Jak pozabierać się po rozstaniu i ułożyć życie na nowo?
Mam 33 lata jestem po rozstaniu z narzeczonym z którym byliśmy i mieszkaliśmy 13 lat, od rozstania minęło 4 miesiace, przez ten czas miałam różne nastroje skrajne od płaczu do złości, obwinia IQ się, P po zrozumienie jego, a terazniejszą fazą w tym momencie jest już chyba akceptacja tego faktu. Już myślałam że wszystko idzie w dobrym kierunku(nie płacze gdy o nim rozmawiam, nie denerwuje się, nawet chyba teraz go rozumiem!?) Nie wiem jak to dobrze ubrać w słowa gdyż zauważyłam że problem nie jest widoczny u mnie na zewnątrz, natomiast mam STRASZNY YYY has wewnątrz!!... Dzień po dniu czuje coraz większą niemoc i niechęć do wstanie tylko z łóżka, nie wiem czego chcę, co potrzebuje, rzeczy minimalnie sprawiają mi płytki uśmiech na twarzy, nie pracuje obecnie(mam najmniejszy problem z podjęciem jakiej kolwiek decyzji), ale zajmuje się pracami dodatkowymi żeby tylko coś robić, bo mam świadomość że powinnam i że to mi w jakiś sposób oderwane od tego całego haosu w mojej głowie... Moje myśli kłócą się raz ze coś ma sens a za moment podpowiada że to i tak wszystko jest nie warte.. Bo przecież tak mocno wierzyłam w coś przez tyle lat, było moim motorem i tak się to skończyło... To dlaczego teraz ma być inaczej, najwidoczniej jest to moja wina i teraz i tak to nie ma przyszłości więc po co cokolwiek robić czy się cieszyć z czegokolwiek jak wszystko jest tylko iluzją i wymyślę w naszej głowie... Proszę o pomoc w postaci tego tekstu, gdyż nie wiem co się dzieje z moją głową, czy to już jest ten moment że sama bez specjalisty sobie nie poradzę?? (rozmawiam z przyjaciółmi, rodziną ale jest to tak j a k by ulga na chwilę, rano na drugi dzień obawy i metalik znów powraca)..... Pomóżcie!..
