Jak postępować w przypadku ataków histerii, paniki i strachu?

Pisze Pani właściwie o dwóch sprawach: o zachowaniu matki i swoim urazie (lęku?) do wychodzenia z domu. Myślę, że w tej niełatwej sytuacji łatwiej będzie zacząć od tego, co Pani może zrobić dla siebie. A może Pani skonsultować się z lekarzem psychiatrą, który zastosuje leczenie obniżające lęk, dzięki czemu poczuje się Pani lepiej. Dodatkowo zasadna jest konsultacja psychoterapeutyczna (może być terapeuta poznawczo-behawioralny, ale także psychodynamiczny), dzięki której uzyska Pani informacje na temat możliwości pogłębionego leczenia i uzyskania trwałej poprawy Pani funkcjonowania.
W przypadku Pani matki możliwości Pani działania są ograniczone. Może Pani spróbować namówić matkę do konsultacji psychiatrycznej. Jeśli to niemożliwe, a ataki są o dużym nasileniu warto wezwać w chwili ich występowania karetkę pogotowia. Wszelkich informacji o procedurach w takich momentach udzielą Pani w najbliższym Ośrodku Interwencji Kryzysowej, gdzie pomoc uzyska Pani być może nawet całodobowo (najczęściej tak jest), a także bezpłatnie.
Najważniejsze jest jednak zadbanie o wsparcie dla Pani samej.
Pozdrawiam,
www.grabowski.gr
seksuolog@grabowski.gr

Dzień Dobry Panu,

Proszę już nie zwlekać i pomóc samemu sobie, poprzez kontakt z Poradnią zdrowia psychicznego, celem pracy terapeutycznej z psychologiem poznawczo-behawioralnym, do czego Pana mocno zachęcam.

Życzę Panu wszystkiego najlepszego,
irena.mielnik.madej@gmail.com

Witam
Najlepiej skonsultować te objawy z lekarzem i rozpocząć regularną psychoterapię, która pomoże je zniwelować. Pomoc odnajdzie Pan w gabinecie psychoterapeutycznym. Leczenie farmakologiczne pomaga opanować objawy nerwicy, jednak w większości przypadków nie leczy przyczyn nerwicy, z którymi poradzi sobie psychoterapia pacjenta.
Pozdrawiam ciepło

Witam, proszę skorzystać z pomocy psychologicznej. Przesyłam link do placówek NFZ: https://zip.nfz.gov.pl/GSL/ lub może Pan skorzystać z pomocy w prywatnym gabinecie.
Pozdrawiam serdecznie

Witam,

Pomoc matce oraz pomoc sobie to dwie różne sprawy. O ile tą drugą ma Pani we własnych rękach i najlepsze co mogłaby Pani zrobić dla siebie to udać się na konsultacje psychologiczne, które być może zakończą się psychoterapią, to w przypadku pierwszej jest Pani w dużej mierze bezsilna, bo matka musi chcieć pomóc samej sobie.
Pisze Pani o tym, że obecnie posiada Pani silny uraz do wychodzenia z domu. Warto nie zwlekać z przyglądnięciem się temu problemowi, gdyż istnieje możliwość przerodzenia się go w nerwicę lękową, a dokładniej agorafobię. Agorafobia to lęk przed otwartymi przestrzeniami lub przebywania w zatłoczonych, miejscach publicznych, takich jak rynki. Lęk przed opuszczeniem bezpiecznego miejsca. Lęk przed przebywaniem na otwartej przestrzeni, wyjściem z domu, wejściem do sklepu, tłumem, miejscami publicznymi, samotnym podróżowaniem, połączony często z antycypacją ataku lęku w unikanej sytuacji. Częstą cechą zarówno obecnego, jak i poprzednich epizodów jest występowanie lęku napadowego.

Pozdrawiam
Karolina Kapias
www.strefarozwoju.org.pl