Dzień dobry!
Są to lęki, emocje i myśli, o których należy rozmawiać z prowadzącymi lekarzem psychiatrą oraz z psychoterapeutą.
Pozdrawiam!
Warto pracować nad tym ze swoim psychoterapeutą. Ten emocjonalny, lekowy obszar jak najbardziej da się przepracować w psychoterapii, dlatego zachęcam do zaangażowania i pracy nad sobą.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Witam Pana serdecznie. Widać wyraźnie, że zdrada w Pana przeżyciu oznacza coś ważnego, budzącego duże emocje i prawdopodobnie lęk. Proszę nie myśleć o tym jako o chorobie, tylko o czymś bardzo istotnym co Pana dotyczy lub dotyczyło kiedyś np. w dzieciństwie, chociaż może Pan nie być tego w ogóle świadomy. Metodą na poradzenie sobie z tym i zrozumienie przyczyn powstawania takich emocji jest podjęcie psychoterapii. Ja polecach szczególnie psychoterapię analityczną lub psychodynamiczną u doświadczonego psychoterapeuty. Podejmujac terapię ma Pan szansę na rozwiązanie przyczyn takich myśli, czyli na osłabienie ich lub usuniącie na zawsze. Życzę powodzenia i zachęcam do pracy. Małgorzata Danielewicz
Witam. Psychoterapią: psychoanalizą bądź psychoterapią psychoanalityczną.
Magdalena Brabec
Dzień dobry, przeżywanie tak silnych emocji może np. wskazywać, iż nie koniecznie należą one do Pana, może należą do kogoś z Pańskiej przeszłości, np. rodziców, a nawet dziadków - zwłaszcza, jeśli dotyczył ich problem zdrady, a nie został on wyjaśniony, a emocje wyrażone. Oczywiście może być to jedna z hipotez. Polecam kontakt z psychoterapeutą. Pozdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Witam, mam prawie 15 lat, ważę 44 kg i mam 162 cm wzrostu, moje BMI wynosi 16,8. Rok temu ważyłam tyle samo, tyle że miałam 158 cm i chciałam schudnąć. Zaczęłam się odchudzać, ot tak, bezmyślnie głodzić. Dość długo się nie ważyłam, ale gdy moja mama stwierdziła, że jestem za chuda, jakiś miesiąc temu, "postawiła" mnie na wagę. Nadal ważę 44 kg, tak jak rok temu. Zauważyłam, że w ogóle nie jestem głodna, mogę nie jeść przez około 3 dni, dopiero wtedy mam ochotę coś zjeść, ale głodna za bardzo nie jestem. Ciągle wydaje mi się, że jestem gruba, choć wszyscy mówią, że mogłabym przytyć lub że jestem chuda. Jak coś jem (zaczęłam się zmuszać), to wydaje mi się, że Bóg wie ile przytyję i się tego boję. Boję się, że będę gruba... Nie wiem, czy jest to anoreksja, czy przesadzam. Proszę o odpowiedź.
Witam!
Na postawie Twojego opisu rozpoznanie anoreksji jest prawdopodobne. Wartością graniczną dla rozpoznania anoreksji jest wartośc BMI poniżej 17,5 kg/m2. Twoje obecne BMI to 16,8 kg/m2.
Na podstawie Twojego opisu, można stwierdzić pozostałe objawy. Należy do nich: stały lęk przed przytyciem, postrzeganie swojej masy ciała jako zbyt dużej (pomimo tego, że jest ona znacznie poniżej normy) oraz celowe unikanie "tuczących" pokarmów lub stosowanie innych sposobów (np. intensywne ćwiczenia fizyczne, stosowanie środków przeczyszczających).
Kolejnym kryterium rozpoznania jest zaburzenie miesiączkowania (może dojść do opóźnienia w rozpoczęciu miesiączkowania lub wtórnego braku miesiączki).
Anoreksję należy różnicować z innymi zaburzeniami psychicznymi oraz chorobami internistycznymi. W tej sytuacji konieczna jest konsultacja u lekarza psychiatry oraz lekarza internisty. Podstawową metodą leczenia anoreksji jest psychoterapia. Proszę, abyś jak najszybciej porozmawiała na ten temat z rodzicami.
Z pozdrowieniami
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Idealne wymiary? To mit Ma 175 cm wzrostu i waży o
Roksana Środa, 27-letni dietetyk kliniczny, przesz
Michał Piela, znany przede wszystkim z gry w popul
