Jak skłonić osobę z zaburzeniami osobowości do leczenia?

A co zrobić jak osoba z zaburzeniami nie chce podjąć leczenia? Jest to osoba pozornie normalnie zachowująca się, ukończyła studia, ale unika kontaktów ze znajomymi, nie wychodzi z domu i wszystkie frustracje wyładowuje na na domownikach, a w szczególności na mamie, która okazuje jej najwięcej zrozumienia i zainteresowania. Osoba taka ma możliwość podjąć prace w zawodzie, ale nie chce. Co w takim przypadku robić?

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Zaburzenia osobowości Psychiatria Zdrowie psychiczne

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!
Niestety nie napisała Pani, jakiego rodzaju są to zaburzenia osobowości i czy zostały zdiagnozowane przez specjalistę. Opisane zachowanie nie musi świadczyć o zaburzonej osobowości. Wyładowywanie frustracji na bliskich osobach jest "popularnym" sposobem radzenia sobie z problemami. Bliscy są bezpiecznymi osobami, dlatego wielu ludzi przenosi swoje trudne emocje z pracy, szkoły, kontaktów z obcymi, na swoją rodzinę i w ten sposób odreagowuje stres.
Zaburzenia osobowości nie są chorobą, a ich leczenie jest dobrowolne. Jeśli osoba nie chce podjąć się terapii, to nikt jej do tego nie może zmusić. W przypadku trudnych relacji warto rozmawiać o problemach i zastanawiać się wspólnie, jak dojść do porozumienia i wspólnymi siłami zmienić sytuację na lepszą.

Pozdrawiam

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

trzeba z taką osobą postępować konsekwentnie, należy wyznaczać granice, przede wszystkim dobrze byłoby szczerze porozmawiać, w sposób asertywny, uwzględniając swoje potrzeby i emocje, szczególnie ze względu na mamę, co może czuć w takiej sytuacji? np., smutek, przykrość itd., Reasumując, ze osoba dorosła, po studiach jest w stanie samodzielnie funkcjonować w społeczeństwie, jeśli się czegoś obawia, w tym celu zalecane jest leczenie metodą psychoterapii.

Pozdrawiam serdecznie