Oznaki depresji u nastolatka

Witaj,
A możne zamiast stawiać sobie diagnozę, powinieneś przyjrzeć się bliżej temu, co się wydarzyło. Prawdopodobnie były takie przeżycia, które mogły zmienić twoje nastawienie do świata.
Jesteś w okresie dojrzewania, to trudny okres,z dziecko stajesz się mężczyzną , następują zmiany w wyglądzie fizycznym, i w widzeniu świata. Zwiększa się krytyczność wobec otoczenia, a jednocześnie wrażliwość na krytykę od innych.
Doradzam ci abyś porozmawiał o tym z kimś, do kogo masz zaufanie, ale niech to będzie szczera rozmowa w realu, a nie w internecie.
Może z przyjacielem, a może z rodzicami, którzy zajęci własnymi sprawami, mogli nie zauważyć , że ich syn ma problemy.Nie czekaj, aż inni to spostrzegą , nie czekaj na pytanie: " Co się z tobą dzieje, dlaczego jesteś taki smutny, dlaczego nie idziesz na trening, dlaczego... ? itd itd
Jeśli potrzebujesz pomocy, czy wsparcia psychicznego, to sam , wyraźnie daj innym znać.
Pozdrawiam
Dorota Kotarska

Witaj,
martwi Cię zbyt długo utrzymujące się obniżenie nastroju. O zdiagnozowaniu depresji być może jest jeszcze za wcześnie. Masz 14 lat, czyli jesteś w takim okresie swojego rozwoju,który charakteryzuje się dużą zmiennością poziomu hormonów we krwi. Te wahania mogą powodować Twoją niestabilność emocjonalną ( " niekiedy bardziej niekiedy mniej" - jak sam piszesz). Spróbuj, pomimo oporów i niechęci zmobilizować się do dalszego uprawiania sportu. Zmęczenie fizyczne powoduje, że do krwi dostaje się serotonina i endorfiny a to znakomicie poprawia nam nastrój.
powodzenia
Dorota Pyrgies

witam, raczej nie wygląda to na oznaki depresji tylko smutku. Pomyśl czy nie wydarzyło się coś smutnego w Twoim życiu lub czy nie martwi Cię sytuacja rodzinna lub np.: ktoś ostatnio na treningu powiedział Ci coś niemiłego? Proszę poszukaj przyczyn. Pozdrawiam ciepło.

Witam. Objawy, które opisujesz, są niepokojące, ale nie koniecznie muszą być oznaką depresji. Aktualnie jesteś w okresie adolescencji (dojrzewania). W tym czasie w organizmie zachodzą znaczące zmiany związane ze zmianą budowy ciała itd. Wśród tych zmian są również hormonalne, które odpowiadają za zmiany nastroju i pojawiające się uczucie zmęczenia, obniżoną koncentrację. Te stany zazwyczaj mają charakter przejściowy. Związane są one z tym, że Twój organizm bardzo ciężko "pracuje".
W takich sytuacjach pomimo występującego zniechęcenia i chęci wycofywania się warto nadal utrzymywać aktywność zarówno fizyczną, jak również i towarzyską. Te aktywności powinny być jednak trochę mniejsze z uwagi na wcześniej wymienione reakcje organizmu.
Pamiętaj, że to wszystko jest normalne i to naturalne, że wzbudza niepokój. Gdyby jednak pojawiły się trudności z radzeniem sobie w trudnych sytuacjach, drażliwość występująca bez powodu i zaburzenia snu to wówczas warto skontaktować się z psychologiem, który może wstępnie spróbować zrobić rozeznanie i ewentualnie w zależności od potrzeb wskazać odpowiedniego specjalistę.
Pozdrawiam
psycholog
Wioletta Żmiejko