Dzień dobry.
Przeżycie oszustwa partnera oraz upokorzenie z niego wynikające może mieć niebagatelny udział w Pani obecnej postawie. Pani post i pytanie wskazuje, że sama Pani czuje, że coś niedobrego się z Panią dzieje. Z jednej strony, niby nic złego w tym, że chce Pani ciągłego kontaktu z partnerem, z drugiej jednak, intencją tego bycia nie jest chęć bliskości, a chęć kontrolowania. Niewątpliwie Pani postępowanie wynika z przeżytego w przeszłości rozczarowania oszustwem byłego chłopaka, co absolutnie jednak nie usprawiedliwia Pani wobec aktualnego partnera. Jak rozumiem, nie jest on odpowiedzialny za Pani przeszłe przeżycia, dlaczego więc ma ponosić ich konsekwencje?
Myślenie o zaręczynach w powyższym kontekście wskazuje na kolejną Pani próbę i potrzebę "zawłaszczenia" partnera. Jak rozumiem, wiąże to Pani z większym poczuciem Pani bezpieczeństwa w związku i większym prawem do jego kontrolowania.
Być może Pani partnerowi nie przeszkadza permanentna inwigilacja, nie wydaje się jednak, by ktokolwiek na dłuższą metę wytrzymał taki "policyjny dozór".
Sugerowałbym konsultację psychologiczną oraz być może terapię, podczas której mogłaby Pani przyjrzeć się swoim autentycznym motywom utrzymywania związku w takiej formule oraz przeanalizować dlaczego nie dopuszcza Pani do siebie myśli, że ktoś mógłby nie chcieć z Panią być.
Pozdrawiam.
