Jak mam sobie pomóc w anoreksji?

Mam 20 lat, 153 cm i ważę 44 kg. Od 5 lat choruje na anoreksję. Boję się jedzenia, ale są etapy, gdzie bardzo chce zmienić swoje życie i zaczynam wtedy więcej jeść. Jest to tylko zdrowie jedzenie, nie biorę do ust nic słodkiego ani tłustego, no oprócz tłustych ryb i avocado, bo wierzę, że ten tłuszcz jest zdrowy, że jest dla mojego serca i mózgu. Wtedy kiedy zacznę już jeść, bardzo rośnie mi brzuch i w ogóle bardzo tyję, co powoduje u mnie kompletna panikę. Rezultat jest taki, że znowu zaczynam ograniczać wszystko do minimum. Tak jest w kółko.

Wszyscy mi mówią, że nie jestem grubaską i że mój organizm czuje, że musi sobie skumulować jedzenie na "biedniejsze" czasy, ale ja nie potrafię się przełamać, nie potrafię wytrwać z zdrowym normalnym jedzeniem. Wagę mam niby ok, ale nie mam okresu już od pięciu lat, boje się, że mój organizm nie wytrzyma, jem ok. 900 kcal dziennie, ale moje wewnętrzne organy są już u kresu. Płaczę, bo nie wiem, co mam robić, nie chcę już więcej przytyć, przecież nie jestem chuda, a jednocześnie wiem, że tak dalej być nie może, bo się totalnie już zrujnuję. Błagam, niech mi ktoś pomoże!!!

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Witam serdecznie,

Świadomość istnienia problemu, jego nazwanie to pierwszy, bardzo ważny etap, aby móc dokonać zmiany. W przypadku zaburzeń odżywiania: anoreksji i bulimii- bardzo trudno zrobić ten pierwszy krok, ponieważ wiele z typowych dla nich zachowań wiąże się ze wstydem, zakłopotaniem, poczuciem niezrozumienia. W tej chwili najważniejsze dla Ciebie to nawiązanie stałego, regularnego kontaktu z psychoterapeutą, najlepiej: pracującym w nurcie poznawczo- behawioralnym lub interpersonalnym. Te metody psychoterapii mają udowodnioną skuteczność w leczeniu anoreksji.

Dopóki będziesz skupiać się na diecie-- problem będzie istniał i wracał z mniejszym lub większym nasileniem. Sposób jedzenia jest tylko objawem innych problemów: przede wszystkim sposobu myślenia i odczuwania, niezaspokojonych, nieuświadomionych potrzeb emocjonalnych. Możesz również skorzystać z pomocy poradników i fachowych publikacji dla chorych na anoreksję, aby dowiedzieć się jak najwięcej na ten temat. Jednak sama wiedza to nie wszystko- zmiany dokonują się w oparciu o relację z żywym człowiekiem. Jest również bardzo korzystne dla procesu zdrowienia, jeśli istnieje możliwość wsparcia i pomocy ze strony osób bliskich: np. rodziny, chłopaka, autorytetów. Jesteś dorosła i przede wszystkim sama odpowiadasz za swoje decyzje- w tym o podjęciu fachowego leczenia lub jego braku.

Serdecznie pozdrawiam i życzę powodzenia!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty