Dzień dobry,
Gdyby była Pani osobą z głębokim upośledzeniem, to nie napisała by Pani tego postu.
Proszę udać się do lekarza psychiatry czy psychoterapeuty, i podjąć leczenie.
Myślę,że na pani pytania i wątpliwości co do stanu zdrowia odpowiedzieć może lekarz psychiatra lub psycholog kliniczny po wykonaniu badań i testów.
Witam,
dolegliwości, które utrudniają Pani nawiązywanie satysfakcjonujących dla Pani relacji z innymi wcale nie muszą być objawem choroby psychicznej. Mogą np. wynikać z silnego lęku przed relacjami społecznymi i niskiej wiary w swoje możliwości. Proponuję Pani przerwać zadręczanie siebie rozmyślaniem nad przyczynami i skorzystanie z wizyty konsultacyjnej u lekarza psychiatry lub psychologa bądź psychoterapeuty. Te osoby powinny udzielić Pani pomocy w rozumieniu swoich trudności i ich przezwyciężaniu. Życzę odwagi i powodzenia
Witam. Nie jest Pani upośledzona umysłowo. Reakcje, które Pani opisuje są "uleczalne" w drodze pracy nad sobą podczas terapii psychologicznej. Radziłabym jak najszybszą wizytę u psychoterapeuty, psychologa, gdzie podczas spotkań będzie Pani mogła zrozumieć siebie i nauczyć się nowych korzystnych dla Pani reakcji prowadzących do umiejętności nawiązywania zadowalających relacji interpersonalnych. Powodzenia
Witam, czytając Pani list, mam wrażenie, że emanuje z niego poczucie żalu i osamotnienia. Zachowania i objawy o których Pani wspomina wskazują raczej na zaburzenia lękowe, a nie na chorobę psychiczną, a na pewno nie na upośledzenie umysłowe. Zalecałabym skonsultowanie się z psychologiem czy psychoterapeutą, aby rozpoznać z czego Pani ograniczenia wynikają i będzie Pani miała możliwość uzyskać stosowną pomoc.
Pozdrawiam
M.Prus
Witam!
Czytając Pani wiadomość jestem przekonana, że nie jest Pani upośledzona głęboko. Termin ten odnosi się do funkcjonowania intelektualnego i nie byłoby takiej możliwości, aby nauczyła się Pani czytać i pisać, mając taką diagnozę. Równocześnie rozumiem, że ma Pani duże trudności w kontaktach z ludźmi, z kontrolą emocji, dużo obaw i lęków dotyczących samej siebie. I te aspekty Pani funkcjonowania, które Pani sama spostrzega jako mocno ograniczające dla siebie, wymagają diagnozy. Dlatego też proponuję osobistą konsultację z psychologiem bądź lekarzem psychiatrą. Tam otrzyma Pani wskazówki jak o siebie zadbać.
Pozdrawiam serdecznie!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Problemy w nawiązywaniu relacji z ludźmi – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Trudności w nawiązywaniu relacji z obcymi – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Problemy z nawiązywaniem nowych relacji – odpowiada Mgr Agnieszka Nowogrodzka
- Pesymizm i trudności w nawiązywaniu relacji – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
- Pogłębiające się lęki i problemy w nawiązywaniu relacji – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Problemy w nawiązywaniu relacji z innymi ludźmi – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- W jaki sposób pokonać problemy z nawiązywaniem nowych relacji? – odpowiada Mgr Agnieszka Słomka
- Dlaczego nie potrafię nawiązywać relacji z ludźmi? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Problemy z pamięcią i wykonywaniem czynności – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Trudności z utrzymaniem relacji międzyludzkich – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
artykuły
Osobowość unikająca - czym jest? Przyczyny, objawy i leczenie
Osobowość unikająca (ang. avoidant personality), o
Osobowość borderline (Border Personality Disorder) - na czym polega, objawy i leczenie
Osobowość borderline - co to jest? W ciągu ostatni
Koronawirus: Bezpłatne porady psychologiczne NFZ. Przetestowaliśmy, jak to działa
W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym