awantury zamiast leczenia dzieci. Lekarka: Wyprosiłam ich z gabinetu
Niektórzy rozwodzący się rodzice zrobią wszystko,
Czy masz skłonności do nerwicy?
Nerwice, czyli zaburzenia lękowesą grupą zaburzeń
Dwa razy uciekł rakowi prostaty. "Lekarz uczciwie przyznał, że nie wie, jak mi pomóc"
Według danych NFZ w Polsce na raka prostaty zapada