Jak wpłynąć na zachowanie 13-latka?

Dzień dobry . Jestem mamą 13 letniego chłopca, który dotąd nie sprawiał żadnych problemów. Dziecko ułożone, trochę,, zakrecony,, pod względem życiowym, ale zdolny osiągający wysokie wyniki w nauce . Jednak od dwóch miesięcy, moje dziecko zrobiło się leniwe do takiego stopnia ,że choćby z głodu cierpiał nie zrobi sobie jedzenia . W nauce się opuścił bardzo , jak twierdzi nic mu się nie chce . Jeść się nie chce, uczyc się nie chce , sprzątać pokoju nie chce , który zarasta brudem , a jemu to nie przeszkadza . Nawet myć się nie chce .Jak o coś proszę nigdy nie jest spełnione. Prowokuje do kłótni między nami , a później mnie obwinia o wszystko . Nie widzę u niego oznak depresji , rozmawiam z nim dużo, ale nie wiem jak do niego dotrzeć. Nie wiem czy to ma zwiazek z tym , rok temu pojawiła sie na swiecie jego siostra . Staram sie poswiecac synowi czas i tlumacze jak wyglada opieka nad malym dzieckiem , ze potrzebuje wiecej uwagi . Kocham syna bardzo , ale on ewidentnie działa na mnie negatywnie przez to jaki ma stosunek do niektórych spraw . Jak proszę synu , chowaj małe elementy bo siostra może chwycić i włożyć do buzi to on mi przytakuje ,że mam rację, a i tak te rzeczy walają się po podłodze jakby celowo . Co jemu spadnie na podlogę to nie raczy podniesc bo jemu sie nie chce . System tlumaczen , prósb czy kar nie pomaga . Co robić? Jestem już zmęczona
KOBIETA, 38 LAT ponad rok temu

Miłość od pierwszego wejrzenia częściej przytrafia się mężczyznom

Dziękuję że wybrał Pani ABC zdrowie. Moment urodzenia się małego dziecka w momencie kiedy starsze ma więcej niż 2-3 lata powoduje iż Pani syn wszedł w okres regresji. Czyli nie mówiąc jest zazdrosny o swoją maleńką siostrzyczkę. Ponieważ zauważył ze Pani więcej uwagi poświęca małej dziewczynce. A Syna obarcza odpowiedzialności za bezpieczeństwo jego siostrzyczki. To go na pewno bardzo irytuję. I każda uwaga krytyczna w stosunku do syna bardzo go boli a on poprzez postawę "tumiwisizmu" pokazuję swoją niechęć. A to są oznaki depresyjne proponuję skontaktować się z psychologiem lub pedagogiem szkolnym, w szczerej rozmowie ustalić kierunki wspólnego działania. Proszę też o mniej krzyku a więcej kontaktu z ojcem. Teraz ojciec powinien bardzo zainteresować się synem i jego zainteresowaniami jego nauka i życiem. Chodzić z nim więcej na wycieczki, wyprawy rowerowe, grać w piłkę tak aby zastąpić chwilowo Panią w życiu syna "wypełnić lukę" której chłopcu brakuję. Dziękuję i życzę powodzenia.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty