Witam serdecznie!
Dziękuję za nadesłane pytanie. Dobrze Pani zrobiła, pisząc do nas. W Pani wypowiedzi wyczuwam silne napięcie wewnętrzne (spowodowane konfliktem pomiędzy koniecznością zmiany a lękiem przed nią) i ogromne zmęczenie obecnym stanem. To ciągłe zmaganie się z sobą, o którym Pani pisze, musi być bardzo wyczerpujące.
Chcę Pani na początku powiedzieć, że już Pani wygrała tę walkę, bo posiada Pani wszystko to, co najważniejsze na drodze do pełni zdrowia i szczęścia: świadomość problemu, właściwy ogląd sytuacji, niezbędną wiedzę oraz motywację do zmiany (nawet jeśli jest nią zmęczenie cierpieniem). Jest to dobry punkt wyjścia do rozpoczęcia procesu uzdrowienia.
Muszę też podkreślić, że Pani sytuacja wymaga pilnej interwencji, o czym świadczą: „poważna niedowaga, brak okresu i złe wyniki z badań. Anemia i ogólne niedożywienie”. Na podstawie Pani objawów można podejrzewać anoreksję (jadłowstręt psychiczny), ale diagnozę może postawić tylko specjalista.
Anoreksja to bardzo poważne zaburzenie, z którym nie poradzi sobie Pani sama. W takim stadium potrzebuje Pani już nie tylko wsparcia psychologicznego (chociaż jest ono niezbędne, aby dotrzeć do przyczyn problemu i je przepracować), ale także kompleksowej pomocy lekarskiej, aby zapobiec wyniszczeniu organizmu i nieodwracalnym konsekwencjom nieodżywienia.
Rozumiem, że nosi Pani w sobie wiele lęków i obaw, które blokują Panią przed zwróceniem się o pomoc do specjalistów. Ale proszę sobie wyobrazić, jak się będzie Pani czuła (psychicznie i fizycznie), jeśli w dalszym ciągu będzie z tym zwlekać i nic się nie zmieni. Teraz jest Pani ze swoimi lękami sama, ale kiedy wykona Pani pierwszy krok i umówi się na wizytę do specjalisty, wspólnie ustalicie rozsądny plan powrotu do prawidłowej wagi w tempie, który będzie dla Pani akceptowalny.
Leczenie zaburzeń odżywiania przebiega dzisiaj kompleksowo i obejmuje opiekę lekarską (w tym psychiatryczną), psychologiczną oraz dietetyczną. Dobry dietetyk, specjalizujący się w zaburzeniach odżywiania pomoże Pani w powrocie do zdrowia bez konieczności faszerowania się „tłustymi, kalorycznymi” pokarmami, których tak się Pani obawia. I jeśli będzie Pani pod opieką specjalistów, to z pewnością nie dopuszczą do tego, żeby Pani niezdrowo „utyła” – bo w leczeniu zaburzeń odżywiania nie chodzi przecież tylko o wagę, ale o to, żeby poczuła się Pani wreszcie wolna, szczęśliwa i na nowo mogła cieszyć życiem.
A w poniższych materiałach znajdzie Pani odpowiedzi naszych specjalistów na podobne pytania:
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/w-jaki-sposob-poradzic-sobie-z-zaburzeniami-odzywiania
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/chyba-jednak-potrzebuje-pomocy
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/boje-sie-ze-przytyje-co-robic
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/paniczny-strach-przed-przytyciem
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/problem-z-zaakceptowaniem-wlasnego-ciala-co-powinnam-zrobic
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/duzo-osob-mowi-mi-ze-jestem-bardzo-chuda-czy-choruje-na-anoreksje
Pozdrawiam Panią serdecznie i życzę powodzenia w walce o siebie!
Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.
