Drogi Mateuszu. Spróbuj udać się na terapię i/lub trening panowania nad swoimi efektami zachowawczymi. Jest to dość ważne, bo jak sam zauważyłeś - Twoja zazdrość sprawia krzywdę.
Spróbuj umówić się do terapeuty lub coacha. Jeśli preferujesz formę Internetową to z chęcią podejmę się pracy z Tobą.
Zachęcam Ciebie również do zapoznania się z moim artykułem.
http://psychopedagog.eu/zawisc-zazdrosc-i-uprzykrzanie-sobie-zycia/
Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego!
http://blog.psychopedagog.eu
http://facebook.com/gabinetdawidkk/
Terapie i konsultacje on-line.
http://psychopedagog.eu/terapia-online/
Witam,
z zazdrości nie da się „wyleczyć”, lecz można nauczyć się ją kontrolować, radzić sobie z nią, tak by nie zniszczyła Pana związku. Z pewnością pomocne będzie przyjrzenie się trudnym momentom: kiedy najczęściej czuje Pan smutek, żal, złość? Co dzieje się wtedy z Pana ciałem? Co jest w tym uczuciu najbardziej Panu przeszkadzającego? Dlaczego chciałby Pan to zmienić? Jak inaczej chciałby Pan reagować? Co by to zmieniło? Jak by wyglądał Pana związek, gdyby nie odczuwał Pan zazdrości?
W opanowaniu zazdrości pomocne będą następujące "techniki" : opanowanie tendencji do porównywania się z innymi (zawsze będzie ktoś bogatszy, atrakcyjniejszy, mądrzejszy itp.), uwierzenie w siebie (z jakiego powodu Pana Partnerka to właśnie z Panem chce być?Spośród tylu kolegów, z którymi ma dobry kontakt wybrała właśnie Pana!!!), posiadanie własnego życia/pasji/zainteresowań (skupienie się tylko na partnerce może być bardzo ograniczające dla Pana życiowych możliwości a dodatkowo własna pasja oderwie Pana myśli od negatywnego myślenia), opanowanie złych emocji (może Pan np. spisać różne warianty wyjaśnienia denerwującej sytuacji, skupiając się nie tylko na negatywnych – pozwoli to Panu posmakować obiektywnej oceny sytuacji zamiast emocjonalnej), pozytywne myślenie (skupienie się na tym co Pan ma i próba po prostu cieszenia się tym, wspólnego planowania przyszłości zamiast potoku myśli zagrażających), rozmowa z przyjaciółmi (wygadanie się komuś pomoże spuścić powietrze, rozładować stres), na koniec najważniejsze: szczere rozmowy, które powinny pomóc w budowaniu zaufania do partnerki - bez wymówek, stawianie pytań otwartych nastawionych na dowiedzenie się więcej o niepokojących sytuacjach i rozwianie wątpliwości zamiast wyładowywania złości. Nie pisze Pan jak długo są ze sobą. Być może potrzebuje Pan więcej czasu by poznać lepiej partnerkę, tak by móc jej zaufać, a na to zwykle potrzeba czasu.
Jeśli wciąż będzie Panu trudno, zachęcam do kontaktu z psychologiem/psychoterapeutą.
Pozdrawiam,
Elwira Chruściel
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Kobiety od dawna obawiały się mężczyzn z tatuażami
34-letni Mateusz opublikował wpis na Facebooku, w
Wspinaczka po górach? Nie widzę przeszkód! - mówi
