Przeczucie dotyczące śmierci taty

To moja historia 3 lat temu mój ojczym zmarł na zator puc kiedy się znim żegnałam czułam że stanie się coś złego panicznie się bałam jechać i stało się mój ojczym zmarł na zator puc i to stało się dwa dni przed naszym powrotem i musieliśmy skrócić nasz pobyt wrócić dwa dni przed końcem turnusem do domu czy to znaczy że dobrą intuicje i 6 zmysł ludzie z zmysłem wiedzą więcej słyszą więcej widzą w twarzy człowieka taczym polega 6 zmysł jeśli ludzie 6 zmysłem toteż medium proszę o szybką bar

KOBIETA, 35 LAT ponad rok temu

Psychologia Emocje Żałoba i strata

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Lęk o bliskich pojawia się bardzo często. Jeśli jakieś obawy się sprawdzają, najczęściej były ku temu podstawy (np ktoś chorował). Czasem zdarza się, se potwierdzają się obawy, które nie maja oczywistych podstaw. Jeśli potrzebuje Pani porozmawiać o tym ze specjalistą- warto zgłosić się do psychologa. Będzie Pani mogła opowiedzieć - jeśli ma Pani wrażenie, że więcej takich sytuacji zdarza się w Pani życiu- i skorzystać z jego wsparcia, wyjaśnienia oraz pomocy.

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam Panią. Przede wszystkim nie czuję się pewnie ze swoją wypowiedzią ponieważ mam wrażenie, że nie dokończyła pani swojego opisu. To co zwraca mi w nim uwagę to Pani bliska relacja z ojczymem. Odejście bardzo bliskiej osoby konfrontuje nas z tematem egzystencjalnym jakim jest śmierć. Kulturowo nie jesteśmy z tym tematem oswojeni. Kiedy on nas "dotyka" osobiście staje się wydarzeniem, które potrzebujemy w sobie "przepracować". Dlatego powracamy do niego zadając pytania o to co mogliśmy inaczej zrobić? Czy moglibyśmy jakoś zmienić bieg wydarzeń? Nie umiem Pani odpowiedzieć na pytanie o 6 zmysł. Być może możemy wyczuwać wydarzenia, które dopiero się wydarzą związane z bliskimi osobami bo dotyczy to właśnie bliskich relacji (czyli takich, w których jesteśmy bardzo uważni na drugą osobę). Jeśli Pani rozważania wymagają dalszych poszukiwań proszę pomyśleć o bezpośrednim kontakcie z psychologiem. Pozdrawiam Panią.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak sobie poradzić ze śmiercią taty? – odpowiada Mgr Dorota Gromnicka
Głosy i spadające przedmioty po śmierci dziadków – odpowiada Lek. Paweł Baljon
Nie potrafię się pozbierać po śmierci taty – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak sobie poradzi ze strachem przed śmiercią rodzica? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Dlaczego ta śmierć tak mną poruszyła? – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
Przygnębienie po śmierci taty przyjaciela – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Jak pomóc mamie po śmierci taty? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak pomóc tacie po śmierci mamy? – odpowiada Mgr Renata Arseniuk
Jak sobie poradzić z wyrzutami sumienia po śmierci taty? – odpowiada Mgr Joanna Szlasa
Niepewność dotycząca uczuć do drugiej osoby – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

Traktujmy psychosomatyków poważnie

Materiał prasowy: Prószyński Media Fragment książ

Ze śmiercią jest za pan brat. Tanatokosmetolog: Ryba psuje się od głowy, a człowiek od jelit

W social mediach znana jako @panizdomu_pogrzeboweg

Problem ma nawet 34 proc. Polaków. "Przez lat 20 jadła te leki"

Psycholog i terapeuta w serwisie X zwróciła uwagę

Jak porozmawiać z tatą po śmierci mamy?

Witam, trzy miesiące temu zmarła moja mama. Zostawiła tatę i czwórkę dzieci w tym troje dorosłych, każdy z nas bardzo to przeżywa jadnak najbardziej martwię się o tatę. Mama była jedyną kobieta w jego życiu. Od śmierci mamy tata się załamał, mało je przez co duzo schudł, jest smutny jednak największym problemem jest to że pije. Boje się że dojdzie do kolejnej tragedii. Tata wieczorem pije ok pół litra wódki a rano jedzie do pracy samochodem. Chciałabym mu pomoc porozmawiać z nim. Strata mamy dla mnie rowniez bardzo mocno mnie dotknęła ale jestem najstarsza i czuje obowiązek pomocy mojej rodzinie. Nie uda mi się namówić go na psychologa ale chciałabym zaczerpnąć rady jak z nim rozmawiać. Nie chce go pocieszać... bo nic nie jest w stanie go pocieszyć, mama nie zmartwychwstanie, nie wróci już do nas... jak z nim porozmawiać? Proszę o pomoc

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Strata bliskiej osoby Psychologia Psychoterapia Żałoba i strata

Mgr Żaneta Maruńczak Psychologia, Głogów

60 poziom zaufania

Szanowna Pani,
przede wszystkim to nie Pani jest odpowiedzialna za sytuację i stan taty. Sądzę, że warto, aby Pani zadbała przede wszystkim o siebie w żałobie po stracie mamy, bo ma Pani prawo do jej przeżywania. W Pani wypowiedzi brakuje mi natomiast informacji, czy jest ktoś kto wspiera Panią w tak trudnej chwili. W kwestii pani taty powiedziałabym, że pomóc można wtedy kiedy druga osoba wyrażą taką wolę. Co się zaś tyczy samej formy pomocy to sugerowałabym bezpośrednie zapytanie taty co mu pomaga i czego obecnie potrzebuje. Proszę jednak pamiętać o sobie, gdyż aby pomagać innym należy najpierw zadbać o siebie. Pozdrawiam

Mgr Łucja Fitchman Psychoterapia, Wrocław

61 poziom zaufania

Tata potrzebuje, by ktoś z nim był obok i wysłuchał jego bólu. Proszę go otoczyć ciepłem i cierpliwie czekać aż jego rany się wygoją.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Problem z komunikacją z mamą po śmierci taty – odpowiada Mgr Marta Kaczmarek
Nowa partnerka taty dwa tygodnie po śmierci mamy – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Jak poradzić sobie ze śmiercią bliskiej osoby? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Poczucie winy za śmierć matki – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak poradzić sobie z tęsknotą po śmierci taty? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
W jaki sposób rozmawiać z mamą po śmierci taty? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Dlaczego obwiniam się za śmierć matki? – odpowiada
Bezsenność i nadmierna potliwość po śmierci ojca – odpowiada Mgr Paweł Rosiński
Nadużywanie alkoholu przez mamę po śmierci taty – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Czy po śmierci mojego psa potrzebuję psychologa? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej

artykuły

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

Muszą zostawić bliskich i cały dorobek życia w Ukrainie. Jak sobie radzić ze stratą w obliczu wojny?

Tracą wszystko w obliczu wojny w Ukrainie - najbli

"Usłyszałam ciche: zadzwonię później, pa. Ciągle czekam na ten telefon..."

- 19 marca mama napisała do mnie, że tatę będą

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Jak poradzić sobie z tęsknotą po śmierci taty?

Dzień dobry. Mój Tata zmarł na raka 2 miesiące temu. Był wdowcem, Mama zginęła w wypadku. Opiekowałam się nim podczas choroby. Kilka dni przed odejściem nie jadł już, nie mógł mówić tylko majaczył i pojękiwał z bólu. Miesiąc wcześniej urodziłam dziecko. Tata doczekał wnuczki. W momencie jego śmierci byłam u lekarza z dzieckiem. Był mój mąż. Gdy przyjechałam i zobaczyłam karetkę pod domem miałam nadzieję, że to sen. Jęki Taty, dźwięk aparatu tlenowego, odliczanie dawek morfiny, leków, karetkę, tych ludzi mam przed oczami co wieczór. Nie umiem sobie poradzić po śmierci Taty. Wszyscy mówią mi że nikt by się nim nie zajął lepiej niż ja, ale ja żyję w przekonaniu, że nie zdołałam mu pomóc. Nie umiem się pogodzić z tym że odszedł. Nie przekonują mnie argumenty że mam dla kogo żyć bo mam męża i dziecko. Nie umiem sobie radzić z tęsknotą. Nie potrafię się pogodzić z tym że nie porozmawiamy już, że go nie przytulę i że go już nie ma. Tata był pod opieką domowego hospicjum. Codziennie wyglądam przez okno czy idzie pielęgniarka, czy idzie Taty lekarz.. Przygotowując posiłki myślę o Tacie, że dla niego również porcja.. W łazience jest nadal jego szczoteczka, golarka, poskladane ubrania.. Proszę, niech ktoś mi pomoże. Co noc płaczę, mam przed oczami te same obrazy, dźwięki z ostatnich dni... Jestem załamana...

KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Psychologia Psychoterapia Żałoba i strata

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Jest Pani w bolesnym, ale naturalnym procesie żałoby po bliskiej osobie. Przeżywanie smutku, cierpienia, rozpaczy, tęsknoty i żalu jest w tej sytuacji naturalnym stanem emocjonalnym. Tak jest teraz. Za jakiś czas doświadczy Pani innych uczuć i ważne, by także sobie Pani na nie pozwoliła i zaakceptowała. W tej chwili pomóc może skupienie się , gdy to możliwe, na tych, którzy nadal przy Pani są i którzy Pani potrzebują. Poszukanie oparcia w rozmowach z bliskimi, odbarczenie się z poczucia winy (realnie zrobiła Pani wszystko, co Pani mogła i potrafiła zrobić dla taty). Pomóc może także myśl o tym, jak ojciec chciałby, żeby Pani żyła dalej, jak dalej realizuje Pani siebie i się rozwija (nie tylko jako córka, ale także żona, mama, w dalszej przyszłości pracownik itp). To wszystko pomoże Pani na nowo odnaleźć się w życiu. Warto jednak pamiętać, że potrzeba na to zarówno działania jak i czasu. Jednak jeśli poczuje Pani, że proces żałoby jest nadmiernie długi (trudności w podjęciu funkcjonowania przekraczają pół roku), warto spotkać się z psychologiem, psychoterapeutą.

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam Panią,
Śmierć bliskiej osoby jest zawsze wstrząsającym przeżyciem,
któremu zwykle towarzyszy dezorientacja, smutek, płacz, gniew,
lęk, poczucie winy, osamotnienia, poczucie przytłoczenia,
poczucie nieszczęścia, rozdrażnienie i wiele innych przykrych
uczuć i emocji nad którymi trudno zapanować.
Ważne jest, żeby w tym bólu nie pozostawała Pani zupełnie sama.
Wiem, że to trudne, ale proszę nie stronić od rodziny, przyjaciół
i znajomych.
Z upływem czasu emocje i przykre uczucia związane
ze śmiercią taty powinny stopniowo słabnąć.
Jeżeli jednak proces adaptacji do tej trudnej i bolesnej sytuacji
będzie nadmiernie się przedłużał, a ból i emocje będą intensywne
jak tuż po śmierci taty, to zachęcam Panią do psychoterapii,
Terapeuta pomoże Pani odnaleźć się w tej bolesnej,
bardzo trudnej dla Pani sytuacji, oraz odzyskać równowagę
wewnętrzną i spokój.
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl

Mgr Łucja Fitchman Psychoterapia, Wrocław

61 poziom zaufania

Dzień dobry
Bardzo Pani współczuję straty ojca. Bardzo też zachęcam do wizyty u psychiatry, by dostać potrzebne leki, by się wyciszyć. Może lekarz podpowie grupę wsparcia dla osób w żałobie. Proces godzenia się z utratą zajmuje średnio rok czasu. To naturalne, co Pani przeżywa. Nie wiem, czy to Pani pomoże, ale niektórym osobom przynosi ulgę myśl, że ich bliska osoba już nie cierpi...
Proszę się dobrze sobą zaopiekować. Już raz poradziła Pani sobie ze stratą rodzica. Być może teraz tamte trudne wspomnienia śmierci mamy jakoś się w Pani uruchomiły, stąd teraz jest ciężej.
Pani rodzice na pewno woleliby widzieć Panią uśmiechniętą, pogodną. Pani rozpacz i tęsknota jest zrozumiała, ale też pozwalając sobie na te uczucia, by ich w pełni doświadczać, warto pozwolić sobie na radość z bycia mamą. I przelać uczucia miłości do utraconych rodziców na swoje dziecko.
Rodzice z pewnością cieszyliby się z Pani sukcesów w życiu osobistym, jak i zawodowym.
Trudne chwile przeminą, jak każda noc, proszę dać sobie czas na żałobę i powrót do radości. Spacery na łonie natury bywają bardzo kojące.
Może warto pomyśleć o spakowaniu rzeczy taty, jemu się nie przydadzą, a Pani nasilają ból...
Pewnie łatwiej by było, gdyby miała Pani możliwość pożegnania się z tatą, ale niestety życie napisało inny scenariusz. Czasem pomaga napisanie listu, by wyrazić to wszystko, co nie udało się osobiście. List można spalić lub schować z rzeczami ojca, albo zakopać gdzieś lub posadzić w doniczce, a w niej kwiatki.

Serdecznie pozdrawiam
Łucja Fitchman

https://www.facebook.com/psychoterapiasystemowa
https://www.facebook.com/psychoterapiapary