Po czym rozpoznać lunatyzm?

Jestem 27 letnią kobietą. 3 razy w życiu zdarzyło mi się, że obudziłam się w środku nocy a rano nic nie pamiętałam. Robiłam różne rzeczy, o których opowiadały mi osoby, które były tego świadkami. Np. wstałam do łazienki, uderzyłam się i płakałam, rozmawiałam przez telefon, krzyczałam na inne osoby. Być może takich sytuacji było więcej? Czy to lunatyzm? Zawsze byłam wypoczęta, brak stresów, brak używek. Obawiam się, że może się to powtórzyć i np zrobię komuś nieświadomie krzywdę.

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Badanie snu Neurologia Zaburzenia snu Stres Psychologia

Rozwój intelektualny dziecka autystycznego

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o rozwoju intelektualnym dziecka z autyzmem.

Mgr Agata Wons Psycholog, Katowice

36 poziom zaufania

Za lunatykowanie uznaje się jakieś formy aktywności ruchowej śpiącego (gwałtowne siadanie na łóżku, chodzenie po mieszkaniu). Zdarza się to zazwyczaj przy jakichś formach niedospania, braku wypoczynku czy w sytuacjach stresowych (wspomina Pani że to nie miało miejsca), czasem też występuje w nerwicy czy depresji.
Sytuacja w której nie pamięta Pani że Pani wykonywała jakiś telefon, z kimś rozmawiała/krzyczała wydaje się być inną formą zaburzenia. Może to być zaburzenie neurologiczne czy psychiczne, ale również podobne do opisywanych przez Panią epizody zdarzają się u osób chorych na cukrzycę przy silnej hipoglikemii.
Ponieważ sytuacje te powtarzają się i obawia się Pani że zrobi komuś krzywdę lub zrobi coś niekomfortowego dla siebie, to zachęcam do jak najszybszego udania się do lekarza i zdiagnozowanie tego problemu.

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

78 poziom zaufania

Witam.
Somnabulizm jest częsciej obserwowany u dzieci z niedojrzałym systemem nerwowym,ale jak wiele zachowań,bywa aktywizowany czasem w dorosłości,co wiąże się także z jakimś rodzajem przeciążeń psychicznych,niehigienicznym trybem zycia, niemożliwością odreagowania stresu itp.W takich sytuacjach ,poza leczeniem farmakologicznym,dobre rezultaty może przynieść relaksacja ,jak również psychoterapia skupiona na obniżeniu poziomu lęku.