Jak radzić sobie z poczuciem bezsensu życia?
Witam! Mam 26 lat i serdecznie dosyć swojej dalszej egzystencji w tym kołchozie. Ukonczylem studia na politechnice i szukam dobrej pracy już od 3 lat. Okolo 10 rozmow i nic. Jestem uwazany za osobe introwertyczna. Całe życie mam poczucie bezsensu tego wszystkiego. Każdy rok życia powoduje u mnie jeszcze wieksze poczucie zawodu i bezsensu życia.Nic mnie w tym życiu nie cieszy. Nie cieszą mnie imprezy, zabawy. Nic mi sie nie chce. Dobija mnie sytuacja z brakiem lepszej pracy. Nie mam zbyt wielu znajomych przez cale życie bylem wyciszony i trzymałem się z dala od grupy osób. Nigdy nie bylem dusza towarzystwa. Ze wszystkim mam pod górę. Widze że moi koledzy zdobyli lepsze prace, mają dziewczyny albo żony, a ja nie wiem gdzie w tym życiu jestem. Czy chce kogoś mieć czy nie. Wiem że znalezienie kogoś nie bedzoe latwe i dopasowanie osoby do siebie, a życie z obca osoba stworzy kolejne problemy. Nie wiem co jest moim celem. Nikt nie chce mi w niczym pomóc, ze znalezieniem pracy, pytałem dyrektora w firmie ktorej jestem zatrudniony czy bylaby szansa na wskoczenie do biura i juz 2 razy mnie zbyl mimo iz posiadam papiery, a ponadto zatrudnił 2 osoby jedną która jest po studiach i druga ktora jest w moim wieku i wrocila po 4 latach pracy w amglii (zapewne bez wyższego wykształcenia) Wiec jak taka osoba jak ja ma pozytywnie patrzeć na świat skoro zawsze podcina się jej skrzydła. Mimo walki i uporu wszystkie dzoałania są jak grochem o ścianę. Podobnie z kobietami, każda ktorej okazuje zainteresowanie traktuje mnie z buta jak jakiegoś nieproszpnego towarzysza. Nie rozumiem z tego kompletnie nic. (o co kaman, z wyglądu ponoć jestem przyzwoity) Zauważyłem, że coraz bardziej narasta we mnie złość na otoczenie, a także rodziców. Brak już we mnie woli życia. Gdybym miał wybór wolałbym sie tutaj nie urodzić. Wcześniej przechodziłem psychoterapie grupową zdiagnozowano u mnie fobie społeczną. Grupa na podsumowaniu powiedzoała mi że nie daje sie poznac co jest przyczyna braku znajomych. Ja jednak mimo starań nie potrafię się znacząco zmienić w osobę gadatliwą, bo od dziecka bylem zamknięty.
