Miłość od pierwszego wejrzenia częściej przytrafia się mężczyznom
Dzień dobry!
Być może dobrą radą okazałoby się zbalansowanie, zrównoważenie tego, co wewnątrz, a tego, co okazywane na zewnątrz?
Być może im większy wewnętrzny chłód, dystans i opanowanie na zewnątrz, tym więcej "kipi" wewnątrz?
Być może założenie, pogląd, że odczuwanie emocji jest oznaką słabości, nasila Pani frustrację i tym bardziej nasila niechciane emocje?
Są to jednak jedynie moje hipotezy, domysły na podstawie skąpych informacji.
Przeżywane emocje to bardzo szeroki temat, silnie związany m.in. z historią życia, cechami osobowości itp., stąd, niestety, udzielanie rad w tej kwestii może przekraczać możliwości kontaktu internetowego.
Aby szerzej omówić opisywane przez Panią trudności, zachęcam do osobistej konsultacji psychoterapeutycznej w swoim mieście.
Pozdrawiam!
Nauka odczuwania emocji jest procesem. Najlepiej jeśli przeprowadzi się go przy pomocy psychologa. Wskazana jest dogłębna analiza przyczyn Pani trudności i odpowiednie poprowadzenie przez profesjonalistę. Zachęcam do kontaktu z psychologiem.
Nie istnieje coś takiego jak zminimalizowanie emocji. Emocje po prostu są w każdym z nas i nie wynikają ze słabości. Są naturalnym elementem funkcjonowania psychiki, zarówno te dobre, pozytywne jak i te powszechnie uważane za negatywne.
Można natomiast nauczyć się odczytywać swoje emocje, kontrolować je i modulować.
Pisze Pani, że w kontaktach z ludźmi jest Pani chłodna, a w głębi siebie „emocje kipią”. Oznacza to, że prawdopodobnie z jakichś powodów wśród ludzi nie wyraża Pani swoich emocji, ale „zatrzymuje” je Pani w środku. Z tego powodu emocje kipią w Pani i są nieadekwatne do sytuacji, ponieważ szukają ujścia. Wtedy może zdarzyć się tak, że „wybuchają” nieoczekiwanie i nie we właściwym momencie. Przyczyny takiego stanu rzeczy mogą być różne. Być może jako dziecko nie miała Pani przyzwolenia na wyrażanie siebie i całego wachlarza emocji?
Proszę spróbować umówić się na konsultację z psychoterapeutą. Na spotkaniu będzie Pani miała możliwość zastanowienia się nad przyczynami Pani trudności i możliwych sposobów radzenia sobie z własnymi emocjami.
Pozdrawiam i życzę powodzenia,
Malwina Huńczak
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak radzić sobie z zaburzeniami odczuwania emocji? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Brak odczuwania emocji u 20-latki – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
- Odczuwanie emocji przy ciężkiej depresji – odpowiada Mgr Justyna Szczygłowska
- Co zrobić, aby być bardziej twarda i nie pokazywać słabości? – odpowiada Mgr Malwina Huńczak
- Jak zacząć odczuwać emocje? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Odczuwam emocje tylko na zewnątrz – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Problem z obgryzaniem paznokci – odpowiada Mgr Marek Lisowski
- Nauka radzenia sobie z emocjami – odpowiada mgr Katarzyna Binder
- Trudności z opanowaniem emocji – odpowiada Mgr Agnieszka Borowicz-Bartosik
- Problem z brakiem odczuwanych emocji – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
artykuły
Ciało w psychoterapii ma znaczenie
Pacjenci często przychodzą do gabinetu psychoterap
Łatwo powiedzieć: "Nie pracuj tyle!", czyli wszystko o przepracowanych polskich lekarzach
O problemach m.in. z wypaleniem zawodowym polskich
„Chłopaki nie płaczą", czyli dlaczego zdecydowana większość osób poszukujących pomocy psychologicznej to kobiety
Stereotypowy obraz mężczyzny opiera się na odwadze