Nieskładanie zdań u 3-letniego synka

Witam.Mam problem z moim 3 letnim synkiem (36/37 tc) Martwie sie bo malo mowi nie sklada zdań.Synek to wesole dziecko ale i uparte.Jest ciekawy swiata, umie wskazac swoje potrzeby jak siku reaguje na swoje imie mowi mama, tata, baba miś isc.trzy,jej , tak, nie .zaba,cici, umie nasladowac kota i psa , swinke , krowke.Lubi ogladac bajki ,szybko nawiazuje kontakt z rowiesnikami.Potrafi wykonac kazde polecenie typu" podaj, zrob" Kiedy mowie mu by powtorzyl po mnie zlosci sie .Co robic jak mu pomóc?

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Badanie płynności i prozodii mowy Opóźniony rozwój mowy Logopedia

Mgr Marlena Kwiatkowska Logopeda, Poznań

21 poziom zaufania

Witam serdecznie,

proszę nie zmuszać synka do powtarzania, jeśli to go denerwuje. Niepotrzebnie się zniechęci. Na pewno synek ma swoje ulubione zabawki. Proszę wokół nich tworzyć zabawy tematyczne. Np. samochód straży pożarnej - zabawa w gaszenie pożaru. Proszę pokazać chłopcu w jaki sposób można się bawić, co mogą mówić zabawkowe ludziki. Zachęcać chłopca do naśladowania. Proszę czytać z synkiem książeczki (takie, który oscylują wokół jego zainteresowań. Można również wykonać książeczkę własnoręcznie, wtedy maluszek chętniej będzie po nią sięgał). Czytając proszę także zadawać pytania typu: kto to? co robi?

To tylko przykłady na samodzielne zabawy w domu. Zalecałabym dodatkowo konsultację logopedyczną, po której dokładnie będzie wiadomo jak z synkiem pracować.

Pozdrawiam,
Marlena Kwiatkowska

www.klinika-mowy.pl

Mgr Anna Tońska-Szyfelbein Logopedia, Gdańsk

59 poziom zaufania

Witam. 2 letnie dziecko powinno wypowiadać około 200-300 słów i budować proste zdania. Dziecko w wieku 3 lat powinno wypowiadać już około 1000 słów, budować zdania i opowiadać o otaczającym świecie, o emocjach. Pani 3-letni Synek wypowiada tylko kilka słów, ma zatem opóźnienie rozwoju mowy. Radziłbym niezwłocznie udać się z Synem na konsultację do logopedy specjalizującego się w diagnozie i terapii małych dzieci.

Z wyrazami szacunku. Anna Tońska-Szyfelbein
http://www.logo-ped.gda.pl

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy to normalne, że 26-miesięczne dziecko nie mówi? – odpowiada Mgr Marlena Kwiatkowska
Podejrzenie autyzmu u 14-miesięcznego synka – odpowiada Mgr Marlena Kwiatkowska
Co zrobić, jeśli 3-letni syn mało mówi? – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
Niewyraźna mowa u 3-letniego dziecka – odpowiada mgr Aleksandra Karlik
Brak mowy u 21-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Marlena Kwiatkowska
Nierozwinięta mowa u 30-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
Czy powinnam się martwić, ze 2,5-letnie dziecko nie mówi? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Opóźniony rozwój mowy u 3-latka – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
Jak pomóc dziecku zacząć mówić? – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
Niewielki zasób słów u 2,5-latki – odpowiada Mgr Joanna Gałczyńska-Adamiak

artykuły

Opóźniony rozwój mowy

Opóźniony rozwój mowy dziecka to częsta przyczyna

Mowa bezdźwięczna - rodzaje, przyczyny, konsekwencje, ćwiczenia

Mowa bezdźwięczna to wada wymowy, polegająca na pr

Ośrodek Broki - gdzie jest i za co odpowiada?

Ośrodek Broki to część wieczkowa i trójkątna zakrę

Jak uspokoić 3-letniego synka?

co mam zrobić jestem mamą trójki dzieci dziewczynki aniołki ale syn jest w domu 3 latka ma jest czystym diabłem bałagani jedzenie na śćianie nie mam sił przestałam sprzątać jest brud dziewczynki on to widzą ale z adamem nie dam rady nawed zrobic łożka nie mam sił błagam mąż ma to gdzieś dziewczynki są jego a adam nie jest jego synem a on ma tylko pretensje że bałagan nic nie daje rozmowa nie mam pracy bo już nie miałam sił boże idą świet

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

ADHD Psychologia

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Mam wrażenie, że trudność jest nie tylko w zachowaniu syna, ale także w komunikacji i w relacjach w rodzinie, a szczególnie, między Panią a mężem. Szczególnie, że syn ma niejako tylko jednego rodzica, bo drugi (nawet nie będąc rodzicem biologicznym) nie angażuje się w jego wychowanie. Zaburzenia zachowania mogą być próbą zwrócenia na siebie uwagi, otrzymania zaangażowania, potrzeba poczucia granic i wsparcia. W takich sytuacjach objawy u dziecka (np zaburzenia zachowania) często są odzwierciedleniem trudności panujących w rodzinie i pomiędzy dorosłymi. Zachęcam do podjęcia psychoterapii rodzinnej, która umożliwi Państwu poukładanie granic, odpowiedzialności, komunikacji, zaangażowania w relacjach.

Mgr Lidia Polsakiewicz-Grzesiczek Psycholog, Gliwice

25 poziom zaufania

Witam,

myślę, że niezbędna będzie wizyta u psychologa, który zajmuje sie pracą z dziećmi.
Mam mało informacji, ale myślę, ze nie bez znaczenia jest fakt, iż chłopiec nie jest synem partnera. Dobrze będzie udać się na wizytę tak, aby psycholog mógł dokładnie ocenić sytuację i stwierdzić przczynę nadmiernych zachowań synka. Prosze pamiętać, że dzieci są bardzo czułe na procesy, które dzieją sie w rodzinie i często nieświadomie reagują. To tyle co mogę powiedziec na ten moment.

mgr Katarzyna Wozinska Psychologia, Poznań

60 poziom zaufania

Poza tym, że przyda się jak najszybsza konsultacja z psychologiem, bo sprawa wygląda poważnie - proszę zwrócić uwagę na to, ile synek dostaje pozytywnej uwagi od Pani, męża, dziewczynek?
Jeśli słyszy, że jest "czystym diabłem" i inne tego typu komentarze - w pewnym sensie stara się spełnić Państwa oczekiwania i zachowuje się tak, jak go Panstwo nazywacie. Jeśli zobaczył, że pozytywne zachowanie wcale nie jest zauważane lub tylko w małym stopniu, jeśli nie jest chwalony, zachęcany do pomocy w domu na miarę swoich możliwości (nie czuje się potrzebny), jeśli nie słyszy od Państwa, że jest dobry itp. - nie będzie lepiej, tylko gorzej.
Jeśli Adam słyszy od taty (nie szkodzi, że nie biologicznego), że nie jest jego synem - to ogromne odrzucenie. Dziecko nie może tak normalnie funkcjonować.
Dzieci potrzebują dwóch rzeczy: miłości (akceptacji, zauważenia, ciepła) i dyscypliny (zasad, przewidywalności, konsekwencji). To są dwie nogi, na których opiera się wychowanie.
Proszę chwileczkę pomyśleć, jak jest z tym w Państwa rodzinie.
I - bardzo ważna sprawa - musi Pani zadbać o siebie, o swoje siły!!! Podstawowa sprawa. Rodzic musi być w dobrej kondycji, żeby rozwiązać trudny problem.
Do psychologa - i powodzenia!!!