Dzień dobry.
Sądząc z opisu, problemem Pani syna nie jest anoreksja, a "przejścia rodzinne", które, jak rozumiem zachwiały jego psychiką. Objawy takie jak brak apetytu, chudnięcie, obniżony nastrój, czy sięganie po alkohol, które są wskazaniem do skorzystania z pomocy specjalisty, są niejako "naturalną" reakcją na długotrwały stres i psychiczne obciążenie. Pani syn prawdopodobnie przeżywa też duże poczucie samotności i niemocy wobec problemów, które go dotknęły. Najprostsza pomoc, jaką może mu Pani zaoferować, to zrozumienie i wsparcie - bez specjalnego doradzania, a tym bardziej wyrzutów.
Sugerowałbym też zaproponowanie synowi konsultacji psychologicznej oraz rozważenie podjęcia psychoterapii, która mogłaby pomóc mu wydobyć się z psychicznego dołka.
Pozdrawiam.
Witam, całkowicie zgadzam się z przedmówcą. Uważam, że koniecznym jest, aby Pani syn zadbał o swoje zdrowie i zgłosił się po pomoc do terapeuty, psychologa. Pani może go otoczyć mądrą, wspierającą troską matczyną bez doradzania. Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Czy mój syn ma anoreksję? – odpowiada Paulina Witek
- Dieta 15-letniej osoby a możliwe zaburzenia odżywiania – odpowiada Mgr Adrian Kowalewski
- Psychiczne znęcanie się w rodzinie 17-latka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Podejrzenie 14-letniego syna o dopalacze – odpowiada Aleksander Ropielewski
- Dlaczego mój 7-letni syn nie przybiera na wadze? – odpowiada Lek. Łukasz Kowalski
- Brak apetytu u 11-latka – odpowiada Dr n. med. Aneta Kościołek
- Uzależnienie od masturbacji przy pornografii – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Jak pomóc i nie zaszkodzić chorej na anoreksję? – odpowiada Agnieszka Jamroży
- Jak pomóc osobie, która choruje na anoreksję? – odpowiada Mgr Dorota Justyna Dula
- Podejrzenie depresji u partnera a odpowiednie działania – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
artykuły
Niepełnosprawny Kacper śpi na klatce. Matka wyrzuciła go z domu
Oto smutna historia młodego mężczyzny, który śpi n
Mały diabetyk coraz lepiej radzi sobie w szkole. Nie zawsze jest bezproblemowo
Brak asystenta, strach przed nieznanym, niechęć ze
Moje marzenie? Żeby Artur chodził
Jako wcześniak urodzony w latach 80. miał nie prze