Jak pogodzić się z tym, że żaden mężczyzna mnie nie chce?

Jak się pogodzić z tym, że żaden mężczyzna mnie nie chce? Każdy i tak wybiera inną, lepszą ode mnie. Do mnie mówią tylko, że ja nie jestem dla nich. Zarabiam pensję minimalną, mam licencjat i pracuję w zawodzie. Noszę aparaty słuchowe. Nie umiem angielskiego perfect, ale turyście jakoś pomogę. Nie jestem piękna, ale niedługo zakładam aparat ortodontyczny. Teraz będę zbierać na operację małżowin usznych. Ostatni mi powiedział, że brakuje mi pewności siebie to odkładam kasę na operację.

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Konsultacje psychologiczne Psychologia Relacje

Mgr Edyta Kołodziej-Szmid Psycholog, Gdańsk

66 poziom zaufania

Witam,wygląda na to,że ma Pani problem z samooceną, skłonność do obwiniania siebie,trudności w nawiązaniu trwałej więzi z mężczyzną,,,To wszystko należałoby przepracować w relacji z psychoterapeutą, zachęcam, jest Pani młodą osobą, wszystko da się zmienić jeżeli tylko poświęci się sprawie szukania rozwiązania odpowiednio dużo czasu i wesprze pomocą specjalisty. Pozdrawiam

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Kilka niepowodzeń w relacjach, sytuacji, które nie potoczyły się zgodnie z naszymi oczekiwaniami, może podkopać wiarę w siebie. Stwierdzenie, że "żaden mężczyzna" Pani "nie chce" to jednak zbyt duże uogólnienie wobec opisywanej przez Panią sytuacji. Każdy dorosły człowiek doświadcza w ciągu życia kilka rozstań i odrzuceń, to normalne - i w żaden sposób nie musi to negatywnie determinować naszej dalszej przyszłości.
To od Pani zależy, jak nazwie Pani swoje dotychczasowe doświadczenia, jakie wnioski z nich wyciągnie i z jakim nastawieniem będzie Pani patrzeć w przyszłość.

Na pewno zawsze warto zastanowić się, co mogę w sobie zmienić, jakie swoje cechy i umiejętności podkreślić, a które utrudniają Pani stworzenie związku. Być może jest słusznym odkryciem, że jedną z tych trudności jest właśnie brak pewności siebie. Ale czy do jej zbudowania wystarczy poddanie się operacji?

Czym jest dla Pani związek? Jak chciałaby Pani, żeby wyglądał? Jakie cechy miałby mieć mężczyzna, z którym chciałaby się Pani związać? Jakie są Pani oczekiwania? Być może przyczyną dotychczasowych rozstań było np. nietrafione wybory partnerów? Może Wasze zbyt odmienne potrzeby i oczekiwania od związku?

Proszę też pamiętać, że każdy dorosły człowiek czasami jest sam (np. czekając na miłość, po rozstaniu, po rozwodzie itp.) i nie będąc w związku także można być zadowolonym z siebie, szczęśliwym, spełnionym, rozwijać się. Czy dba Pani o siebie? Czy lubi Pani siebie? Rozwija Pani swoje zainteresowania i myśli pozytywnie? Nawiązuje Pani nowe i pielęgnuje stare znajomości? Planuje i marzy?

Zachęcam do zadania sobie tych wszystkich pytań, także w psychoterapii.

Pozdrawiam!

Mgr Monika Prus Psycholog, Lublin

57 poziom zaufania

Witam Panią,
opisała Pani siebie skupiając się na samych negatywach. Być może w relacji z mężczyznami poszukuje Pani potwierdzenia takiego sposobu myślenia o sobie. Zachęcam do spotkania z psychologiem/psychoterapeutą, aby dzięki takiej pracy podniosła Pani swoją samoocenę i odkryła swoje mocne strony, które pozwolą budować satysfakcjonujące relacje. Powodzenia!
Monika Prus

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Związek z mężczyzną w separacji – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Dlaczego każdy mężczyzna jest mi obojętny? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Jak się pogodzić z faktem, że nie jestem pierwszym partnerem kobiety? – odpowiada Artur Brzeziński
Trudności z pogodzeniem się z rozstaniem – odpowiada Mgr Katarzyna Bodziacka-Kulik
Problem ze znalezieniem mężczyzny – odpowiada Piotr Bochański
Natrętne myśli o pierwszym partnerze dziewczyny – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Problemy z ulokowaniem uczuć u 20-letniej osoby – odpowiada Piotr Pilarski
Niechęć do spotkań u mężczyzny – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Sposoby masturbacji u mężczyzny – odpowiada Lek. Jerzy Więznowski
Kryzys w związku po pół roku – odpowiada Mgr Barbara Szalacha

artykuły

Wyuczona bezradność

Wyuczona bezradność to termin wprowadzony do psych

Osobowość narcystyczna - charakterystyka, diagnozowanie, przyczyny, leczenie

Osobowość narcystyczna wzięła swoją nazwę od mityc

Tajemnice pracy psychologa - wywiad z psychologiem i psychoterapeutką Magdaleną Nagrodzką

Rozumienie ludzkich zachowań to zadanie, przed któ

Jak się pogodzić z mężem?

powodem klutni jest to,ze na kazdym kroku on klamie.W pierwszej ciazy wykrylam narkotyki,zarzekal sie ze to nie do niego.oczywiscie klamal.chowie pieniadze I tez przeznzcza na uzywki.Jak weekend jest I ma wolne od pracy to,dzieci strasznie mu przeszkadzaja.W zeszlym tygodniu plakalo jedno I drugie,a on poklucil sie ze mna-I wyszedl na5 godz.Bylam wciazy to znikal na noc,bo wiedzial,ze ja z brzuchem I z jednym dzieckiem nie pojde.Klucimy sie czesto=co tydzien,w tygodniu nie,go nie ma jest w pracy

ponad rok temu

Psychologia

Mgr Katarzyna Fiszer Psychologia, Pabianice

20 poziom zaufania

Natalio, w związkach najważniejszy jest dialog. Spróbujcie razem z mężem usiąść i spokojnie porozmawiać o Waszych uczuciach, wzajemnych oczekiwaniach, o tym co w Waszym związku jest fajne, a co wymaga zmiany. Niech każde z Was ma możliwość swobodnego wypowiedzenia się bez krzyków, pretensji i wzajemnego oskarżania się. Rozumiem, że oczekujesz od męża wsparcia i poczucia bezpieczeństwa, to naturalne. Może warto mu o tym powiedzieć.
Pamiętaj też, że konfliktów nie da się uniknąć, ale można nauczyć się je skutecznie rozwiązywać, dzięki czemu Wasz związek ma szansę stać się bardziej dojrzały, szczęśliwy i trwały.
Warto również zajrzeć do książki: "10 sposobów, które pomogą naprawić nasze małżeństwo" - Gottman John M., DeClaire Joan

Mgr Anna Ręklewska Psycholog, Łódź

56 poziom zaufania

Witam
Dobrze by było wykorzystać dzień kiedy spędzacie razem chwile , np przy dobrej kolacji i powiedzieć mężowi , że jest dla Pani bardzo ważny ( zacząć od pozytywnych rzeczy żeby zechciał wysłuchać reszty), że bardzo ceni Pani Waszą relację, że dla dzieci jest bardzo ważny i że czasem brakuje im taty i że Pani też go brakuje , bo czasem chciałaby Pani z nim porozmawiać, wyjść gdzieś całą rodziną, i że chciałaby Pani mu ufać, gdyby tylko zechciał być z Panią szczery, jeśli wysłucha Pani, niech Pani spróbuje go zapytać co Pani może zrobić , jak mu pomóc bardziej zaangażować się bardziej w sprawy rodziny. Jeśli taka trudna sytuacja dla Pani jeszcze będzie trwała, proszę spróbować skorzystać z pomocy specjalisty psychologa, który pomoże Wam odbudować Waszą relację.
Pozdrawiam
Anna Ręklewska- psychoterapeuta

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak sprawić, by kobieta się bardziej zaangażowała? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Czy jest szansa na pogodzenie się z mężem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak poprawić relacje z mężem? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak rozkochać w sobie partnera? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Rozstanie z partnerem po kłótni związanej z jego przyjaciółką – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Jak zareagować na przyjaźń partnera z koleżanką? – odpowiada Mgr Anna Kic
Mój chłopak chce być singlem – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak porozmawiać z chłopakiem o jego nadużywaniu alkoholu? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Jak pogodzić się z teściem alkoholikiem i teściową, która się we wszystko wtrąca? – odpowiada Mgr Iwona Hildebrandt
Notoryczne kłamstwa u 20-letniej córki – odpowiada Mgr Anna Gromińska

artykuły

Mniej ufamy lekarzom

Zaufanie Polaków do lekarzy zmniejsza się regularn

Prof. Izdebski: Podczas świąt powiedzmy najbliższym, że są dla nas naprawdę ważni

- Święta są doskonałą okazją, aby okazać sobie

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

umów wizytę

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Jak pogodzić się z samotnością?

Jak pogodzić się z samotnością? Witam, choruję na neurofibromatozę, mam sporego guza na plecach, którego niestety nie mogę usunąć z tego względu iż jest w takim miejscu, że jest ryzyko że jest dobrze ukrwiony i rany nie goily by się dobrze, istnieje także ryzyko iż mogłoby mnie sparaliżować, w związku z tym lekarz nie podjął się operacji. Jestem młodą kobietą, a nigdy nie byłam w poważnym związku, obawiam się że żaden mężczyzna nie zaakceptuje mnie, guz wygląda bardzo nieestetycznie, a faceci to przecież wzrokowcy i na pewno odepchnie ich fakt iż mam takie coś. Czuję się okropnie, bo bardzo chciałabym mieć taką bliską osobę, z którą mogłabym tworzyć coś trwałego, być na dobre i na złe, bardzo tego pragnę i potrzebuję, jednak co zrobić, gdy najwyraźniej nie mam na to szans? Jak pogodzić się ze swoją nieuchronną samotnością do końca życia?

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Uczucie samotności Psychologia

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

71 poziom zaufania

Dzień dobry,
Odniosłam wrażenie czytając o Pani problemie, że ma Pani bardzo zawężony i uproszczony sposób spostrzegania samej siebie, mężczyzn i związków. Z pewnością Pani jako osoba to o wiele więcej niż guz na plecach i nawet Pani wygląd/cielesność nie ogranicza się tylko do niego. Mężczyźni zakochują się nie tylko w wyglądzie i twierdzenie, że są tylko wzrokowcami opiera się na upraszczających rzeczywistość stereotypach. Twierdzenie, że płci przeciwnej podobają się tylko kobiety stereotypowo idealne bez defektów podobnie mija się z prawdą, gdyż kobiety różnej urody tworzą szczęśliwe związki. Wizerunek kobiety idealnej stworzony przez kulturę również nie jest tak do końca prawdziwy, gdyż większość kobiet odbiega od niego i co najważniejsze mężczyźni mają różne preferencje. Współcześnie za najatrakcyjniejsze uważa się np. szczupłe wręcz chude kobiety, natomiast nie tak małe grono mężczyzn preferuje pulchniejsze Panie. Oczywiście na temat atrakcyjności interpersonalnej i doboru płciowego można wiele pisać, bo to bardzo obszerny temat tym bardziej dla psychologów. Podejrzewam, że gdy w przyszłości zakocha się w Pani jakiś mężczyzna i dowie się o istnieniu Pani guza to nie zmieni to jego uczuć do Pani i odkochanie się byłoby bardzo trudne. Dla zakochanego mężczyzny ukochana kobieta jest zawsze najpiękniejsza, bo sam ją wybrał i patrzy na nią przez pryzmat uczuć. W tym miejscu zaznaczam, że nie jest to tylko idealna wizja jak powinno być a wnioski płynące z tego, co potrafi zdziałać "chemia miłości". Nie wiem, czy Pani o tym wie ale w mózgu zakochanej osoby dochodzi do kaskady skomplikowanych reakcji chemicznych i psycholodzy porównują ten stan nawet do psychozy. Dojrzała miłość/związek polegają na tym, że kocha się drugą osobę jako całokształt i wtedy nawet wady wyglądu lub osobowości przestają mieć znaczenie. Niedojrzały mężczyzna patrzy tylko na wygląd lub dokonuje chłodnej kalkulacji plusów i minusów drugiej osoby i bycia z nią, ale tu rodzi się pytanie czy to jeszcze jest prawdziwa miłość. Ciekawi mnie to bardzo, co podoba się Pani we własnym wyglądzie. Proponuję na kartce wypisać jako ćwiczenie, co czyni Panią atrakcyjną nie tylko jeśli chodzi o wygląd ale także pod innymi aspektami. Drugie ćwiczenie to obserwacja par na ulicy i przyjrzenie się im oraz Pani ocena, czy w Pani poczuciu są to osoby zawsze bardzo ładne. Trzecie ćwiczenie to wyobrażenie sobie przez Panią, że w realnym życiu/w książce/filmie spotyka się Pani z taką sytuacją, że on i ona są w sobie niesamowicie zakochani np. przez rok czasu i nagle on odkrywa, że ona ma jakiś defekt wyglądu na co dzień maskowany przez ubranie (np. guz na plecach). W dalszej części tej historii on z tego powodu rzuca ją z dnia na dzień i ona rozpacza po tej stracie. Na jaki procent ocenia Pani możliwość zaistnienia takiej sytuacji? Czy sądzi Pani, że ktoś nakręciłby taki film lub napisał taką książkę? Jest Pani bardzo młodą osobą i teraz najważniejszym zadaniem jakie stoi przed Panią, gdy spotka Pani mężczyznę któremu będzie się Pani podobała to takie aby go nie odtrącić i nie pokazać mu, że obawia się Pani tej relacji. Guz może być przeszkodą w stworzeniu związku, ale nie dlatego że druga osoba go nie zaakceptuje ale przez to, że Pani będzie się tych związków przez jego istnienie obawiała. Doradzam także wizyty wspierające u psychologa/psychologa psychoterapeuty, który popracowałby z Panią nad zaniżoną samooceną i nad problemem. Mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości pozna Pani kogoś i przekona się o tym, że sporo prawdy było w moich słowach i tego też Pani życzę.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/