Witam serdecznie!
Wydaje mi się, że Twoja nienawiść do chłopaków jest konsekwencją tego, co przeżyłaś w dzieciństwie. Twoi rodzice rozwiedli się, a Ty może podświadomie za wszystko „złe” karzesz swojego tatę. Tata jako reprezentant płci męskiej stał się dla Ciebie takim uosobieniem zła, dlatego wszyscy inni faceci, chłopcy też kojarzą Ci się z tym, co najgorsze. Niepokojąca jest nie tylko mizoandria (nienawiść do mężczyzn), ale również inne objawy, jak płaczliwość, przygnębienie, smutek, unikanie towarzystwa („Samotna do końca”), pragnienie śmierci („Odejść do bezkresnego raju”). Mogą być to objawy depresji. Podejrzewam, że jesteś w wieku dorastania, wiec na pewno niechęć do płci przeciwnej w jakimś sensie można by było uzasadnić „tendencją rozwojową” (sprzeczki z chłopcami, przekomarzanie się, chłopcy tworzą paczki z chłopcami, dziewczynki trzymają się razem itd.). Niemniej jednak niepokojący jest Twój obniżony nastrój. Zachęcam Cię do szczerej rozmowy w bliskimi, z mamą. Czy ona wpaja Ci niechęć do taty? Czy masz kontakt z tatą? Spotykacie się ze sobą? Jak wyglądają Wasze relacje? Warto też zastanowić się wspólnie z rodzicami nad wizytą u psychologa dziecięcego.
Pozdrawiam i życzę powodzenia!
