Przede wszystkim chciałbym zapewnić, że to, co Pan czuje, jest dość częstym doświadczeniem wśród studentów i osób uczących się nowych umiejętności. Przede wszystkim, ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z nas ma swój własny tempo nauki i różne metody, które dla nas najlepiej działają.
W przypadku poczucia lęku i fobii związanej z nauką, warto zastanowić się nad konsultacją z profesjonalistą, który pomoże Panu zrozumieć źródło lęku i wspólnie opracować strategie radzenia sobie z nim. Terapia może być bardzo skuteczna w takich przypadkach.
Jeśli chodzi o naukę, proponuję zacząć od małych kroków. Sugeruję skoncentrowanie się na jednym konkretnym temacie lub projekcie, który Pana interesuje i uczenie się etapami. Może Pan również poszukać mentora lub dołączyć do grupy studyjnej, by wymieniać się wiedzą i doświadczeniami z innymi w przyjaznej atmosferze.
Praktyka jest tu kluczowa - proszę nie bać się popełniać błędów, ponieważ to właśnie na nich uczymy się najwięcej. Nie każdy rozumie wszystko od razu, a nauka poprzez próbowanie, testowanie i eksperymentowanie to najlepszy sposób na zrozumienie złożonych koncepcji.
Ważne jest też, aby zadbać o równowagę między pracą a odpoczynkiem. Każdemu z nas jest niezbędna równowaga między obowiązkami a czasem na odprężenie, aby móc efektywnie funkcjonować.
Pozdrawiam, Tomasz Kościelny, certyfikowany psychoterapeuta psychodynamiczny. Pracuje indywidualnie, z parami, małżeństwami i grupami w gabinetach w Warszawie oraz poprzez Skype, https://tomaszkoscielny.pl, e-mail: tkoscielny@interia.pl, tel. 692 13 99 40.
Witam serdecznie.
Przede wszystkim chciałabym wyrazić zrozumienie dla Pana sytuacji. Presja związana z kończeniem studiów inżynierskich i poczucie, że nie jest się przygotowanym do przyszłej pracy w branży, może być naprawdę przytłaczająca. To, co Pan opisuje, brzmi jak mieszanka lęku przed niepowodzeniem, perfekcjonizmu i może nawet syndromu oszusta (https://portal.abczdrowie.pl/syndrom-oszusta ), który sprawia, że czuje się Pan nie na swoim miejscu mimo dotychczasowych dokonań.
Fobia, o której Pan mówi, w kontekście uczenia się nowych rzeczy i obawy przed nierozumieniem, występuje dość często. Ważne jest, aby pamiętać, że nauka, zwłaszcza dotycząca tak skomplikowanych kwestii, jak elektronika, jest trudnym procesem, wymaga czasu, cierpliwości i często także popełniania błędów.
Proponuję poszukać rozwiązania skupiając się na poniższych obszarach.
Proszę spróbować zmienić przekonania na temat nauki. Zamiast dążenia do perfekcji warto zaakceptować, że uczenie się to ciągłe popełnianie i poprawianie błędów. Czasem ważne jest, by rozumieć podstawy, a później dopiero dążyć do zrozumienia skomplikowanych koncepcji związanych z danym tematem. Warto rozbijać duże tematy na mniejsze elementy tak, by zrozumienie budować stopniowo i nie doświadczać poczucia przytłoczenia, zwłaszcza na początku.
Proszę się zastanowić z jakich metod korzysta Pan podczas nauki. Może istnieją alternatywne źródła wiedzy, które po spróbowaniu okażą się bardziej przystępne i efektywne? Mam na myśli na przykład kursy wideo, tutoriale, webinaria.
Czy rozmawiał Pan z kimś zaufanym na temat swoich problemów? Być może podzielenie się obawami przyniosłoby Panu ulgę. Tak samo być może warto zastanowić się na profesjonalnym wsparciem, czyli kontaktem z psychologiem, psychoterapeutą, gdzie w bezpiecznej przestrzeni będzie Pan mógł głębiej przyjrzeć się przyczynom leków, które utrudniają tak mocno naukę. Być może pomocna byłaby psychoterapia, a może wystarczy kilka wspierających dobrych rozmów. Wiele uczelni oferuje wsparcie psychologiczne dla swoich studentów, które może okazać się nieocenione w tej sytuacji.
Życzę Panu dużo siły i wytrwałości w pokonywaniu życiowych wyzwań. Proszę pamiętać, że trudności nie są żadnym wyznacznikiem tego, jakim Pan kiedyś będzie pracownikiem, specjalistą. Ważne jest to, jak zostaną pokonane.
Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Fobia społeczna u 23-latka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Problemy z adaptacją w szkole a fobia szkolna – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
- Problem z kreatywnością u 23-latka – odpowiada Mgr Katarzyna Batugowska
- W jaki sposób pokazać dziewczynie, że mi na niej zależy? – odpowiada Mgr Marzena Kicińska-Galas
- Czy mogę mieć fobię szkolną? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
- Czy to normalne przy fobii społecznej? – odpowiada Mgr Marcin Goluch
- Jak leczyć fobię społeczną i problemy z koncentracją? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
- Jak radzić sobie z fobią społeczną i niską samooceną? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Prawdomówność w związku – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Fobia społeczna i niska samoocena oraz lęk – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz