Jak zmienić swoje negatywne myślenie i zacząć cieszyć się życiem?

Nie chcę mi się już nic. Nie mam radości z niczego, ciągle się boję, nie mogę nic jeść, w następnym miesiącu zaczynam studia (psychologię, trochę ironicznie) i boję się, że nie dam sobie rady przez to wszystko. Mam dość, nie mam siły się już starać. Wszystko we mnie pękło na raz. Nie mogę spać sama w nocy, bo jestem dręczona przez myśli samobójcze. Nie potrafię się już uśmiechnąć, ciągle płaczę albo jestem apatyczna. Mam już tak dość, myślę, że nie popełnię samobójstwa, bo nie chcę mamie dokładać niepotrzebnie problemów, ale jeśli tak ma wyglądać moje życie to raczej długo z tym nie wytrzymam. Czuję się jak obciążenie dla całej rodziny i przyjaciółek, a do tego tak strasznie mi wstyd po prostu z tego wszystkiego. Niby nie chcę się zabić, ale nie widzę też innego wyjścia. Tak się boję po prostu. Było tak dobrze tyle miesięcy, tak się starałam naprawić swoje pesymistyczne myślenie i wszystko nagle pękło. Nie daję już sobie po prostu rady, jestem w kropce. Nic nie sprawia mi już radości, nie mam żadnych zainteresowań, nic mnie nie interesuje. Chciałabym po prostu najlepiej zgnić w tym łóżku i przestać być pasożytem dla innych.

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Lęk Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze

Mgr Bartosz Neska Psychologia, Łódź

49 poziom zaufania

Zachęcam do umówienia pilnej konsultacji z lekarzem psychiatrą, a jeśli do czasu wizyty znajdzie się Pani w kryzysie, proszę skorzystać z telefonu zaufania 116 123 lub zadzwonić pod 112.

Mgr Magdalena Klekotko Psychologia, Kraków

32 poziom zaufania

Szanowna Pani,

Rozumiem, że jest Pani bardzo ciężko, jednak poprawa tej sytuacji i wyjście ze stanu, w jakim się Pani znalazła jest możliwe. Warto szukać pomocy u lekarza psychiatry lub psychoterapeuty.

Pozdrawiam,

Mgr Anna Kasprzak Psychologia

46 poziom zaufania

"Wszystko nagle pękło" - te słowa najmocniej wzbudziły moją uwagę w Pani wiadomości. Co konkretnie się za nimi kryję? Czy ma to związek z jakimś nagłym wydarzeniem lub problemem?

To co obecnie Pani przeżywa, ten jakże trudny i niezwykle wymagający stan, może mieć różne przyczyny. Bardzo serdecznie zachęcam do skorzystania z pomocy specjalisty. Na sam początek psychiatra. Odpowiednia farmakologia pozwoli postawić Panią na nogi i da okazję do przyjrzenia się swojemu życiu z zupełnie innej perspektywy. Warto również zrobić podstawowe badania, które mogą wykazać różnego rodzaju problemy typowo w obszarze fizycznym. Jest Pani młoda, więc zmiany w organizmie pod względem fizjologicznym są dodatkowym elementem do sprawdzenia.

Warto skorzystać ze wsparcia psychologa lub psychoterapeuty. Wspominała Pani, że rozpoczyna studia. Nowy etap w życiu wzbudza w nas skrajne emocje i trudności, o których niekiedy nie mamy nawet pojęcia, więc temu również warto się przyjrzeć pod okiem specjalisty.

Życzę dużo zdrowia i trzymam mocno za Panią kciuki!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak znowu zacząć cieszyć się życiem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Nie umiem cieszyć się życiem – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Brak chęci do życia i pesymistyczne myślenie – odpowiada Mgr Agnieszka Nowogrodzka
Jak znów zacząć cieszyć się życiem? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Jak pozbyć się płaczu, depresji i negatywnego myślenia? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Nie umiem cieszyć się życiem – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
W jaki sposób zacząć cieszyć się życiem? – odpowiada Mgr Justyna Sordyl-Grajcar
Jak zmienić nastawienie i pokonać niechęć do życia? – odpowiada Magdalena Pikulska
Lęk przed samotnością i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Brak chęci do życia, zagubienie, myśli samobójcze u młodej osoby – odpowiada Mgr Patrycja Stajer

artykuły

''Szkoda by było teraz umierać''. Magda Swat od 9 lat żyje z rakiem trzustki i nie zamierza się poddać

- To jest walka. Niektórym może się wydawać, ż

Tajemnice pracy psychologa - wywiad z psychologiem i psychoterapeutką Magdaleną Nagrodzką

Rozumienie ludzkich zachowań to zadanie, przed któ

Eksperci od koronawirusa. Obecność w mediach ściągnęła na nich fale ataków

Lekarze i wirusolodzy - w ciągu ostatnich sześciu

Jak zacząć cieszyć się życiem?

Nie mam chęci do życia - uśmiecham się, robię różne rzeczy itp. ale po całym dniu niekiedy stwierdzam, że to nie ma sensu, i tak umrę i tak to się skończy. Co robić by cieszyć się życiem? ;(

ponad rok temu

Psychologia

Mgr Kamila Drozd Psycholog

80 poziom zaufania

Witam serdecznie!
Nie wiem, ile masz lat i jakich trudności życiowych możesz doświadczać w związku ze swoim wiekiem (trudności w szkole, na studiach, w pracy, problemy finansowe, problemy w relacjach z ludźmi, poczucie osamotnienia, brak przyjaciół itp.). Brak chęci do życia, brak radości, pesymizm, przygnębienie, smutek, poczucie bezsensu i beznadziei może być zwiastunem zaburzeń nastroju, np. depresji, ale objawy te mogą też świadczyć o pewnej melancholii, która często dopada osoby w wieku dojrzewania. Czasami kiepskie samopoczucie wynika z trudności, jakie kumulują się nam w życiu. Nie radzimy sobie z czymś, mamy jakieś kłopoty, z którymi nie wiemy, jak się uporać, czujemy się bezradni i wpadamy wówczas w kiepski humor, tracąc wiarę na to, że będzie lepiej. Nie oznacza to jednak, że od razu cierpimy na depresję. Najczęściej ten stan jest przejściowy i mija wraz z uporaniem się z problemami. Jeżeli jednak kiepskie samopoczucie utrzymuje się ponad dwa tygodnie, warto porozmawiać ze specjalistą. Możesz porozmawiać o swoich trudnościach i emocjach z kimś bliskim, np. z rodzicami, z przyjaciółmi. Wsparcia możesz również szukać u psychologa szkolnego lub w najbliższej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Wsparcie oferuje też telefon zaufania dla dzieci i młodzieży czy kryzysowy telefon zaufania dla dorosłych.
Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Mgr Monika Wodnicka Psychologia, Kraków

11 poziom zaufania

Witam,
nie wiem, kto jest po drugiej stronie, ale taki, zwłaszcza przedłużający się spadek nastroju jest niepokojący. Wiąże się z pewnego rodzaju oszukiwaniem świata, że jest lepiej, niż jest. To męczy. Proponuję powiedzieć o tym komuś zaufanemu. Poprosić o rozmowę. Sprawdzić, czy to pomoże. Jeśli nie, możliwe, że należy sięgnąć po pomoc psychologa lub psychiatry.
Pozdrawiam
Monika

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Uczucie smutku i brak chęci do życia – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Uczucie pustki i brak chęci do życia a depresja – odpowiada mgr Katarzyna Binder
Brak sensu życia u 15-latki – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Myśli samobójcze w depresji a brak akceptacji ze strony bliskich – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Nie widzę sensu życia. Czy to depresja? Jak ją zwalczyć samemu? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy po wyleczeniu depresji będę cieszyć się życiem? – odpowiada Mgr Marek Lisowski
Brak sensu życia u 18-latki – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak znów cieszyć się życiem? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Brak celu w życiu, myśli samobójcze - co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Brak siły do życia - co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Samobójcy - grupy ryzyka, samobójstwo wśród młodzieży

Samobójcy stanowią coraz większy odsetek osób zmar

Depresja u dzieci - objawy, przebieg, leczenie

Zwykle termin „depresja" kojarzy się z dorosłymi,

Depresja, myśli samobójcze, kryzys psychiczny. Gdzie szukać bezpłatnej pomocy?

W Polsce około 8 milionów dorosłych ma zaburzenia

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Co mam zmienić, by zacząć żyć?

Dzień dobry mam 31lat mam dwoje dzieci i nie chce mi się nic żyje z dnia na dzień nic mi się nie chcę chodzę do pracy wracam do domu jem jeden posiłek dziennie bo mi się nie chcę zrobić co mam zrobić by to zmienić pomóż

KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu

Depresja Psychologia Leczenie psychologiczne Zaburzenia depresyjne Problemy psychologiczne

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

wskazane jest wsparcie specjalistyczne, konsultacja psychiatryczna, diagnostyka, możliwe, cierpi pani z powodu zaburzenia depresyjnego.

Pozdrawiam serdecznie

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam Panią
Niewiele pisze Pani o sobie, więc trudno udzielić
konkretnej odpowiedzi na Pani pytanie.
Jeżeli, jak Pani pisze, kluczowym i najbardziej uciążliwym objawem
jest brak energii i ciągłe zmęczenie, to można przypuszczać,
że Pani problemy mają podłoże psychologiczne.
Możliwe, że stres, przeżywane emocje czy przykre doświadczenia
z przeszłości przyczyniły się do wystąpienia u Pani zespołu
przewlekłego zmęczenia, depresji lub nerwicy neurastenicznej,
która objawia się właśnie ciągłym brakiem energii, ogólnym osłabieniem,
zmęczeniem, trudnościami w koncentracji , niepokojem itp.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas
osobistej konsultacji po wnikliwym przyjrzeniu się różnym
sytuacjom i wydarzeniom na przestrzeni Pani życia.
Bardzo ważne jest, żeby Pani problem został prawidłowo
zdiagnozowany i żeby Pani rozpoczęła leczenie, psychoterapię.
Żeby Pani pomóc, trzeba poznać dokładnie naturę Pani problemu,
dotrzeć do jego źródeł i na tej podstawie opracować właściwą
metodę terapii.
Zachęcam Panią do omówienia problemu z psychologiem
oraz do spotkań terapeutycznych.
Terapeuta pomoże Pani uporać się zarówno z objawami
jak i przyczynami ciągłego zmęczenia oraz jego konsekwencjami,
dzięki czemu odzyska Pani równowagę wewnętrzną i radość życia.
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
http://psycholog24online.pl

Mgr Agnieszka Galas - Konsor Psychologia

60 poziom zaufania

Dzień dobry. Konieczne jest podjęcie psychoterapii. Swoim pacjentom w tej sytuacji proponuje równoczesne z terapią leczenie psychiatryczne. W ten sposób łatwiej sobie poradzić z codziennymi problemami do momentu, aż w trakcie terapii dojdzie do przepracowania problemu.

http://psychoterapia-krakow.net/