To była odważna decyzja z Pani strony porozmawiać z rodzicami o związku z kobietą. I wydaje się, że została Pani wysłuchana, że oni chcieli wiedzieć, co się z Panią dzieje. Widać, że jest Pani związana z rodzicami i bierze sobie do serca ich reakcję, ale jest Pani dorosła i Pani życie nie jest ich życiem. Być może to najważniejsze, co może się nam przydarzyć - mieć bliskie relacje z innymi ludźmi, ale Pani nie jest od spełniania oczekiwań nawet najbliższych osób. Pani ma żyć według własnego pomysłu, sama wyznaczać kierunek, wiązać się z tymi ludźmi, z którymi Pani chce się związać. Życie niesie ze sobą konflikty i nie da się ich w żaden sposób uniknąć, to nie jest źle, to naturalne. Dojrzewanie to stawanie się niezależną osobą zdolną do bliskich relacji z innymi ludźmi, a nie osobą zależną od opinii innych. Była Pani w stanie porozmawiać z rodzicami o Pani związku, to dobry sposób na zliżenie się do siebie pomimo różnic.
Dzień dobry!
Zdecydowana większość rodziców, którzy dowiadują się o homoseksualności lub homoseksualnym związku swojego dziecka przyjmuje to jako zaskakujące, a wręcz szokujące. To naturalna reakcja. Tym bardziej, że, jak Pani wspomina, Pani dotychczasowe relacje i przeżycia były heteroseksualne. Smutek i cierpienie rodziców mogą wynikać z ich obaw o Panią, strachu, czy nie spotka się Pani w życiu z krytyką, nietolerancją, dyskryminacją, rozczarowaniami. Mogą również smucić się faktem, że być może nie będą mieli okazji być na Pani ślubie lub nie będą mieli wnuków - choć homoseksualność nie wyklucza ani zawarcia związku małżeńskiego (np. za granicą) ani rodzicielstwa. Warto, żeby dała im Pani czas na przeżycie tego zaskoczenia i smutku, oswojenia się z nową sytuacją, a z czasem ich postawa i emocje mogą się zmieniać. W przyszłości może Pani podsunąć rodzicom książkę dot. homoseksualności lub kontakt np. do Kampanii Przeciwko Homofobii lub Fundacji "Rodzice, odważcie się mówić" - stowarzyszenia rodziców osób homoseksualnych. Być może dobrą okazją będzie wspólne spotkanie, możliwość poznania i polubienie Pani partnerki. Niekiedy zdarza się jednak również tak, że postawa rodziców osoby homoseksualnej/ biseksualnej pozostaje niezmienna, wroga, bez akceptacji, odrzucająca możliwość związku z kobietą. W takiej sytuacji warto, aby Pani sama zasięgnęła wsparcia psychoterapeutycznego, jak radzić sobie emocjonalnie z tą sytuacją i nie czuć presji konieczności wyboru między rodzicami a partnerką.
Pozdrawiam!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak można rozpoznać orientację seksualną? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Samoakceptacja jako osoby homoseksualnej – odpowiada Mgr Agata Hensoldt-Jankowska
- W jaki sposób znaleźć miłość swojego życia? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Dlaczego jestem poniżana przez własnych rodziców? – odpowiada Mgr Krzysztof Łowigus
- Heteroseksualność a pociąg do kobiet – odpowiada Mgr Agnieszka Urbanowicz
- Skłamanie rodzicom a konflikt rodzinny – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Relacje z siostrą i rodzicami – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Czy można z dnia na dzień stać się osobą homoseksualną? – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
- Czy takie zachowanie rodziców jest właściwe? – odpowiada Mgr Agata Wons
- Jak postąpić z rodzicami? – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
artykuły
Przyznała się psychoterapeutce, że ma dziewczynę. Chciała wyleczyć ją z homoseksualizmu
Żyją w związkach z osobami tej samej płci, razem w
Odradzają im ślub, bo mają zespół Downa. Shanae i John zaręczyli się na polu słoneczników
Ich związek stanowi idealną pożywkę dla hejterów i
Słowa mogą ranić. "Czego nie wiedzą, czyli usłyszane przy rodzinnym stole"
Na niebie widać już pierwszą gwiazdkę, w tle świec