Sposoby na zapominanie
Dzień dobry,
Gdyby była Pani osobą z głębokim upośledzeniem, to nie napisała by Pani tego postu.
Proszę udać się do lekarza psychiatry czy psychoterapeuty, i podjąć leczenie.
Myślę,że na pani pytania i wątpliwości co do stanu zdrowia odpowiedzieć może lekarz psychiatra lub psycholog kliniczny po wykonaniu badań i testów.
Witam,
dolegliwości, które utrudniają Pani nawiązywanie satysfakcjonujących dla Pani relacji z innymi wcale nie muszą być objawem choroby psychicznej. Mogą np. wynikać z silnego lęku przed relacjami społecznymi i niskiej wiary w swoje możliwości. Proponuję Pani przerwać zadręczanie siebie rozmyślaniem nad przyczynami i skorzystanie z wizyty konsultacyjnej u lekarza psychiatry lub psychologa bądź psychoterapeuty. Te osoby powinny udzielić Pani pomocy w rozumieniu swoich trudności i ich przezwyciężaniu. Życzę odwagi i powodzenia
Witam. Nie jest Pani upośledzona umysłowo. Reakcje, które Pani opisuje są "uleczalne" w drodze pracy nad sobą podczas terapii psychologicznej. Radziłabym jak najszybszą wizytę u psychoterapeuty, psychologa, gdzie podczas spotkań będzie Pani mogła zrozumieć siebie i nauczyć się nowych korzystnych dla Pani reakcji prowadzących do umiejętności nawiązywania zadowalających relacji interpersonalnych. Powodzenia
Witam, czytając Pani list, mam wrażenie, że emanuje z niego poczucie żalu i osamotnienia. Zachowania i objawy o których Pani wspomina wskazują raczej na zaburzenia lękowe, a nie na chorobę psychiczną, a na pewno nie na upośledzenie umysłowe. Zalecałabym skonsultowanie się z psychologiem czy psychoterapeutą, aby rozpoznać z czego Pani ograniczenia wynikają i będzie Pani miała możliwość uzyskać stosowną pomoc.
Pozdrawiam
M.Prus
Witam!
Czytając Pani wiadomość jestem przekonana, że nie jest Pani upośledzona głęboko. Termin ten odnosi się do funkcjonowania intelektualnego i nie byłoby takiej możliwości, aby nauczyła się Pani czytać i pisać, mając taką diagnozę. Równocześnie rozumiem, że ma Pani duże trudności w kontaktach z ludźmi, z kontrolą emocji, dużo obaw i lęków dotyczących samej siebie. I te aspekty Pani funkcjonowania, które Pani sama spostrzega jako mocno ograniczające dla siebie, wymagają diagnozy. Dlatego też proponuję osobistą konsultację z psychologiem bądź lekarzem psychiatrą. Tam otrzyma Pani wskazówki jak o siebie zadbać.
Pozdrawiam serdecznie!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Problemy z pamięcią i wykonywaniem czynności – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Izolacja od społeczeństwa oraz problemy z pamięcią i koncentracją a autyzm – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Skąd u mnie właśnie takie problemy z pamięcią? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
- Problemy z pamięcią i koncentracją oraz trudności z nawiązywaniem kontaktów – odpowiada Mgr Monika Kasza
- Problemy z koncentracją i pamięcią od pięciu lat – odpowiada Mgr Aleksandra Tyszka
- Zaburzenia procesów myślowych i rozumienia oraz trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z ludźmi – odpowiada Dr n. med. Katarzyna Iwanicka
- Problemy z pamięcią u 27-latki – odpowiada dr n. med Monika Łukaszewicz
- Problemy z pamięcią i koncentracją u 24-latki – odpowiada Mgr Agata Hensoldt-Jankowska
- Problemy z pamięcią i przekazaniem myśli u 28-latki – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Problemy z nawiązywaniem kontaktów i problemy z pamięcią – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
artykuły
W jaki sposób przezwyciężać życiowe trudności, które wydają się nie do pokonania? Wywiad z Magdaleną Nagrodzką
„Praca z ludźmi powinna przypominać na przykład mo
Rodzaje niepełnosprawności - co warto wiedzieć?
Rodzaje niepełnosprawności, w zależności od ujęcia
"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k